Saktong kumagat na ang dilim nang lisanin namin ni Ehran ang dalampasigan. Magka-holding hands kaming naglakad sa tila walang katapusang dalampasigan.
"Come on, I'll you show something..." kapagkuwan ay saad ni Ehran at hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko.
Bago ko pa mamalayan ay nakalutang na kami sa kalawakan. Hindi na ako nagtaka kung paano kami nakalipad. Dahil katulad ni Ehran ay may kapangyarihan na rin akong lumipad.
"Wow! Mas maganda palang pagmasdan ang karagatan kapag mula rito sa itaas," tuwang-tuwa na sabi ko habang pinagsasawa ang mga mata ko sa kalawakan ng dagat. Naaaliw ako sa tila maliliit na ilaw na nagsisilbing liwanag sa ilalim ng dagat. "Anong tawag sa mga parang lights na 'yon, mahal?" naiintrigang tanong ko kay Ehran.
"Mga Anglerfish ang tawag diyan, mahal ko
