MD 3: The Devil's Trap (1st Generation)

PROLOGUE "MOM, please," I softly whined. "I want to go to grandfather's ranch kahit ngayon lang." "Zheena, anak," Mom said softly. "Alam mo namang hindi maaari 'yon. You're turning twenty-one next year. You will be crown as a Queen. Hindi papayag ang Daddy mo." Sumunod ako kay Mommy nang pumasok siya sa loob ng kwarto. I also want to experience a simple life before accepting the throne. Well, it's also one of the reasons why I want to go to the Philippines. "Mom, you should understand. Matagal na panahon ko nang hindi nakikita si Lolo because where always trap in this place. Palagi na lang formalities wala man lang fun," ungot ko. Tumawa siya nang gumiling ako sa harap niya upang ipakita ang ibig sabihin nang fun. See? Minsan ko na ngalang makitang tumawa nang ganito si Mommy Yes, I know I'm a princess but I really hate formalities. Kung tutuusin nga tinagurian akong disastrous princess ng aking ama dahil maraming kapalpakan akong nagagawa dito sa palasyo. "Please, Your Highness," I said half-sarcastic. Marahang tumawa lang si Mommy. "Alright, I will talk to your Dad for you to have a short vacation in Rancho del Montanio but you shall behave like a prim and proper princess. Huwag kang pasaway sa Lolo mo doon." Masunuring tumango ako bilang sagot. OMG! I can't believe this! For the first time in universe, makakalabas din ulit ako sa hawlang 'to. I'm so super duper excited! I hug my Mom tightly and rain tiny kisses on her cheeks. "Thank you so much, Mom." Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya nang bumukas ang pinto. Pumasok naman agad ang Royal Maid namin at bahagyang yumuko bilang paggalang. "Pardon my sudden intrusion, Your Royale Majesty. His Royal Highness, the Prince of Kenilworth, Prince Rupert Skwelins is here. He wants to see the princess." Nanlaki ang mga mata ko nang dahil sa narinig. Oh Gosh! Oh Gosh! "Rupert is here, Mom!" I exclaimed. "I want to see him!" Hindi ko na nahintay na makapagsalita pa si Mommy at tumakbo na agad ako palabas ng kwarto. "Hindi po kayo maaaring tumakbo, Your Highness," dinig kong paalala sa akin ng isang Royal Maid. Hindi ko na nagawang pakinggan iyon. Pagkadating ko sa hagdan ay napangiti na ako nang tuluyan. This is my favorite place. Sumampa ako sa hawakan ng hagdan and I slide down until I reach the floor. Nanlalaki ang mga mata ng mga Royal Maids na nakakakita sa akin. "Bawal po 'yang ginagawa niyo, Your Highness," dinig kong sigaw ng isa sa kanila. Tumawa lang ako. Ilang maids na ba ang nagsasabi sa akin nang ganoon? I just want to have fun. Formalities are too much. I felt suffocated. Tumakbo agad ako patungong Royale Garden dahil alam kong doon palaging naghihintay si Rupert. Napangiti ako nang makita ko siya. Tumakbo agad ako patungo sa kanya at walang pagdadalawang-isip na niyakap ko siya. Natatawang niyakap niya rin ako pabalik. "As I always expected sa tuwing makikita mo ako, Princess." Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya. I giggled like a child. This is why I really like him. Hinahayaan niya ako sa mga kalokohan ko dito sa palasyo. "Ilang maids na ba ngayong araw ang sumasakit ang ulo nang dahil sa mga pinaggagagawa mo?" nakangiting tanong niya. Nagkunwari akong nagbibilang nang marami at nakangusong humarap sa kanya. "Wala," I joke out. But I know, kahit na magsabi ako nang wala ay alam kong hindi siya maniniwala. "Pagbigyan ang mahal na prinsesa sa kanyang isinagot," he said amusingly. Ganoon na ba ako ka hindi kapani-paniwala? Good girl naman ako kapag natutulog. Atleast, kahit doon lang. "You wouldn't believe this, Rupert," excited na sabi ko. Hindi ako sanay na tawagin siyang Prince Rupert dahil simula pagkabata, we treat each other like best of friends. Kaya no need for formality approach. "What is it?" Nagtitili naman ako at napapatalon sa sobrang excitement. "My Mom allows me to have a vacation at Rancho del Montanio. Mararanasan ko na rin ang simpleng pamumuhay." "That's good to hear," nakangiting usal nito. "Pero 'yon lang ba talaga ang rason kung bakit gustong-gusto mong pumunta doon or you still have another agenda?" he asked me in a teasing voice. Namula ang magkabilang pisngi ko nang dahil doon. "Oo naman! Wala nang iba!" I answered defensively. "I...I just want to see my grandfather." But knowing Rupert, I know he knew me well. "Well, I heard na ang Rancho del Montanio ay malapit lang pala sa Rancho del Rio." "A-ano naman kung ganoon?" namumulang tanong ko. "Well, I hope you're not planning to search for the guy in those magazines that you collected." Nanlaki ang mga mata ko. "RUPERT!" I exclaimed in embarrassment. I heard him laughed. Hinampas ko naman ang braso niya. "Who was that guy again, Zheena?" he asked still teasing. "Iyong na feature sa Forbes Magazine as one of the Youngest and Outclass Lawyer that really excel in his field not just in the Philippines but also nationwide? Not to mention that his clan is also one of the wealthiest in the world that you have a little crushed with..." pang-aasar niya na mas lalong ikinapula ng pisngi ko. "Rupert Nicholas Skwelins!" I hissed in embarrassment again. Pakiramdam ko sasabog na ang mukha ko dahil sa sobrang hiya. "Naaalala ko pa noon ang expression ng mukha mo nang ibinigay ko sayo ang magazine kung saan naka- feature ang lalaking 'yon. It's not that it's your first time to read a bachelor magazine. Isa 'yon sa mga assign task na pinapagawa ng Daddy mo sayo, for you to know people from our society who are very popular, powerful and rich And it's not your first time to see such a handsome face either. But the first time you see his picture, you blushed in crimson while looking at his face. Then, you started to grab every copy where he is in." "Shut up! Tumigil ka na, ha! Akala ko ba mag-bestfriend tayong dalawa?" naiinis na tanong ko. Hiyang-hiya na talaga ako lalo na't binubuko niya ako nang ganito. "You can't hide things from me, Zheena," he said amusingly. "Hindi naman talaga 'yon ang rason ko. You know how I hate to read those magazines. And maybe, kapag nandoon na ako I'm planning to try riding a horse in a faster speed or maybe I will climb up those mango trees and eat it afterwards," I stated defensively. "Gusto mong sumama? Masaya 'yon. Pwede mo pang bisitahin ulit ang pamilya ng Daddy mo sa Pilipinas," pag-iiba ko agad sa usapan na ikinangisi niya. "Nice try, Zheena." Umiling lang siya at ngumiti sa akin. Napanguso nalang ako. Totoo naman! Masaya rin naman sana kung nandoon siya. "Silly! I want too but I can't. Pero huwag kang mag-alala, if I have time susunod ako doon sayo." "Talaga?" Natatawang tumango naman si Rupert. Hindi ko na napigilan ang sarili kong yakapin siya ulit. This is so exciting! Marami pa namang nabubuong plano sa isip ko ngayon. "Yup!" he said then nodded. "Para mahuli kita kung papaano mo gagawin ang pagsta-stalk sa ultimate and only crush mo," biro nito na ikinapula ng pisngi ko. "Ano?!" I hissed while my cheeks are burning red. Kinurot ko ang tagiliran niya. "Ikaw talaga! Nakakainis ka na!" He just laughed as response. But I know for sure, I really want to see that guy in person. I want to meet him. Kung ganoon ba talaga siya ka-attractive sa personal. I can't wait that moment to happen. Nicholas Alvaro Montenegro, sisiguraduhin ko talagang makikita kita in person. _____________________ - ♡lhorxie