Dışarıya sıvıştığım kimi çıktığım dakikanın üzerine daha kaç dakika bindiğini hiç bilmiyorum. Yaz güneşinin bizi tam olarak ne zaman terk ettiği hakkında da fikir sahibi değilim. Zira dudaklarımı birbirine sımsıkı kenetlemeye çalışsam bile titreyen ellerime engel olamıyorum. Havanın asla soğuk olmadığının da farkındayım. Neden esen bir rüzgârın dört yandan beni sardığını hissettiğim hususuna gelirsek manalı bir cevap veremem. Belli ki korkuyorum sevgili okur arkadaşım. Belli ki içine düştüğüm hadiseden yararlanayım derken kendimi ıssız bir ormanın ortasında yapayalnız kalmışçasına tedirgin hissediyorum.
Sergi alanının dikkat çekmeyecek bir köşesinde, yani mekânın yaklaşık elli kilometre yakınlarında bekliyorum. Hem de hayatımda hiç görmediğim bir adamı. Evet, Kuzey’in bana attığı numarayı
