RHIAN
Eighteen years later...
"Mahal, bakit gustong-gusto panoorin ng mga tao ang sunset? Paulit-ulit lang naman itong nangyayari," narinig kong tanong ni Ehran.
Napalingon ako sa boyfriend ko na noo'y katabi kong nakaupo sa tabing-dagat, habang inaantay ang paglubog ng araw. Magka-holding hands kami at nakahilig ang ulo ko sa balikat niya, habang pinapanood ang unti-unting paglubog ng araw.
"Actually, hindi ko rin alam, mahal," I honestly answered. "Basta ang alam ko lang, nagagandahan ako sa sunset. For me, isa siya sa best sceneries sa mundong ito. Nakakarelax at nakakagaan ng feelings. Parang sunrise din. At baka gan'on ang tingin ng iba sa sunset. Kaya marami ang nahuhumaling."
"Sabagay, lahat naman talaga ng nilalang ni Ama, maganda. Hindi nakakasawang panoorin at titigan. `Tul
