My Malefactor boyfriend

Hindi maipaliwanag ni katarina ang pangyayari, ang alam lang niya ikakasal siya sa araw na ito. Subalit bakit?? Sa rehas na bakal siya ngayon? Habang suot suot niya ang napili niyang susuotin sa araw ng kanyang kasal. Habang kanina ay hanggang tanaw lang niya Ang papalayong ambulansya kung saan lulan ang kanyang pinaka mamahal na ama Oh god! Hanggang ngayon ayaw pa pumasok sa isip ko ang pangyayari. How's my dad? Si mama? Bakit andito ako? diyos ko ipaliwanag mo sakin ang lahat kasi mababaliw na ako.. Ang umiiyak na sambit ni katarina sa sarili. "Ginang gamit po ba ito ng inyong anak?" Anang isang pulis kung saan bitbit niya ang hand carry bag NG kanyang anak na si katarina. Oho.. Pero sir hindi po sa kanya ang Dalawang sachet na shabu.Hindi namin alam kung paano Napunta sa kanyang bag ang mga yan'" ang mahabang paliwanag ng Ginang sa pulis. " Pero Misis maliban sa Dalawang pakiti NG shabu may nakita pa kami sa loob NG bag ng inyong anak."Ang nakangising sabi ng pulis na waring hindi naniniwala sa sinasabi ng Ginang. An... Ano ho ang ibig nyong sabihin sir? Ang mangyak iyak na tanong ng Ginang sa pulis. "Misis may nakita din po kaming isang 45 kalibre ng baril" sabay labas sa bag ang isang baril. "E mga gago pala kayo, paano nagkaroon NG ganyan ang pinsan ko! Ang inis na sabi ni Marco sa pulis na kanina pa gusto patulan ang mga ito kung hindi lang ang kanyang tita Madred. "Pare! Hinay Hinay ka lang sa sinasabi mo. At alalahanin ang pinsan mo ang suspek dito" ang nakangisi parin babala ng isang pulis.Ate hindi ko na alam ang gagawin ko, pagkatapos makulong ng anak ko sa hindi naman niya kasalanan heto't si Miguel naman ang nakaratay dito sa ospital for that incident." Ang umiiyak na sabi ni Madred sa kapatid na kasalukuyang hinahagod ang balikat. "Hindi ko narin alam madred, evidence was so clear. Ang bag ay kay katarina. Wala na tayo magagawa doon kung hindi Tanggapin na lang___" ang paliwanag ng matanda. My god ate! Sa lahat ng tao ikaw pa ang nakakapg sabi niyan! Pagkuway ay inalis ang kamay NG kapatid sa balikat. Hindi maintindihan mg ginang kung saang nanggagaling ang kapatid. Noon pa man ramdam na niya ang malamig na pakikitungo sa pamangkin pero ayaw lang niya yun pansinin baka nagkataon lang. Pero sa nangyari kanina maaaninag sa mukha NG kapatid ang walang pakialam sa nangyari. Ni hindi man lang ito nabigla kanina na halos lahat hindi makapaniwala sa nangyari habang pinupusasan NG mga pulis ang kanyang pamangkin. "at ano ang gusto mong gawin ko? Umiyak? Mangisay sa lungkot? For god sake! Tumayo na ang kapatid at tinalikuran si Madred. Na waring naguguluhan. At kunwari maiiyak. "ang sakit mo naman magsalita. Pamangkin ko din naman siya, pero diyos ko naman Madred! Pag aawayan pa ba natin iyan? Ang nakapamaywang na sabi ng kapatid. KATARINA'S POV Dalawang araw na mula ng makulong ako rito Wala pang dumadalaw sa akin. Si mama, mga pinsan ko maging si Paul ay hindi rin nag abalang dalawin muna ako dito sa kulongan. Marahil galit sila sa akin. Pero bakit? Anong dahilan? Ang lahat ng binibintang sa akin ay Wala ako kinalaman. Si Dad kumusta na kaya siya?.. Tama makikisuyo ako dito para tawagan sila sa bahay. Ano