ROZERİN
Altemur’un bana “Seni özgür bırakacağım” demesinin üzerinden neredeyse bir saat geçmişti. O andan beri yatağın üzerine bir çivi gibi mıhlanmıştım. Yerimden kalkamıyordum. Normalde benim şarkılar söyleyip dans etmem gerekirken neden mutlu olamıyordum. Hepsi “Bir yerdeyim” demesi yüzünden olmuştu. Benim lafımı bana satmıştı, kinci pislik. Peki o yer neresiydi? Öfkeyle konaktan çıkan adamın müzikli ortamda ne işi vardı. Ben mesajı gönderen kişiyi bulup öldürür diye endişe ederken adam eğlence mekanlarında gününü gün ediyordu. Daha fazla dayanamadım. Yataktan indim. Ellerim arka belimde odanın ortasında tur atıyordum. “Bana ne, nereye giderse gitsin. Benim sorunum mu sanki” dedim. “Karısı düşünsün. Bana ne oluyorsa artık.”
Tur atmaktan da sıkılınca koltuğa oturdum. İyi yanından bakm
