Dersime çalışamamıştım.
Eğer Kuzey’in aile olarak gördüğü insanlardan biriyle tanışacağımı bilseydim dersime harıl harıl çalışıp öyle çıkardım yola. Ama bunun için vakit kalmadığını bas bas bağıran bir hızla giden arabanın içindeyiz. Trafikte kriz geçirip direksiyon kıran, önüme geçmek için türlü hamlelerle bulunan ve yol vermeyen herkesi tokatlama isteğim arşa çıkıyor. Bu sebeple kendi aracımı almadan gelmiştim Kuzey’le buluşmaya. Taksiye binip evime epey yakın olan mekânda birkaç saat daha geçiririz diye düşünüyordum. Ancak işler benim planladığım gibi ilerlemek istemediklerini her fırsatta açık ediyorlar.
Kuzey’in spor arabasında, geniş bir koltuğun üstünde oturup ibreyi kontrol ederken kaşlarımı kaldırıyorum. Hızdan korktuğum için değil. Bizi birilerinin çevirmesini, geceyi karakolda
