มินตรายั่วรัก

นายแบบหนุ่มสุดหล่อ หุ่นแซ่บ ที่ชอบยิ้มเหยียดเป็นประจำแต่ทว่ากลับกระชากใจสาว เขามีนามว่า กฤตรินทร์ เขาหล่อ       เขารวย ครบเครื่อง แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่า คนที่ทำอาชีพนายแบบอยู่ในวงการที่ค่อนข้างสำอางต้องใช้เรือนกายแลกเงินอีกหนึ่งอาชีพของเขาจะคือการเป็นเจ้าของไร่หนุ่ม ที่ต้องใช้แรงกาย สติปัญญา     และความสามารถในการพลิกฟื้นผืนดินอย่างขะมักเขม้น              ซึ่งทุกอย่างมันล้วนตรงข้ามกับสายอาชีพนายแบบของเขาโดยสิ้นเชิง หากกฤตรินทร์ กลับชอบ หลงรัก และมีความสุขกับมันมากกว่า แถมเวลานี้ ไร่ของเขาทางภาคเหนือกำลังเฟื่องฟู          ด้วยรายรับจากพืชไร่กับการขยายพันธุ์ลูกม้าพันธุ์ดีเพื่อส่งออก       ที่ในปีหนึ่งๆ สามารถทำเงินให้เขาได้เป็นหลักร้อยล้านบาทกันเลยทีเดียว กฤตรินทร์ขมวดคิ้วดกหนาเข้าหากันเมื่อกวาดตามองไปรอบๆ อาณาบริเวณของสวนหย่อมภายในบ้านหลังใหญ่ของพี่ชายต่างสายเลือด “มีงานอะไรวะ!” คำพูดของกฤตรินทร์บอกถึงนิสัยของเจ้าตัวที่ไม่ได้นุ่มนวลเหมือนหน้าตาที่ออกไปในทางหล่อเหลาของเขาแม้สักนิด มิหนำซ้ำมันยังส่อไปในทางเถื่อนๆ อีกด้วย ขายาวๆ ก้าวฉับๆ อย่างมาดมั่นเข้าไปในตัวบ้านหลังสีขาวใหญ่โตโอ่อ่า หลังจากรถสี่ประตูยกสูงคันสีดำเงาวับสมรรถนะเครื่องสูงลิ่วตามราคาของมัน ที่เขาขับมาถูกกระแทกประตูให้ปิดลง     ด้วยมือแกร่ง “มีงานอะไรกัน” กฤตรินทร์เอ่ยถามเสียงเข้มเอากับสาวใช้คนแรกที่เดินผ่านเข้ามาในรัศมีการมองเห็น “คุณตรินทร์ สวัสดีค่ะ” สาวใช้ทำความเคารพเจ้านายหนุ่ม “มีงานอะไร” คนเป็นเจ้านายยังคงเอ่ยย้ำถามถึงสิ่งที่เขาอยากรู้ แถมมองสาวใช้ตรงหน้าด้วยแววตาหงุดหงิด ก็เขาไม่ได้อยากให้เจ้าหล่อนมาสวัสดี แต่อยากให้ตอบคำถาม  งี่เง่าชะมัด! “พี่ส้มคะ คุณณะบอกว่า ขอกาแฟขมๆ ที่หนึ่งค่ะ แล้วของคุณแม่ขอเป็นน้ำส้มคั้นหรือน้ำเปล่าก็ได้ค่ะ คุณแม่ไม่ทานกาแฟ” แต่ในขณะน้องชายเจ้าของบ้านหนุ่มสุดหล่อกำลังมองจ้องตาสาวใช้อย่างหงุดหงิดอยู่นั้น เสียงใสๆ ของสาวน้อยวัยยี่สิบเอ็ดปีที่กำลังก้าวลงขั้นบันไดจนแทบจะกลายเป็นวิ่งลงมาก็ดึงสายตาคมกริบให้ตวัดหันไปมอง ชายหนุ่มหรี่ตาลงโดยเร็วอย่างอัตโนมัติ ในสมองเวลานี้ กำลังเกิดคำถามขึ้นมาโดยฉับพลัน ว่าเด็กที่ไหนมาวิ่งวุ่นวายอยู่ในบ้านของพี่ชาย แถมยัยเด็กนี่ก็  โอ้วววว แม่เจ้า... สวยชิบ อก เอว สะโพก อืม น่ากัด น่าฟัดเป็นบ้า และยิ่งไอ้ปากบางสวยๆ ที่กำลังยิ้มเยือนเหมือนจะทักทายเขานั้นมัน... อาร์.. มันก็ช่างน่าบดจูบเสียนี่กระไร แต่เมื่อรู้สึกตัวว่ากำลังคิดอะไรเลอะเทอะ ชายหนุ่มก็รีบสะบัดหัวไปมาแรงๆ เพื่อขับไล่ความคิดนั้น แล้วกฤตรินทร์ คนเดิม ก็กลับคืนมา ถึงแม้ว่าสายตาของเขาจะยังคงจับจ้องอยู่ที่เจ้าของ    ร่างบางไม่วางตาเลยก็ตาม ยัยเด็กนี่เป็นใคร? ทำไมถึงทำให้เขาเกิดความต้องการทางกายขึ้นมาได้เพียงแค่พบและสบตาในระยะที่ไม่ได้ใกล้มากเสียหน่อย “ค่ะ” ส่วนสาวใช้เธอรีบรับคำของสาวน้อย แล้วไปจัดการหาในสิ่งที่เจ้าของบ้านตัวจริงต้องการ เพื่อนำขึ้นไปส่งให้ตามที่เจ้าของบ้านสั่งการผ่านลูกสาวคนสวยหมาดๆ มา โดยที่ยังไม่ได้ตอบคำถามของเจ้านายหนุ่มอีกคนที่เอ่ยถาม สาวน้อยมินตราตะลึงมองนายแบบหนุ่มสุดหล่อ หุ่นแซ่บ ขวัญใจของเธอที่เวลานี้เขากำลังยืนอยู่ตรงหน้า กฤตรินทร์ อินทรบดินทร์ มินตราเอ่ยเรียกชื่อเขาอยู่ในใจ สมองของเธออื้ออึงไปหมด ตื่นเต้นมากมายที่มีโอกาสได้เจอผู้ชายในฝัน แถมเขายังยืนห่างแค่เอื้อมมือนี่เอง เธออยากเดินเข้าใกล้เขากว่านี้อีกนิด อยากยกฝ่ามือน้อยลูบไล้แผงอกแกร่งที่เต็มตึงไปด้วยมัดกล้ามนั้นเหลือเกิน แล้วก็ร้องครางเบาๆ ว่า ‘อ้า...คุณตรินทร์คะ อาตรินทร์ขา’ หากทว่าสิ่งที่สาวน้อยมินตราทำคือการเอ่ยถามออกมาเสมือนว่าเธอไม่รู้จักว่าเขาคือ กฤตรินทร์ อินทรบดินทร์ นายแบบ  ผู้โด่งดังอยู่ในขณะนี้ “คุณเป็นใครคะ” ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าเขาคือ กฤตรินทร์ อินทรบดินทร์หากเธอก็ยังเลือกที่จะเอ่ยถามออกมาอย่างนั้น พร้อมด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร ในขณะเดียวกันเจ้าของร่างสูง ก็กำลังกวาดตามองเธอตั้งแต่หัวจดเท้า ก่อนวกกลับมาที่ใบหน้าสวยใสอีกครั้ง พร้อมกับคำถามที่เขาตั้งขึ้นมาใหม่ โดยไม่สนใจตอบคำถามของหญิงสาวตรงหน้าที่เธอถามเขาก่อน เพราะเขาเชื่อว่าเธอรู้ว่าเขาเป็นใคร “ฉันไหมที่ควรจะถามคำถามนี้กับเธอ แม่สาวน้อย เธอเป็นใคร และมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” “อ้าว...แล้วคุณล่ะคะเป็นใคร ดูเหมือนว่าฉันจะเป็นคนถามคำถามนี้กับคุณก่อนน้า เพราะฉะนั้นคุณควรตอบไม่ใช่กลับมาย้อนถามนะคะสุดหล่อ” “หึ!...สุดหล่อเหรอ” กฤตรินทร์ยิ้มทำเสียงเยาะเมื่อทวนคำที่สาวน้อยน้อยตรงหน้าเรียกเขาว่าสุดหล่อ ก่อนตามด้วยการตำหนิอย่างไม่ไว้หน้า “เป็นผู้หญิงยิงเรือยังไงถึงได้มาเอ่ยชมผู้ชายว่าหล่อซึ่งๆ หน้าอย่างนี้” “อ้าวผิดเหรอคะ กฎหมายข้อไหนบัญญัติไว้อ่ะ” แต่เหมือนสาวน้อยจะไม่สะทกสะท้านไปกับคำติเตียนของเขาเลย “ฮึ่ม!” กฤตรินทร์ทำเสียงครางกระหึ่มในลำคอ เมื่อแม่สาวน้อยสวยใสตรงหน้าทำท่าว่าจะแสบไม่เบา ก็ดูสิว่าแม่เจ้าประคุณเล่นตีรวนเขากลับมาด้วยใบหน้าเจี๋ยมเจี้ยม ที่ดูก็รู้ว่าไม่ได้สำนึกในคำว่ากล่าวของเขาเลยสักนิด หึ!...