EHRAN
"Ehran..."
Kasabay nang pagkatigil ng pagbabalik-tanaw ko ay ang pagpikit ko ng mariin nang marinig ang boses ni Rhian mula sa likuran ko. Hindi ko alam na nasundan na pala niya ako rito sa tree house. Ito na kasi ang naging tambayan namin `pag gusto naming solohin ang isa't isa. Katulad kasi ng promise namin noon kina Zephyr, tinigilan na namin ni Rhian ang pagtakas-takas.
Hindi na kami umaalis nang kami lang. O nang hindi nagpapaalam.
Kahit gusto ko siyang patuloy na iharap kay Father Florencio para sa salita ng Diyos, itinigil ko na lang muna. Sayang lang. Naniniwala kasi ako na iba pa rin ang suporta kapag nanggaling sa mga taong sadyang itinakda ni Ama para maglaganap ng totoong salita Niya.
Kaso, mas iniisip ko ang kaligtasan ni Rhian sa ngayon. I admit na pilit ko lang n
