رواية(لعبة القدر)،،بقلم(علا فائق)

الفصل الرابع

بارت 4

عند مالك دخل الفيلا

الام:مالك فى حاجه يا حبيبى

مالك:مفيش حاجه يا ست الكل

الام:امال جاى بدرى مش عوايدك

مالك:عايز اقضى معاك اليوم ياجميل

الام:اه منك يا بكاش بس احلى حاجه عملتها

مالك:بكاش اه بس عسل يا شوشو

عند حور

حور بصدمه:حامد

حامد:برافو يا حور

حور بخوف:عايز ايه جاى هنا ليه

حامد:واضح انك لسه فاكره الدرس باين عليكى بيعجبنى فيكى انك بتتعلمى بسرعه

حور :عايز ايه ابعد عنى روح لمراتك و سيبنى فى حالى

حامد بشر:هو انا لسه جيت جمبك

حور بانهيار و هى تخلع الابر الموجوده فى يدها و تتالم:ابعد عنى انت فاهم لو قربت هصوت

حامد:امك ماتت و محدش هينجدك منى هابقى عملك الاسود تخرجى بس من هنا و اوعدك قبل ماتوصلى شقتك تكونى مشرفانى و ساعتها محدش هايعرفلك طريق جره و محدش هايعملى قلق اصلك مقطوعه من شجره و لا اب و لا خال و لا عم يعنى اعتبرى نفسك ميته لانك هاتشوفى اللى عمرك ماشوفتيه

حور و هى تصرخ :مستحيل مستحيل اسيبك تقرب منى

دخلت الممرضه و حور تصرخ و حامد يحاول اسكاتها

الممرضه بانفعال :ايه اللى انت بتعملو دا يا مجنون يا امن يا..اااه

خرج حامد و دفع الممرضه لتسقط ارضا

ذهبت الممرضه الى حور:انتى كويسه

حور بهستريا :لا ابعدوه عنى لا

قامت الممرضه باعطائها ابره مهدئه لتغط حور فى النوم

الام ببكاء:ياحبيبتى يابنتى عاملو فيكى ايه يا بنتى دمروك فى اول حياتك موتوكى و انتى لسه فيكى الروح يارب خد بأيده يارب اشفيها دا انا مليش غيرها

حور و هى تفيق:ماما

الام:حمدلله على سلامتك

حور ببكاء:تعبانه اوى يا ماما انا بموت

الام:بعد الشر عليكى ياحبيبتى متقوليش كدا بكره ترجعى زى الاول

حور بتعب: بعد اللى حصل مفيش حاجه بترجع زى الاول انا ات**رت

الام:و انا جمبك يا حبيبتى و معاكى على طول محنه و تعدى

حور :ااااه يا ماما اااه

الام و هى تأخذها فى حضنها:ان شاء الله محنه و تعدى و عمك و ابنو واقفين جمبنا ربنا يخليهم

حور بصدمه: بتقولى ايه لا مش معقول لا يا ماما لا

الام:فى ايه يابنتى اهدى يا دكتور

دخلت الممرضه و هى تبعد مريم عن حور لتعطيها الابره المهدئه و تغط حور فى سبات حتى المساء

تستيقظ حور و ترى امها بجانبها:عامله ايه ياحبيبتى الوقتى(قررت الام ألا تسألها بخصوص ماحدث لها عند ذكر عمها و ابنه)

حور:الحمدلله

الام :تستاهلى الحمد بقولك يا حور انا نازله الوقتى اجيب اى حاجه من الماركت اللى جنب المستشفى و جيالك على طول

حور برجاء :متتأخريش عليا يا ماما بالله عليكى

الام:حاضر ياحبيبتى

نزلت الام و اغمضت حور عينيها و سمعت صوت احد قادم ظنت انها امها فلم تتحدث لتعبها

فسمعت صوت لم تكون تتوقعه

حامد: شايفاك بقيتى احسن

لتفتح حور عينها بصدمه:انت اا

حامد:ششش متتكلمش سيبنى انا اتكلم كلامى اهم من التهتهه دى شوفى يا حلوه الشرطه هاتبعت حد من عندها يستجوبك عشان اللى حصل و انا عارف طبعا انك شرسه و هاتبقى عايزه تاخدى حقك بس انتى لو اعترفتى عليا يبقى بتموتى امك الست البركه اللى تحت دى بمعنى انك لو ذكرتى حرف من حروف اسمى هتلاقى امك ميته و عشان عارف ان كلامك كلام رجاله هاخد منك كلمه الوقتى ها موافقه و لا بس منصحكيش ب ولا لان سامح انتى عارفه سامح طبعا واقف تحت بسكينه لو رنيت عليه رنه هاتبقى دى اشاره منى انك رفضتى الديل ساعتها هاتنزلى تستلمى جثة امك و مش هاتبقى صعبه انى اخرج من قضيه بس هاتبقى صعبه لما امك تموت فطيس بسببك و لا ايه

حور بان**ار و قد انقطع اخر امل لها باخذ حقها منه:حاضر مش هقول حاجه

حامد: تعجبنى و انتى مطيعه و لسه هايقرب منها تستيقظ حور بفزع

حور و بعد تفكير :انا انا لازم انفذ كلام ماما اازم اهرب و الوقتى.........

توقعاتكوا.........؟