Yan yana durduğum adamla parmağımıza takılmak üzere olan yüzüklere bakıyordum boş bir şekilde.Bana yukarıda söylediği şeyden sonra arkasına bakmadan çıkmıştı odadan.Ben ise kendimi hızlıca toparlayıp peşinden inmiştim.Onun söylediği şeyi elbette ciddiye almayacaktım.O karanlık bakışları ile beni sindirebileceğini sanıyorsa yanılıyordu.
Aşağı indiğimde hiç bir sorun olmadığını belli eden bakışlarla gülümsemiştim gelen misafirlere.
Şimdi ise kırmızı kurdelenin iki ucunda olan biri altın diğeri gümüş yüzüklere bakarken aklımdan tam olarak yukarıda ki konuşmalar geçiyordu.Yan profilimde hissettiğim ağır bakışlarla kafamı çevirdim ve onunla göz göze geldim.Bana ifadesiz bir yüz ama içleri alev alev yanan gözlerle bakıyordu.Neyin ateşiydi bu?O da mı yukarıda konuştuğumuz şeyleri düşünüyordu?
