เกี๊ยว…
ผ่านมาสองวันแล้วที่ฉันไม่ได้ไปมหาลัยเพราะเอกฉันไม่มีเรียนแต่อาจารย์ให้ใช้เวลาว่างนี้อ่านหนังสือเตรียมตัวสอบ ฉันเลือกที่จะนั่งอ่านหนังสือที่ผับคนเดียวเพราะไม่อยากออกไปไหน ส่วนเพื่อนคนอื่นที่ไม่มีธุระต้องไปมหาลัยก็เลือกที่จะอ่านหนังสือที่ห้องเหมือนกัน
“โห ลายมือสวยใช้ได้เลยนะนี่แถมยังจดเป็นระเบียบเรียบร้อยกว่าเราอีก” ฉันเปิดเลคเชอร์สมัยปีหนึ่งที่ใครบางคนให้ไว้ขึ้นมาอ่าน ไม่ว่าจะเปิดเลคเชอร์ของวิชาไหนก็ต้องพูดแบบนี้ทุกครั้งไป
ถึงวิชาพื้นฐานเราจะเรียนคล้าย ๆ กันแต่ก็ผ่านไปหลายปีแล้วเพราะฉะนั้นฉันต้องเอามาเปรียบเทียบแล้วก็เอามาปรับใช้กับวิชาที่ฉันเรียนมาอีกที
“ผ่านมาตั้งหลายปีพี่เขายังเก็บไว้อีกเหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลย” ฉันเปิดดูเลคเชอร์ไปเรื่อย ๆ อย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง ทุกอย่างดูเป็นระเบียบแถมยังมีคำอธิบายและรายละเอียดปลีกย่อยก็ถูกบันทึกไว้เต็มไปหมด
“ทำไมตอนเราจดแล้วพอกลับมาอ่านอ
