พ่อผัวเอวหวาน เสกหลานทันใจ

ยาบำรุงกลับเป็นยาปลุกสวาท

ตอน ยาบำรุงกลับเป็นยาปลุกสวาท

เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างบานใหญ่ของห้องอาหาร มนัสยา ตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกหนักอึ้งในใจ เธอสวม ชุดกระโปรงผ้าฝ้าย สีอ่อนที่ดูเรียบร้อยที่สุด เพื่อปกปิดร่องรอยความบอบช้ำที่ซ่อนอยู่ภายใน

สามีของเธอ หมออานนท์ ออกไปโรงพยาบาลแต่เช้ามืดตามปกติ เหลือเพียง มนัสยา และ คุณพงศธร พ่อสามี ที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหารยาวหรูหราสำหรับมื้อเช้า บรรยากาศเงียบงันจนน่าอึดอัดใจ กลิ่นหอมของกาแฟและอาหารเช้าไม่สามารถทำให้บรรยากาศดีขึ้นได้เลย

มนัสยา พยายามหลีกเลี่ยงการสบตา คุณพงศธร เธอจ้องมองจานอาหารของตัวเองอย่างเดียวดาย คุณพงศธร เองก็ดูจะวางตัวไม่ถูก เขาสวม เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว กับ กางเกงสแล็คสีดำ ดูสะอาดสะอ้านและเป็นระเบียบตามสไตล์นักธุรกิจที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี แต่ใบหน้าของเขากลับมีร่องรอยความกังวลและรู้สึกผิดอย่างเห็นได้ชัด

หลังจากที่ทานอาหารเช้าเสร็จอย่างเร่งรีบ มนัสยา รีบลุกขึ้นเก็บจาน "เดี๋ยวหนูจัดการตรงนี้เองค่ะคุณพ่อ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด เธอต้องการ แยกตัวอยู่ห่าง จากเขา รักษาระยะห่าง ที่เหมาะสม

แต่ คุณพงศธร กลับเดินเข้ามาใกล้ "นัสยา...เดี๋ยวสิ" เขาเอ่ยเรียกเสียงแผ่ว ดวงตาของเขาสะท้อนความรู้สึกผิดอย่างจริงใจ

มนัสยา หยุดนิ่งหันหลังให้เขา "มีอะไรหรือเปล่าคะคุณพ่อ?"

"พ่อ...พ่ออยากจะ ขอโทษ เรื่องเมื่อคืนนี้จริงๆ" คุณพงศธรพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง "พ่อ เมา มากจนขาดสติ พ่อ รู้สึกผิดจริงๆ ที่ทำแบบนั้นกับลูก พ่อไม่ควรทำอะไรแบบนั้นเลย"

มนัสยา ถอนหายใจอย่างแผ่วเบา เธอหันกลับมามองพ่อสามี ใบหน้าสวยหวานของเธอแสดงความเหนื่อยล้าทางจิตใจ "ไม่เป็นอะไรค่ะคุณพ่อ...หนูจะ คิดว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น ค่ะ" เธอเลือกที่จะจบเรื่องราวนี้ไว้เพียงเท่านี้ เพื่อไม่ให้ความสัมพันธ์ในบ้านต้องพังทลายไปมากกว่านี้

คุณพงศธรมอง มนัสยา ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้งและปวดร้าว "ขอบใจมากนะนัสยา...พ่อสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก"

วันต่อมา คุณพงศธร พยายาม ทำตัวให้ปกติและดีอย่างทุกวัน เขาพูดคุยกับ มนัสยา ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ให้เกียรติ และดูแลเธออย่างดีที่สุดเท่าที่พ่อสามีคนหนึ่งจะทำได้ แต่ในสายตาของเขาก็ยังคงมีความรู้สึกบางอย่างที่ มนัสยา ไม่อาจเข้าใจได้ซ่อนอยู่

ในช่วงบ่าย คุณพงศธร ได้ ออกไปหาสมุนไพรและยาบำรุงราคาแพงหลายอย่าง เขาไม่ได้ซื้อแค่สำหรับตัวเอง แต่ซื้อมา บำรุงให้มนัสยากับสามี เพื่อ กระตุ้นการมีลูก อย่างจริงจังจนเขาหมดเงินไปถึงหกหลัก

คุณพงศธร ท่านอยากได้หลานมากๆ เพราะ อานนท์ ลูกชายของท่าน เลือกที่จะเป็นหมอ และ ไม่สนใจบริหารธุรกิจ อสังหาริมทรัพย์ต่อจากท่านเลย ท่านจึงอยากให้หลานมาดูแลกิจการต่อจากตัวเอง