kaya ang nangyari? Ang sunod sunod na tanong ni katarina sa sarili. Habang nakaupo si katarina sa pang isahang upuan ay agad niya natanaw ang leady guard na papalapit. Ah.. Ma'am pwede po bang makisuyo tatawagan ko sana ang nanay k__' "Miss hindi po pwede, mahigpit na ipinagbabawal dito ang paggamit ng telepono pero babalitaan kita tungkol sa pamilya mo" sabay abot dito ang diyaryo. "diba siya ang tatay mo? Kahapon pa siya namatay ayon sa doktor hindi nakayanan ang ginawa mo at yung.. Grrrrk! Sabay turo sa leeg. Halos mawalan NG balanse ang katawan ni katarina sa nabasa sa isang front page NG isang kilalang pahayagan ayon dito "FORMER VICE GOVERNOR MR. MIGUEL ABUEVAS III DIED OF HEART ATTACK YESTERDAY" Dad sorry... It was my fault. Kung hindi ako nakulong hindi ka mamatay. Ang umiiyak na sabi ni katarina sa sarili. Maraming taon ang lumipas, Dalawang beses sa isang taon dalawin ng Mga kamag anak si katarina at kung ano ang dahilan hindi niya alam. isang gabi din nang may dumating na balita sa kanya ang kanyang pinakamamahal na ina ay binawian rin ng buhay sa tindi ng hinagpis sa buhay para tuluyan na itong bumitaw. Sa isang kaibigan rin niya nalaman na pati mga negosyo ng kanyang mga magulang ay naipambayad narin sa pagpapalaya sa kanya. Ang tanging naiwan lang ay ang kanilang mansyon na ang pagkakalam niya ay doon nakatira ang kanyang tita Sonia ang nag iisang kapatid ng kanyang mama kasama ang kanyang mga pinsan. Sa pagtatagal niya sa kulongan ay minsan rin niyang nahiling na wag na siya palayain dahil wala naman siya uuwiang pamilya. Subalit parang may bumubulong sa kanya na kailangan niyang lumaya alang alang sa katotohanan. Katarina may dalaw ka" wika ng leady guard na naging kasundo na niya ito. Salamat ate.. Oh napadalaw ka, sana naman may dala kang magandang balita" ani nito sa attorney. What! Hwag mo naman ako bitinin, ano magandang balita Joseph? Congrats! Ani Joseph." ilang araw na lang makakalaya ka na" sabay yakap sa dalaga. Really?? Oh that good news!" katarina'. Ang malungkot na wika ni katarina sa attorney. Oh anong mukhang yan? Dapat masaya ka dahil sa wakas makakalaya ka na. "Joseph "Anong dahilan? Para kanino? Namatay si dad at mama For sure kahit papaano they will be happy for your freedom " Joseph"Hahaha! But I'm not! I killed myself from the moment that my dad and mom__" Magiging masaya ang mga magulang mo sa paglaya mo believe me " ani Joseph" KATARINA'S POV Sakin paglaya ay hindi madali ang naging proseso lalo na't iisa kami ng finger print kung sino mang gumamit NG baril na yun. maliban doon ay andoon din ang mga ID Ko na maaring naging matibay na ebedensya dahilan para madiin ako. Pagkaraan NG ilang oras andito ako sa harap NG bahay namin. Kung dati ay puno NG masisiglang tawanan ang bumubuhay sa bahay, ngayon ay ibang iba na napapalibutan ito NG napaka taas na Gate. Pinalitan narin ang pangalan na nakasulat dito kung dati ay ABUEVAS, ngayon ay ABREGAS, kung saan ito ang apelyido ng kanya tita sonia. Dad, mama... aalamin ko kung ano ang nangyari sa likod NG aking pagkakakulong pati narin ang dahilan ng inyong pagkamatay. Pero sa ngayon mag iipon ako NG lakas. Sana po patnubayan po nyo ako ni dad.. Nabigla si katarina