ณ ห้องนอนของนายหัวพญา
"มองอะไรหยอง?"
"เมื่อไหร่เธอจะกลับ?" นายหัวพญามองหน้าบัวแก้วที่กำลังเอนหลังนอนพิงอยู่กับหัวเตียงนอนของเขาด้วยสายตาดุๆ
"จะให้รีบกลับไปไหน ยังอยากอยู่อยู่เลย"
"งั้นก็ลงมา" เขาใช้เสียงเข้มพูดกับเธออีกครั้งอย่างจริงจัง
"ทำเป็นหวง ที่เตียงมันมีอะไรล่ะ มีทองหรือไง จะได้ขโมย"
"......" นายหัวพญาถอนหายใจยาว เขาไม่ได้กลัวว่าเธอจะขโมยอะไรเลย แต่ที่พูดก็เพราะว่าเธอทำไม่เหมาะสม
"เตียงแข็งนะ นอนเข้าไปได้ยังไงเนี่ย ไม่ปวดหลังหรือไง"
"ฉันชอบนอนแบบนี้มันสบาย"
"คนแก่อ่า"
"ว่าไงนะ?" นายหัวพญาหันขวับมองในทันที
"ก็แบบว่า คนแก่ชอบนอนเตียงแข็งๆ หมอนแข็งๆ เขาบอกว่ามันนอนสบายมากกว่านอนเตียงนิ่มๆ"
"นี่เธอว่าฉันแก่เหรอ?"
"เฮ้ย ปะ เปล่านะหยอง บัวไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แต่แค่เปรียบเปรย ว่าหยองชอบทำอะไรเหมือนคนแก่ ไม่ได้ว่าแก่สักหน่อย"
"ลงมาจากเตียงฉันเดียวนี้เลย"
"
