เกี๊ยว...
“มึงไม่กินอะไรเหรอ” พี่ธามถามคนหน้านิ่งที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เมื่อเห็นว่าเพื่อนตัวเองไม่ไปสั่งอะไรมากิน
“กินข้าวราดแกง” คนถูกถามตอบกลับเสียงเรียบ
“จะกินก็ไปซื้อดิ นั่งอยู่ตรงนี้มึงจะได้กินมั้ยหรือรอให้ใครไปซื้อให้”
“เดี๋ยวยัยแห้งนี่ก็กินไม่หมดอยู่ดี” ช้อนที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากถึงกับชะงักเมื่อคนตรงหน้าตอบพี่ธามไปแบบนั้น ฉันรู้น่าว่ากินข้าวไม่เคยหมดจานเพราะเหลือพื้นที่ในท้องไว้ให้ขนม แต่ก็ไม่เคยบอกให้ใครมากินข้าวต่อจากฉันนี่นา ที่ผ่านมาตอนอยู่ด้วยกันพี่เขากินต่อจากฉันเอง
“กูว่าแล้วต้องพิเศษ” พี่ธามพึมพำขึ้นมาทำเอาคนข้าง ๆ ต้องกระทุ้งศอกใส่เอวไปทีนึง
“อะไรของมึง กูก็แค่จะบอกว่าข้าวจานนี้น้องเขาคงสั่งพิเศษมา” พี่ธามหันไปอมยิ้มให้เพื่อนรักก่อนจะก้มหน้าก้มตาสนใจข้าวในจานต่อ
“แต่เกี๊ยวไม่เคยสั่งข้าวแบบพิเศษนี่ ปกติก็กินไม่หมดอยู่แล้วยังจะสั่งพิเศษอีกเหรอเสียดายแย่” ลูกปลาที่นั่งเงี