ng bumukas ang pinto at dumungaw doon ang dati nilang katulong. Ayyy butiki!.. Ano ang ginagawa mo dito mo senorita? Salamat at nakalaya ka na pala.. Hala Halika muna sa loob at mapaghandaan kita ng makakain. Manang, kumusta po kayo? Sabay yakap ni katarina sa kasambahay dati NG kanyang ina. Heto ayos lang po mabuti't nakalaya ka na..Ang mahinang wika NG katulong sa alaga. Halos pabulong na ito sa kanya Na waring may kinatatakutan. Palingo lingon ito sa loob. Senyorita, pasensya na po kung hindi ka namin natulongan nung andoon ka sa kulungan, eee papaano kasi mahigpit kami pinagbabawalan ni ma'am sonia." Wala na po ho iyon sa akin. Alam ko naman busy kayo lahat dito" katarina' Senyorita heto po't umalis na kayo, sabay dukot sa kanyang bulsa. Umalis na po kayo, baka kako datnan po kayo dito ni ma'am Ang natatakot na sabi ng katulong. Pero manang, malaya na ako! Heto ngat andito nako! Ee Senyorita mangaganib lang ho ang buhay mo dito kung dito ka tutuloy, hayaan mo't pag nagbakasyon si ma'am dadalawin kita. Taboy niya dito at inabot niya dito ang de keypad na telepono. Andyan po ang numero ko tumawag ka lang sakin pag may kailangan ka. isinara na ang Gate at nagtataka naman si katarina sa inasal NG kanilang kasambahay. JOSEPH'S POV inayos ko ang aking mga gamit sa cabinet, Dalawang linggo ko na hindi nadadalaw c tatay. Sa pag aasikaso sa kaso ni Katarina ay nawala sa isip ko bisitahin si tatay. Abala ako sa pag iimpake NG may kumatok sa pinto. Sabi ko bukas mo lang kunin ang______ Hi, maari bang makituloy muna? Ang nahihiyang wika NG dalaga. Su..sure! Come in" ani Joseph sa dalaga Pasensya ka na ha, wala na talaga ako matuluyan ngayon. Nakakahiya na at nakakaabala na ako sayo" Don't mind it..nag dinner ka na ba? Sabay lingon sa dalaga. Eee.. Bu.. Busog pa naman ako, Pero sa totoo lang kanina pa kumakalam ang sikmura NG dalaga. Napansin ko kanina habang sakay kami. Panay kasi tunog nito ayaw ko naman magyayang kumain. sabay kamot sa ulo ang dalaga. Halik ka na't Sabayan mo na ako tamang tama Di pa ako kumakain "ani Joseph Salamat ha.. Pero hindi ako tatanggi" nahihiyang wika NG dalaga. Pagkatapos namin maghaponan ay sinamahan ko si katarina sa guest room simpre ang pangit naman tingnan kung magsasama kami sa iisang kwarto. oyyy iba nasa isip nyo noh hahahah! KATARINA'S POV hindi ko alam kung namamahay lang ako o dahil sa matagal ako nakulong at ngayon pakikisamahan ko ang malambot na kama. sa apat na taon kung pagkakakulong ay nasanay na ako sa banig At maiingay na kasamahan sa kulungan. hindi ko alam kung paano ko yun napagtiisan. Maybe it's because of lot of worrying, worrying how mom live her life with out me and dad. And til now I haven't any idea paano kinitil ni mama ang sariling buhay. Gayon ayaw na ayaw niyang Nakakasakit ng damdamin ng iba. ahayst! andito na naman po ako mama... Paano ako magsisimula? Ang tanong ko sa akin sarili habang nangingilid na naman ang mga luha sa akin pisngi. ilang ulit ako paiba iba ng posesyon sa kama tila ba't napakadamot sa akin ng antok. Nang hindi ako dalawin ng antok bumangon ako balak ko sanang magpahangin muna sa labas. At habang papalabas ako sa kwarto ay hindi ko maiwasan igala ang aking mga mata