เดี๋ยวพ่อจับกินเสียดีไหมแม่คุณ แค่ได้มองยังกระตุ้นความอยากของเขาได้มากขนาดนี้ แล้วถ้าได้จับกินจริงๆ ล่ะ       กลิ่นสาบสาวจะพาไอ้น้องชายกลางหว่างขาของเขาซาบซ่านแค่ไหน คนยืนมองสาวน้อยกำลังคิดหื่นอยู่ในใจ ส่วนสาวน้อยมินตราที่ไม่รู้ว่าผู้ชายตรงหน้ากำลังคิดอยากกินเธออยู่ เธอจึงยิ้มหวานพลางพูดคุยกับเขาเหมือนอธิบาย        เมื่ออยากจะเลิกยียวนเขาแล้ว ก็ความจริงมินตรารู้แหละว่าเขาเป็นใคร ก็แหม...นายแบบหล่อเหลาชื่อเสียงโด่งดังอย่างเขาใครบ้างจะไม่รู้จัก แต่ที่ถามออกมาอย่างนั้น เพราะเธอแค่ไม่รู้เท่านั้นว่าเขามีความสัมพันธ์อะไรยังไงกับเจ้าของบ้านหลังนี้ เขาจึงได้มายืนอยู่ที่นี่ทั้งที่เวลานี้ก็มืดค่ำดึกดื่นมากแล้ว มันเกือบจะเที่ยงคืน ยอมรับว่าในนาทีแรกที่เห็นเขาหัวใจของเธอกระตุก      รู้สึกประหม่าแปลกๆ ก็เจอนายแบบคนดังโดยไม่ทันได้ตั้งตัวเลยนี่นา แต่เพราะท่าทางการมองของเขาที่มองเธอตั้งแต่หัวจดปลายเท้ามันเลยทำให้เธอนึกอยากยั่วเขาเล่นตั้งแต่แรกพบ “มินล้อเล่นค่ะ คุณเป็นใครคะ มินเป็นลูกสาวของคุณแม่  ที่เพิ่งเข้าหอกับคุณณะน่ะค่ะ” “ฮะ!! เธอว่าไงนะ เข้าหอเรอะ!! พี่ณะเนี่ยนะแต่งงาน” “เปล่าแต่งงานค่ะ คุณณะแค่ไปรับคุณแม่ให้มาอยู่ที่นี่ด้วยกันเฉยๆ แล้วก็เลยมีการดื่มฉลองกันนิดหน่อย เพิ่งขึ้นข้างบนไปเมื่อสักครู่ แล้วก็คงไม่สะดวกตามให้คุณณะลงมาพบคุณ” สาวน้อยที่คิดว่านายแบบหนุ่มเป็นแขกของคุณลุงณะเจ้าของบ้าน เธอจึงพูดออกมาตามความจริงด้วยความซื่อ เพราะไม่คิดว่าคนตรงหน้าคิดอกุศลขึ้นมา ส่วนทางด้านกฤตรินทร์เขาเงียบฟังก็จริง หากปากหนา กลับบิดไปมาที่เกิดจากการเอาลิ้นดุน สายตาของชายหนุ่มครุ่นคิดก่อนจะมองสบตากับแม่สาวน้อยหน้าใสตรงๆ อีกครั้ง พลางพูด ดวงตาคมใหญ่หรี่ลงมาจ้องมองอย่างน่าตบในความรู้สึกของมินตรา “แล้วเธอล่ะ มาอยู่กับพี่ณะแบบนั้นด้วยหรือเปล่า” เขาเอ่ยถามออกมาเสียงเรียบก็จริง แต่หากนัยน์ตาของเขากลับฉายแววบางอย่าง เมื่อกวาดมองเธอตลอดร่างตั้งแต่หัวจดปลายเท้าอีกครั้ง และไอ้อาการมองมาอย่างนั้นของเขามันก็ทำเอาสาวน้อยมินตราถึงกับหรี่ตาลงอย่างไม่ไว้วางใจ นายแบบหุ่นแซ่บ ขวัญใจของเธอกำลังจ้องมองมาอย่างไม่น่าไว้วางใจ