@ตกกลางคืนวันเดียวกัน
ครืน ~
เสียงฟ้าร้องดังราวกับว่าคืนนี้ฝนจะต้องโหมกระหน่ำลงมาอย่างแรงประหนึ่งฟ้ารั่วแบบไม่ลืมหูลืมตา บัวแก้วที่กำลังนั่งรอยาต้มจากคุณยายก็เริ่มใจร้อนขึ้นมา
"ฝนตกหนักแน่ๆ เลยยายคืนนี้"
"เออ เอายาให้นายหัวแล้วก็รีบกลับ พรุ่งนี้คนงานเขาไม่ไปทำงานกันหรอกถ้าฝนตก"
"จ้ะยาย"
บัวแก้วนั่งรอยาต้มของยายจนกระทั่งเรียบร้อย เธอเตรียมตัวที่จะเอายาขึ้นไปให้กับนายหัวพญาที่บ้านใหญ่ และจะต้องไไปหาเขาตามที่เขาได้สั่งเอาไว้ด้วย
"ฝนจะตกแล้ว ยายอย่าออกมาตากละอองฝนนะ"
"เออรู้แล้ว ยายจะเข้านอนแล้ว เสร็จแล้วก็รีบกลับ อย่าตากฝนล่ะเอ็ง"
"จ้ะยาย บัวไปนะ"
หลังจากนั้นบัวแก้วก็หิ้วโถยาที่ยายต้มให้กับนายหัวพญาไปที่บ้านหลังใหญ่ ทว่าฝนกลับโหมกระหน่ำลงมาขณะที่เธอกำลังเดินไป แม้จะชั่วขณะเดียวก็ทำเอาเสื้อผ้าของเธอนั้นเปียกแฉะไปหมดเลย
ก๊อกๆๆ
"หยองบัวเองนะ เปิดประตูหน่อย บัวตัวเปียก"