sa kabuoan ng bahay, kongkreto ang pagka gawa. Hindi man kasing laki ng kanilang Mansyon noon ay mukha din mahal ang pagkagawa. Malinis pati ang kulay NG dingding na plain white. Mamahaling chandelier. Pero mapapansin dito ni isang litrato ay walang naka display. Maliban sa isang deploma na yari sa kahoy. Malabo ang nakasulat na pangalan NG lapitan ko at tangkain basahin. My mom's name," wika ng nasa pinto. Oh I see.. Where is she? Tanong ko sa kanya habang abala ang aking paningin sa kabuoan ng bahay. I was two weeks old when she abandoned me, lumaki ako sa puder NG tatay ko.. Ikaw bukod sa pagkakakulong ano pa ang naging buhay mo? Marangya ang buhay ko dati kasama si mama at dad.. Pero dati.. Dati yun nung pareho pa silang buhay. Naging magulo naman ang buhay ko nung araw NG kasal ko. It was my nightmare" halos pabulong Kong sabi. Halos gumuho ang mundo ko that day. Ni hindi ko alam ang naging kasalanan ko. Apat na taon ako sa kulungan na apat na beses din lang ako nadalaw NG mga kamag anak ko. Lalo pa't nung namatay si mama at daddy. Hindi ko alam kung bakit ko naikukuwento sa lalaking ito ang naging karanasan ko sa buhay, will siya din naman ang dahilan NG pag laya ko. Habang inaalala ko ang nangyari, sumagi sa isip ko ang ibinigay sa akin ni manang na cellphone. Agad ko ito kinuha sa akin bulsa at hinanap ang numero na sinasabi niya. Tila napansin iyon ni Joseph at nagpaalam naman ito sa akin. Sige mauna na ako sayo, hwag kalimutan patayin ang ilaw bago ka pumasok ng kwarto.." Huh! Patay? Papatayin?? Hahaha! Don't worry hindi kita gagapangin, sinuri ito mula ulo hanggang paa. Hindi kita type, hahaha! Tuluyan na ito pumasok sa kwarto pagka pasok niya agad ako nag dial. Hello... Hello manang! Busy ka ba? Pwede ba tayo magkita bukas? Sige sige po, salamat manang.. Pasado alas kwatro ng hapon NG magkita kami ni manang. Dahil sa utos niya napilitan ako mag sout NG sumbrero. Siguro naman walang makakakilala sa akin sa itsura ko.. Oh anong atin? Bat ganyan ang itsura mo? Ang tanong sakin ni Joseph ba kalalabas lang niya NG kwarto, nakapag loto narin ako ng pang almusal. Pasensya na huh pero lubuslubusin ko na at pinakialam ko narin ang ref mo.. Ah okay lang yun, nga pala may binili din akong damit kunin mo lang sa drawer. S___salamat Joseph huh.. Hindi ko alam kung papaano ako makakabayad sayo. Ang nahihiya kong sabi sa binata. Ano ka ba, pinagdaanan ko narin ang pinagdadaanan mo ngayon.. Basta sabihin mo lang kung ano pa ang kailangan mo.. At umuwi ka dn NG maaga. Oo naman, salamat huh.. Habang palabas ako ay bigla niya akong tinawag. Katarina! Lumingon ako dito na nagtataka.. Bakit? Mag iingat ka." sabay sakin Isinuot ang rayban na kanina ay suot niya. Salamat..Nagmartsa ako palabas ng pintuan. Habang tanaw ko si manang hindi maiwasan pag pawisan ang aking mga kamay sabay malakas kaba NG aking dibdib. Manang, halos hilain ko siya Sa hindi mataong Lugar. Bilisan lang natin at baka dumating ang tita Sonia mo pareho tayong malilintikan pag nagkataon. Oho, gusto ko lang malaman kung bakit sinapit yun ni mama? Ano ba kasi ang nangyari? Bakit halos lahat ng ari-arian nila mama ay si Tita na ang nagmamayari nito? isa isa lang, hindi ko rin alam ang buong pangyayari. Basta isang araw dumating si maam at galit na galit. Nag away sila NG mama mo. Ang tanging naririnig ko lang ay pilit niyang pinapapirma ang mama mo. Di nag tagal may narinig kaming kalabog mula sa kwarto NG mama mo." Mama ko... Ang umiiyak na sambit nh dalaga.. Pagkaraan NG limang minuto lumabas na ang tita mo. Ang sabi hwag daw namin bubuksan hanggat hindi siya ang bumubukas..Ee hindi sa nangbibintang ako.. Tingin ko senorita hindi nagpakamatay ang mama mo.. Kundi pinatay. Kaya ayaw Kong bumalik ka pa doon mas magiging dilikado ang buhay mo kung sila ang magiging kasama mo. E kung hindi lang naman kay Sir Marco matagal na ako naglayas. Manang, alam mo ba kung saan ang puntod nila mama? Si daddy? Hindi ho ee.. Pero ang puntod NG daddy mo ang alam ko..Tama... San Juan cemetery.. Oo doon siya nilibing! Teka, bakit siya doon nilibing ee samantalang_____ Hindi ko rin lubos maisip e.. Ang ma o naman hindi ko alam kasi ni isa walang pinasama.. E takot ata ang tita mo na malaman mo kung saan nilibing, bakit kaya??? Manang, salamat sa impormasyon lagi ho kayo mag iingat. Heto pala kinuha ko sa dati mong cabinet baka kailanganin mo ang mga yan.. Sabay abot sakin ang isang supot na may lamang damit.. Maraming salamat manang" ani katarina. Naging maging mabuti ka sa akin noon, kayo ng mama mo. Ang umiiyak na sambit ng matanda. Pagkatapos namin kumain at ipagtapat ang nangyari lalo ako nanghina. Hindi ako makapaniwala sa mga nalaman ko. Si tita bakit niya nagawa ang mga yun? Gayon si mama lang ang nag iisa niyang kapatid. Umuwi din ako NG bahay NG maaga katulad NG bilin sa akin ni Joseph. Mula sa labas Dinig ni katarina ang tawanan. Oh maaga ka ata, nagkita ba kayo NG kikitain mo? Ang nakangiting tanong ni Joseph sa akin. Oo.. Ani ko sa mababang boses. Ah nga pala si clariss, ang pakilala sa akin ni Joseph sa babaing katapat niya sa upuan. Bahagyang tumaas ang kilay NG babae. Hinagod ako NG tingin mula ulo hanngang paa. Nice meeting you clariss, nilahad ko ang asking kamay pero tila nandiri ang babae. Clariss, Joseph's girlfriend! Tiningnan lang ang kamay ko. Maganda ang pangangatawan NG babae halatang may sinabi sa buhay ayon sa pananamit nito. Sa panahon ngayon, wala ng dilikalisa ang mga babae, sila na ang nakikitira sa bahay ng mga lalake. Marahan siyang tiningnan ulit. Muli ito nagsalita. Tara na Joseph, hwag mong sabihin na mananatili ka pa dito? Nagbaba NG tingin si Joseph tanda NG pagkapahiya sa tinuran NG nobya. Sige katarina. Aalis muna ako. Tapik niya sa balikat ko bahagya niya ako tiningnan na tila humihingi sa akin ng dispensa dahil sa turan ng kanyang nobya.Sige... 'katarina' Nang maka alis ang dalawa. Saglit ako natigilan. May punto naman si clariss. Pero wala na ako mapuntahan. Nakakahiya pero kakainin ko muna ang pride ko para may matirahan naman ako kahit saglit lang. Kailangan ko makahanap NG trabaho para maka alis na ako dito. Agad ako pumasok sa kwarto at naligo narin. Saan ako magsisimula? Saan ako makahahanap NG trabaho? Kahit anong trabaho papasukin ko nahihiya na ako kay Joseph at isa pa kailangan ko masimulan ang paghahanap NG kasagutan sa nangyari sa pamilya ko. JOSEPH'S POV Habang lulan kami sa sasakyan, hindi ko maiwasan mainis sa nobya ko. Kung minsan nagiging childish na siya pero hinahayan ko na lang bukod sa mahal ko. Siya din ang nakasama ko all the time. Apat na taon kami naging magkasintahan. Madalas Siya sumpungin NG masama niyang ugali. Ultimo kausap ko sa restaurant pagseselosan niya. Minsan wala na sa Lugar ang pag uugali niya. What's going on? Kanina pa ako dakdak NG dakdak dito samantalang ikaw ewan ko kung saan na naman lumilipad iyang utak mo! Ang maktol na wika ni clariss sa akin. Huh? Ee ano ba yun? Ang tanong ko sa kanya. Ang totoo kanina pa wala sa isip ko ang pinagsasabi niya. Never mind... Ang sambit ni clariss na tila napipikon na. E kailan ba ito hindi napikon. Ayaw ko sumama sa pagpunta mo sa tatay mo" ani clariss Good!.. Ang mababang boses Na sabi ko. What??! I mean mas mabuti, para makapagpahinga ka narin.. Sabihin mo ayaw mo lang ako bumuntot sayo.. Yung totoo nag iba ka na mula NG hawakan mo ang kaso NG babaing yun. Ang patuloy na pagmamaktol na sabi ni clariss sa akin. Ayan ka na naman! Saglit ko itinigil ang pagmamaniho upang bigyan siya ng paliwanag Sa apat na taon natin relasyon hindi ka pa ba tapos sa prosesong yan. Patuloy kong sabi sa kanya. Hindi ko naman maiwasan yun Joseph. At isa pa paano ako hindi magseselos sa babaing yun. Kahit nakulong yun. she still had name, aside from that... Maganda siya. Anito sa mababang tuno. Hahaha! So you admit it na maganda siya.? Maganda naman talaga siya kahit ilang taon niya napabayaan ang sarili andoon parin ang kagandahan na tagalay NG kanilang angkan.. Bakit ba siya ang topic natin??? Ikaw ang nagsimula e.. Diba ang lakas NG tupak ng Nobya ko. Siya tong nagsimula NG topic ngayon napipikon na siya. Pagkatapos NG mahabang biyahe nakarating din kami. Babe...babe.,gising na andito na tayo. Ouch! Ang sakit NG balikat ko.. I think I need a massage' ang maarte niyang sabi na alam ko ang ibig niyang sabihin. Andito na tayo, at isa pa hindi ako masahesta.. Nakita ko sa side mirror ang bahagyang pagtaas ng kanyang kilay. Akin na nga yan! Parang naglalambing lang eeh.. Sumunod ako sa nobya ko papasok NG naturang gusali kung saan siya nagtatrabaho. Kung si clariss lang ang papapiliin ayaw niya magtrabaho mas Gugustohin pa niyang mag around the world kasama ang mga matapobre niyang mga kaibigan. Pero dahil business minded ang ama NG dalaga napapayag narin niya ang dalaga. Pagkatapos ko ihatid ang dalaga tumuloy ako sa isang department store. Naisip ko kasi ibili ng pasalubong si tatay. Hindi maluho ang aking tatay basta makita lang niya ako masaya na siya. Minsan naalala ko nong bata pa ako nag uwi siya NG babae sa bahay. Maganda, matalino, mabait naman pag kaharap si tatay. Pero minsan iniwan ako ni tatay sa kaniya ng Dalawang araw. Ewan sinadya ata yun ni tatay. Sa una mabait sa akin ang girlfriend niya. Pero minsan binuhusan ako NG isang petchel na tubig dahil hindi ako inutangan ng aming kapitbahay. At sa ganung eksina kami inabutan ni tatay. Hindi na siya pinapaliwanag ni tatay at pinalayas na ito. Mula noon hindi na nag uwi ng babae si tatay. Oh akala ko ba magkasama kayo ng nobya mo papuntang zambales? Ang bungad na tanong ni katarina sa kakadating lang na binata. Busy