มนัสยา มองดูขวดยาบำรุงและโสมราคาแพงที่ถูกจัดวางไว้บนโต๊ะอาหารอย่างเป็นระเบียบ เธอรับรู้ได้ถึง ความปรารถนาอันแรงกล้า ที่พ่อสามีมีต่อการมีหลานมาสืบทอดกิจการ ความกดดัน ในใจของเธอทวีคูณขึ้นอีกครั้ง ในขณะที่เธอก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน...และ น้ำเชื้อ ที่ออกมาจาก คุณพงศธร ว่า ถ้ามันเยอะขนาดนั้น...ทำไมสามีเธอถึงไม่มีให้เธอเลย ทั้งที่คนเป็นลูกอย่างเขาควรจะมีน้ำมากกว่าพ่อด้วยซ้ำ

หลังจากที่คุณพงศธรนำยาบำรุงต่างๆ มาให้ มนัสยา ก็เริ่มลองกินยาเหล่านั้นตามคำแนะนำของพ่อสามี เธอหวังว่ามันจะช่วยให้เธอและอานนท์มีโอกาสมีลูกได้สำเร็จตามที่ทั้งสองครอบครัวปรารถนา หลังทานยาบำรุงชุดใหม่เข้าไป มนัสยาตัดสินใจขึ้นไป นอนพักผ่อน บนเตียงในห้องนอนใหญ่ชั้นบน เธอสวมเพียงชุดนอนผ้าไหมบางเบา ที่ให้สัมผัสเย็นสบายกับผิว

เธอหลับไปได้ไม่นานก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกผิดปกติ ร่างกายของเธอร้อนรุ่ม ราวกับมีไข้ เหงื่อซึม ออกมาตามผิวขาวผ่องทั่วเรือนกาย ลมหายใจเริ่มติดขัด ความต้องการทางเพศ พุ่งสูงขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อาจเป็นเพราะยาสมุนไพรหลายขนาน ที่มีสรรพคุณบำรุงกำลังทางเพศที่เพิ่งทานเข้าไป เริ่มออกฤทธิ์อย่างรุนแรง

มนัสยาพลิกตัวไปมาบนเตียงอย่างกระสับกระส่าย เธอรู้สึก ทรมาน จากแรงปรารถนาที่ถาโถมเข้ามา แต่ อานนท์ สามีของเธอก็ยังคงไม่กลับจากโรงพยาบาล

เธอพยายามควบคุมความคิดและร่างกายของตนเอง แต่ความร้อนรุ่มภายในก็รุนแรงเกินกว่าจะทานทนได้ ในที่สุด มนัสยา ก็ตัดสินใจที่จะบรรเทาความปรารถนาด้วยตัวเอง เธอค่อยๆ เลื่อนมือลงไปสัมผัสเนินหน่าว ที่อวบอิ่มของเธอ

นิ้วเรียวสวยของ มนัสยา ค่อยๆ ลูบไล้ บริเวณ ร่องสาว ที่บัดนี้ เปียกชุ่ม และมี น้ำหล่อลื่นไหลซึมออกมา อย่างไม่ขาดสาย ความร้อนวูบวาบ และ ความเสียวซ่าน แผ่ซ่านไปทั่วร่าง

มนัสยา ใช้นิ้วชี้และนิ้วกลาง ของเธอ แหวกกลีบเนื้ออ่อนนุ่ม ของร่องสาวออกอย่างแผ่วเบา เม็ดเสียวที่อิ่มเอิบปรากฏต่อสายตา เธอใช้ปลายนิ้วสัมผัสและคลึงเบาๆ ที่เม็ดเสียวที่บวมตึงนั้น

"อื้อ...อ๊า..." มนัสยา ร้องครางต่ำๆ ในลำคอ สะโพก ของเธอ บิดเร่า ไปมาตามจังหวะที่นิ้วมือของเธอสัมผัส เธอเพิ่มแรงบดคลึง ขึ้นเรื่อยๆ ความเสียวซ่าน ที่รุนแรงแล่นแปล๊บเข้าสู่ช่องท้อง ร่างกาย ของเธอ สั่นสะท้าน ไปทั้งตัว

นิ้วเรียว ของเธอค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปในช่องทางรัก ที่บัดนี้ขยายตัวและชุ่มฉ่ำด้วยน้ำอยาก เธอขยับนิ้วเข้าออก อย่างช้าๆ และมั่นคง ความรู้สึก คับแน่น และ ตึงเปรี๊ยะ ที่ได้รับทำให้เธอเกือบจะหลุดเสียงกรี๊ดออกมา

มนัสยา บดขยี้เม็ดเสียว อย่างรุนแรงและต่อเนื่อง เธอครางเสียงหลง ร่างกายของเธอเกร็งไปทั้งตัว น้ำตาไหลพราก อาบแก้ม ความสุขสม ที่ถาโถมเข้ามาอย่างบ้าคลั่งทำให้เธอ ชักกระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำเสียว ออกมาอย่างล้นหลาม จนเปียกชุ่มผ้าปูที่นอน

หลังจากที่ เสร็จสม อย่างรุนแรง มนัสยา นอนหอบหายใจถี่กระชั้นอยู่บนเตียง ความรู้สึกผิด และ ความอับอาย เข้าจู่โจมเธอ แต่ในขณะเดียวกัน ความโล่งใจ และ ความปรารถนาก็ยังคงอยู่