คุณพ่อขอทำหน้าที่แทนลูก

1301 Words
ตอน คุณพ่อขอทำหน้าที่แทนลูก ขณะที่ มนัสยา กำลังนอนหอบหายใจอย่างหนักบนเตียงใหญ่ด้วยความสุขสมที่เพิ่งผ่านพ้นไป ความเงียบสงัดของบ้านก็ถูกทำลายด้วย เสียงฝีเท้าที่วิ่งขึ้นบันไดอย่างรวดเร็ว คุณพงศธร พ่อสามีที่กำลังทำงานอยู่ในห้องทำงานชั้นล่าง ได้ยิน เสียงร้องคราง ของมนัสยาที่ดังแว่วลงไปถึงชั้นล่าง ทำให้เขารีบวิ่งขึ้นมาดูด้วยความเป็นห่วง ประตูห้องนอนใหญ่ถูกผลักเปิดออกอย่างแรง คุณพงศธร ที่อยู่ใน ชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้น กับ กางเกงสแล็ค ยืนนิ่งอยู่ตรงปากประตู ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แต่เมื่อดวงตาของเขากวาดมองไปที่เตียง เขาก็ต้องเบิกตากว้าง ด้วยความตกตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า มนัสยา นอนหงายอยู่บนเตียง ชุดนอนผ้าไหมบางเบา เปิดร่นขึ้นไปถึงหน้าอก มือเรียวยังคงวางอยู่บนเนินหน่าว ที่บวมแดงปลั่งของเธอ ร่องสาว ที่บัดนี้ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำรักเผยให้เห็นอย่างชัดเจน ใบหน้าสวยหวาน ของมนัสยาแดงก่ำไปด้วยเหงื่อและคราบน้ำตา ดวงตาของเธอยังคงพร่ามัว ด้วยความเสียวซ่านที่ยังไม่จางหายไป คุณพงศธร ยืนนิ่งราวกับถูกสาป สายตาของเขาจ้องมองไปยังร่องสาว ของลูกสะใภ้ด้วยความหื่นกระหายที่ถูกซ่อนไว้มานาน แท่งเอ็น ภายใต้กางเกงสแล็คของเขา พลันแข็งขืนและตั้งชัน ขึ้นอย่างรวดเร็ว มนัสยา ที่กำลังอยู่ในห้วงแห่งความสุขสม ลืมตาขึ้น และเห็น คุณพงศธร ยืนอยู่ตรงหน้า ภาพที่เห็นทำให้เธอ กรีดร้องออกมาด้วยความตกใจและอับอาย เธอรีบ ดึงชุดนอนลงมาคลุมร่างกาย อย่างรวดเร็ว "คุณพ่อ!" มนัสยาเอ่ยเสียงสั่นเทา ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความอับอาย คุณพงศธร พยายามควบคุมสีหน้าและอารมณ์ของตนเอง "พ่อ...พ่อได้ยินเสียงร้อง...นึกว่ามีอะไรเกิดขึ้น" เขาเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก แต่สายตาของเขาก็ยังคงแฝงไปด้วยความปรารถนา ที่ยากจะปิดบัง ความเงียบเข้าปกคลุมชั่วขณะ มีเพียงเสียงหอบหายใจของมนัสยาที่ดังแผ่วเบา ความลับที่มนัสยาพยายามจะซ่อนไว้...บัดนี้ได้ถูกเปิดเผยต่อหน้าพ่อสามีอย่างหมดสิ้นแล้ว พรึ่บ! มนัสยา ดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมา ปิดคลุมช่วงล่าง ของตนเองอย่างรวดเร็ว ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำ ด้วยความอับอายที่ถูกจับได้คาหนังคาเขา คุณพงศธร ยืนนิ่งอยู่ตรงปากประตู แต่สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องมาที่เธอด้วยความปรารถนา ที่ยากจะปิดบัง "พ่อ...พ่อรู้ว่าหนูกำลังอายนะ แต่ไม่เป็นไรหรอก" คุณพงศธรเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง แต่แฝงด้วยความมั่นคง "แต่พ่อก็รู้ว่าหนูอยากเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป" มนัสยา ตกใจและพูดไม่ออก เธอได้แต่สั่นศีรษะเบาๆ น้ำตา คลอเบ้าด้วยความรู้สึกที่สับสน คุณพงศธรเดินเข้ามาในห้องอย่างช้าๆ แล้ว ปิดประตูห้องนอนลง "อานนท์มันเหนื่อยเกินไป...และพ่อก็รู้ว่า ลูกอยากมีหลานมากแค่ไหน" เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เด็ดเดี่ยว " ให้พ่อช่วยทำลูกให้ลูกสะใภ้คนสวยเองเถอะนะ" คำพูดนั้นราวกับสายฟ้าฟาดผ่าลงกลางใจ มนัสยา ร่างกายสั่นเทา ด้วยความตกใจและรับไม่ได้กับข้อเสนอที่ผิดศีลธรรมนี้ แต่ในขณะเดียวกัน ฤทธิ์ยาบำรุงทางเพศ ที่เพิ่งทานเข้าไปก็ทำให้ ความร้อนรุ่ม ภายในกายทวีความรุนแรงขึ้นอย่างไม่ลดละ คุณพงศธร ไม่รอช้า คลานขึ้นเตียง มาทาง ปลายเท้า ของมนัสยา เขามุดชายผ้าห่มผืนหนา เข้ามาอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากของเขาค่อยๆ เลียหน้าแข้งขาวเนียน ของมนัสยาอย่างแผ่วเบา ไล่ขึ้นมาถึงหัวเข่า แล้ว มุดหน้า ซุกเข้าไปใต้หว่างขาขาว อุ๊! อื้อ! คุณพ่อออ! มนัสยา ร้องครางต่ำๆ ในลำคอ เหงื่อ เริ่มไหลซึมออกมาตามผิวขาวผ่อง ความตื่นเต้น และ ความเสียวซ่าน ที่ได้รับจากสัมผัสของพ่อสามีทำให้เธอ ดิ้นพล่านๆ ไปมาบนเตียง คุณพงศธร มุดหน้าซบเนินหน่าว ของมนัสยาอย่างหื่นหิว เขาใช้ลิ้นสากๆ ตวัดเลียร่องสาว ที่บัดนี้ เปียกชุ่ม และมี น้ำหล่อลื่น ไหลเยิ้มออกมาอย่างไม่ขาดสาย เขาจับขา ของมนัสยา แหกอ้าออกกว้าง เผยให้เห็นร่องสาวที่แดงก่ำและลื่นหนืด แผล๊บ! ๆ ๆ ลิ้นร้อนๆ ของ คุณพงศธร ตวัดเลีย เข้าไปในร่องรักของมนัสยาอย่างบ้าคลั่ง เสียงน้ำรักที่ถูกดูดดัง จ๊วบๆ สลับกับ เสียงครางกระเส่า ของมนัสยาที่ดังระงมไปทั่วห้องนอน เธอเสียวจนตัวสั่นสะท้าน ไปทั้งตัว ความปรารถนา ที่ถูกปลุกเร้าจนถึงขีดสุด ทำให้เธอ ลืมความอับอาย และ ความรู้สึกผิดบาป ไปชั่วขณะ "โอ๊ย! อร๊าย! คุณพ่อ คุณพ่อขาาาา" มนัสยา นอนบิดเร่าอยู่บนเตียง ร่างกายสั่นสะท้าน ไปตามแรงปรารถนาที่ถาโถมเข้ามา คุณพงศธร ยังคง มุดหน้า ซบอยู่กับ ร่องสาว ของเธอ ลิ้นสากๆ ตวัดเลียเม็ดเสียวอย่างรุนแรงจน มนัสยา กรีดร้องครางกระเส่า ด้วยความสุขสมจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ เมื่อเห็นว่าลูกสะใภ้ถึงขีดสุดแห่งความปรารถนาแล้ว คุณพงศธร ก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน อย่างช้าๆ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยคราบน้ำรักและร่องรอยของความหื่นกระหาย เขาถอดเสื้อผ้าของตนเองออก อย่างรวดเร็ว เผยให้เห็น แท่งเอ็นที่แข็งขืน และ ใหญ่โต กว่าของอานนท์มากนัก "พ่อ...จะทำให้ลูกสมหวังนะนัสยา" คุณพงศธร เอ่ยเสียงต่ำ ดวงตาของเขาเป็นประกายวาววับ มนัสยา ไม่ได้ตอบ เธอทำได้เพียงแค่ มองแท่งเอ็น ของพ่อสามีด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกันระหว่าง ความตื่นเต้น และ ความกลัว คุณพงศธร ไม่รอช้า คุกเข่าลงแล้วจับขามนัสยาแหกอ้าออกกว้าง แล้ว กดแท่งเอ็นใหญ่โต ของเขา ยัดเข้าสู่ร่องสาว ที่แดงฉ่ำของเธออย่างช้าๆ แต่หนักแน่น ความรู้สึกคับแน่นจนตึงเปรี๊ยะไปทุกอณูความเป็นสาว ทำให้ มนัสยา กรีดร้องลั่น ด้วยความเจ็บปวดปนเสียวซ่าน แท่งเอ็นของพ่อสามีแทงเข้ามาลึกกว่าของสามี จนเธอรู้สึกว่าปลายลำแทบจะชนกับมดลูก "อ๊าย! อ๊าย! คุณพ่อ...เจ็บ!" มนัสยา ร้องครวญคราง คุณพงศธร ไม่สนใจ เขาก้มลงประกบริมฝีปากจูบ ปิดเสียงร้องของลูกสะใภ้ ก่อนจะเริ่ม กระแทก สะโพกเข้าออกอย่างเมามันส์ จังหวะที่ดุดันและรุนแรง ทำให้ เต้านมอวบอิ่ม ของมนัสยา กระเพื่อมไหว ตามแรงกระแทก สองมือกอดรัดร่างหนา เล็บมือขูดข่วนแผ่นหลังพ่อสามีขณะที่ปากก็จูบตอบเขาอย่างปลดปล่อยปลดเปลื้องราคะที่เก็บกดมานาน ตั่บ! ๆ ๆ ๆ เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังลั่นห้องนอนหรู เตียงคิงไซส์โยกไปมาราวกับจะพังมิพังแหล่ "โอ๊ย! ๆ ๆ ๆ เบาๆ เบาๆค่ะ" มนัสยาสะบัดหน้าออกจากจูบและส่ายหัวร้องเสียงดังขณะที่นอนอ้าขารับแท่งเอ็นลำโตจากพ่อสามี ทว่าเขากลับกระแทกเข้ามาแรงอีกโดยไม่สนใจคำขอร้องของเธอ ป๊าบ! ๆ ๆ ๆ อ่าส์! กร่อดดดด! พ่อสามีร้องคำรามครางอย่างสะอกสะใจราวกับรอโอกาสนี้มานานแสนนาน แล้วในที่สุด คุณพงศธร ก็กระตุกเกร็ง น้ำรักอุ่นร้อนพุ่งเข้ามาจนจุกเสียดแน่นในท้อง ของมนัสยา ความรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมดในตัว แผ่ซ่านไปทั่วร่าง อร๊าย! ๆ ๆ เธอกรีดร้องครางกระเส่า ร่างกาย ชักกระตุกเกร็ง ปลดปล่อยความสุขสมออกมาอย่างรุนแรงในตามๆกัน....
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD