กึด ...
“อะอ๊ะ จะ เจ็บ!”
ปลายหัวบานค่อยๆ สอดแทรกรุกล้ำเข้าไปในช่องทางแคบอย่างช้าๆ แต่ก็เข้าได้แค่ส่วนปลายหัวเท่านั้น เพราะมันแน่นมาก
“ซี๊ด อย่าเกร็งสิ ฉันพยายามเบาแรงอยู่ มันยัดไม่เข้า อึก...”
“ยะ หยอง ฮือ ทำไมมันเจ็บอย่างนี้” บัวแก้วนอนน้ำตาไหล แก่นกายใหญ่ที่พยายามรุกล้ำเข้ามามันใหญ่เกินกว่าที่เธอจะรับได้จริงๆ
ส่วนนั้นของคนทั่วไปมันสามารถใหญ่ได้ขนาดนี้จริงๆ เหรอ นึกว่าของม้านะนี่ โคตรจะใหญ่เลย
“ใส่ได้อยู่แล้ว เธออย่าเกร็งสิ”
“อึก...”
นายหัวพญาค้างเอวไว้แค่นั้น ใส่เข้าไปได้แค่ส่วนหัว ทั้งที่ในใจอยากจะกระแทกเข้าไปทีเดียวให้สุดลำด้วยซ้ำ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะนี่เป็นครั้งแรกของบัวแก้ว
“เจ็บจังหยอง...”
“ของฉันมันใหญ่ก็แบบนี้แหละ อดทนหน่อย เดี๋ยวก็ดีขึ้น”
“อย่าเพิ่งใส่เข้ามานะฮึก...” มือเรียวเล็กพยายามดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ แต่กลับถูกเขาคว้ามือไปจับไว้แทน
“อย่าเอามือเข้ามา