yun... ito pala yung duplicate ng susi. Mag lock ng pinto pag matutulog ka na. Sabay abot dito. Salamat, kailan pala balik mo? Paki kumusta mo na lang ako sa tatay mo. Tumango na lang ang binata tanda ng pag sang ayon niya dito. KATARINA'S POV pagka alis ni Joseph agad ko tiningnan ang laman ng ref kung ano ang pweding lutuin. Green pepper, kalabasa, cabbage, at kung ano ano pa ang laman ng ref. Bago ko isinara ang ref kumuha mo na ako ng dalandan para lantakan habang nagloloto ako. Kahit papaano marunong naman ako magloto kahit may Anim kaming yaya nong nabubuhay pa sila mama at daddy ay hindi ako pinabayaan mapariwara. Pagkatapos ko magloto naupo na ako sa mesa para simulan ang pagkain ng may narinig akong kaloskos sa labas. Tumigil muna ako sa pag subo ng mapansin Kong parang may nagmamasid sa akin. Tumayo ako at dahan dahan nagkubli sa dingding. Hindi ko alam pero ang lakas ng t***k ng puso ko, naliligo na ako sa sarili Kong pawis. Namamanhid na ang tuhod ko sa sobrang takot. Mama, daddy please guid me... Ang taimtim Kong panalangin. Para ako nagsisi sa hindi pag sama kay Joseph. Teka bakit pala ako sasama doon e Di naman ako isinama? Ikaw huh katarina somusobra ka na, remember may haliparot na siyang kasama.. Tsk! Ano ba katarina nasa kalagitnaan tayo ng panganib bakit kung ano ano ang nasa isip mo ang turan ko sa sarili ko. Nang mapansin Kong parang tahimik naman ang labas bumalik ako sa mesa at hindi na nagpatuloy kumain. Agad ko hinugasan ang mga kaldero na ginamit ko sa pagloloto. Nakahinga na ako ng maayos ng makapasok na ako sa kwarto mas ligtas na ako dito siguro. Saglit ko inayos ang sarili ko at naisip ko tumawag muna kay manang. Teka may new message ako mula kay manang. Senyorita mag ingat ka palagi, iwasan mo mag lalabas ng bahay. Bakit ganun ang mensahi ni manang may nangyari ba? Ang tanong ko sa sarili ko. Nang balak ko sana ibalik ang cellphone sa ibabaw ng mesa may nahagilap ang aking mga mata.. Hindi ako makagalaw, parang naestatuwa ang katawan ko. Little by little. the man approached me, while holding the knife. Oh god tell me what to do... I whispered myself. The man was wearing a black bonnet that he could barely breathe. When he was about to stab me suddenly the surroundings becomes dark.. Grassy, woods?? And I don't know how I got to this place. Papalapit ng Papalapit sa akin ang malaking mama na nakatakip ang mukha. Hindi ko alam ang susunod Kong hakbang. Kung pwede lang ako mamatay sa mga oras na yun ay mas Gugustohin ko pa Kesa tuluyan na niya ako mahawakan. pinagpapawisan na ang buo Kong katawan, pati ata ang singit ko.. Oh god help me, guide me. Mama.. Daddy.. Masyado mo ako pinahihirapan Ening, Halika wag ka ng tumakbo. Wala ka rin naman kawala tingnan mo walang katao tao hahahaha!!! Diyos ko wala ata sa katinuan ang matandang ito. Ang bulong ko sa aking sarili. Wag kang lalapit sa akin! Ang nagmamakaawa Kong sabi sa matanda. Ening hwag ka ng makulit, sumama ka na sa akin! Huwag! Huwag!.. Huhu parang awa mo na!! Kat..kat! Wake up! Unti unti Kong minulat ang aking mga mata ng mapansin kung hindi pamilyar ang Lugar. We're here in hospital, thanks God nag kamalay ka na. I almost died to worrying about you! Ang