EP: 8
ระหว่างที่รออยู่ในรถไม่นาน ไอ้โหดก็มา
เสี่ยฟอง: รอนานไหมหมอ // ยิ้มหน้าบานเป็นจานข้าวหมามาเลย บอกมาสิไอ้โหดไปโดนตัวไหนมาห๊ะ
เรา: นานพอสมควร
เสี่ยฟอง: ไปสั่งงานลูกน้องมา
เรา: อย่าบอกนะว่า นี้เป็นโรงแรมของเสี่ย
เสี่ยฟอง: ก็ไม่ได้โง่นิหมอ /// มึงตอบแบบนี้หน้าตบปากมาก
เรา: เหอะๆ ถึงว่าอาหารไม่เห็นจะอร่อย //เมินหน้าใส่
เสี่ยฟอง: โห้หมอ งอลเหรอขอโทษ /// ห๊ะอะไรนะเสี่ยไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม ที่พูดว่าขอโทษเนี่ย
เรา: อืมกลับกันเถอะ จะได้เวลาทำงานแล้ว
เสี่ยฟอง: หมอก็หายโกรธก่อนดิ
เรา: อืมไปได้ยัง แล้วไม่ต้องเรียกหมออีก ชื่อเดล ไม่ใช่ชื่อหมอ
เสี่ยฟอง: อยากเรียกหมอ ///ยิ้มเจ้าเล่ห์
เรา: เเล้วเเต่เถอะ
เสี่ยพาเรามาส่งที่โรงพยาบาลเหมือนเดิม เสี่ก็เดินตามเรา และก็เจอป๋าแซ็คยืนคุยกับใครอยู่ก็ไม่รู้
ป๋าแซ็ค: อ้าวลูกเดล ไปไหนลูกทานข้าวมายัง
เรา: เรียบร้อยเเล้วค่ะป๋า
ป๋าแซ็ค: เอ่อเดล นี้ ลุงเบส ไอ้เบสนี้เดลต้า ลูกสาว ไอ้โอ๊ค ///ลุงเบสจำได้ใช่ไหมเพื่อนป๊าเค้าไง
เรา: สวัสดีค่ะ ลุงเบส
ลุงเบส: ไม่เจอกันตั้งนานโตขึ้นเป็นกองเลยนะเนี่ยย //เราเจอลุงเบสลาสุดตอนอายุ10ขวบ
แล้วไม่นานอิเสี่ยก็มา
เสี่ยฟอง: สวัสดีครับลุงแซ็ค //อ้าวอิเสี่ยมึงรู้จักกับป๋ากูด้วยหรออ
ลุงเบส: มาแล้วเหรอไอ้เสือ หายไปไหนมาเนี่ย
เสี่ยฟอง: พาหมอไปกินข้าวที่โรงแรมมาครับป๊า //ห๊ะ ป๊าเหรอ แสดงว่าอิเสี่ยเป็นลูกของลุงเบสสินะ
ลุงเบส: งั้นแสดงว่ารู้จักกันแล้วสินะ //ยิ้มม
เสี่ยฟอง: ครับป๊าา
ป๋าเเซ็ค: ดีแล้วทำความรู้จักกันไว้ นะลูก
เรา/เสี่ยฟอง: ค่ะ/ครับ
ลุงเบส: งั้นผมไปก่อนนะเฮีย ลุงไปก่อนนะเดล //ยิ้มให้เรา เราก็ยิ้มตอบ
ป๋าแซ็ค: กลับดีๆละ
เสี่ยฟอง: กลับก่อนนะหมอ วันหลังก็ไปทานข้าวที่โรงแรมได้นะ ///ยิ้มเจ้าเล่ห์ให้
เรา: อืม...
แล้วลุงเบส กับ ไอ้เสี่ยฟองก็กลับไป
เรา: ป๋างั้นเดี๋ยวเดลไปทำงานก่อนน่ะ
ป๋าแซ็ค: ค่ะ เลิกงานมารอป๋าที่หน้าห้อง
เรา: ได้ค่ะ //แยกย้ายกัน
โลกกลมจริงๆเนอะ ที่ไอ้โหดเป็นลูกชายของเพื่อนป๊าเนี่ยย แสดงว่าต่อไปนี้คงจะเจอบ่อยสินะ