เกี๊ยว...
"เฮ้อ!"
"ถึงกับต้องถอนหายใจเลยหรือไงแค่ให้ฉันมารับเนี่ย"
"พี่!" ฉันสะดุ้งตกใจเมื่อเสียงดุ ๆ ของคนข้าง ๆ นั้นดังขึ้น ดวงตาที่หลับอยู่ก่อนหน้าค่อย ๆ เปิดออกพร้อมกับหันมามองฉันด้วยแววตาดุ ๆ ราวกับว่าฉันมีความผิดร้ายแรง
"ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ" ฉันรีบปฏิเสธ
"ก็เห็นอยู่" อะไรกันจะดุทำไม?
"ที่เกี๊ยวถอนหายใจเพราะเห็นพี่หลับอยู่แถมปลดล็อคประตูไว้ต่างหากล่ะ"
"แล้วยังไง?" ยังจะมาขมวดคิ้วถามอีก!
"ก็มันอันตรายไงคะ" ฉันยู่หน้าใส่ "แถมพี่ยังหลับในรถอีก ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง" ให้ตายเถอะทำไมฉันต้องหงุดหงิดด้วยนะ ลืมไปเลยว่าพี่เขาไม่ชอบให้ขึ้นเสียงใส่
"กลัวฉันเป็นอะไรแล้วไม่ได้อยู่จ่ายเงินเดือนให้เธอหรือไง" เฮ้อ! ฉันไม่อยากคุยกับพี่เขาแล้ว
“เพิ่งวางสายจากเธอไปจะหลับได้ไง ฉันแค่พักสายตาก็เท่านั้น” คนข้าง ๆ พูดต่อ
ฉันไม่ได้สนใจคนข้าง ๆ แต่หันมาสนใจลูกชิ้นทอดในถุงแทน กลิ่นหอมยั่ว ๆ ของลู