wika ni Joseph halatang nag aalala sa akin. What happened? Why am I here? Ang sunod sunod Kong tanong. You were lying down on the floor when I came back. Ani Joseph. Saka ko naalaala ang nangyari. a old man entered the house and suddenly he wanted to touch me. God Joseph ano ang ginawa niya sa akin? Ang umiiyak Kong sabi sa binata. I'm so afraid of what else would happen next. JOSEPH'S POV nang bumalik ako sa bahay upang isama si katarina sa pag uwi ko ng zambales naisip ko kasi baka balikan siya ni clariss at ano pa ang gawin niya dito. Teka, ang sabi ko mag locked lang ng pinto, hindi pati ilaw papatayin. Ang bulong ko sa akin sarili ng dumating ako sa bahay kung saan wala man lang kailaw ilaw ang labas. Nang kukunin ko ang susui sa bulsa NG aking pantalon ay napansin Kong nakabukas na pala ang gate. Ano ba ang plano ng babaing iyan at balak pa ata ipanakaw sa mga masasamang tao ang laman ng bahay ko. Ang bulong ko sa aking sarili. E dahil bukas naman ang Gate ay agad akong pumasok nang mapansin Kong pati ang pintuan sa may kusina at sa main door ay naka bukas narin. May kung anong pumasok sa isip ko na biglang nagpa kaba sa dibdib ko. Pinakiramdaman ko muna kung may kakaiba sa paligid saka ko binuksan ang ilaw. Agad ko natanaw ang nakahandusay na katawan ng dalaga.. Kat?!!! Kat!! Agad ko ginagap ang kanyang ulo ng mapansin kung wala na itong malay.. Ang malakas na boses ang nagpabalik ulirat sa isip ko. Hey! tutunganga ka lang ba dyan?! ilang araw ka ng ganyan! Ang nagdadabog na sabi ni clariss sa akin. We have a meeting this afternoon at four o'clock with Mr. Turalba. and we have dinner at six o'clock tonight at mommy's House. baka pati yun gusto mo e postponed ko narin. so you can take care of that woman. She has name clariss! At ilang beses ko bang sasabihin sayo na ayaw Kong ipinipilit mo ako sa kagustohan ng daddy mo Beside, I have my own job. job??? Joseph you will not be rich with the scarcity of your poor clients. Tulad ngayon nakakasiguro ka bang may maipambabayad iyang katarina na yan! baka nga pati katawan niya ay_____ can you stop that clariss! Kung aawayin mo lang ako mas mabuti pang umuwi na ako.. Ani Joseph sa nobya JOSEPH'S POV minsan naririndi na ako sa inaasal ng nobya ko. Oo nga't minsan may point siya pero hindi yun basihan para magsalita siya NG ikakasama NG loob ko. Kaya kung minsan mas gusto ko ng tapusin kung ano merun kami pero hindi ganun kadali. Sigurado si katarina ang pagbubuntongan niya ng galit. Heto nga't Pagkatapos namin magtalo ni clariss andito ako ngayon sa hospital ng tumunog ang cellphone.. Opo tay, andito po ako sa hospital may kaibigan lang po ako dinalaw. Natanggap mo na ba ang ipinadala ko sayo? Hayaan mo't sa susunod na linggo at dadalaw ho ako dyan.. Ang nakangiti Kong sabi sa tatay ko na kasalukuyan nasa kabilang linya.. Parang ang saya ng nobyo mo ho ma'am tingnan mo at nakangiti habang may kausap sa telepono.. Ang nakangiting sabi ng naka uniporming nurse kay katarina Nako po nurse hindi ko po boyfriend ang mokong yan, baka po ang aliparot niyang nobya ho ang kausap. Ang sagot ni katarina sa may edad na nurse.. Hmmm... E kung hindi mo siya boyfriend bakit ganyan ka lang makatitig sa kanya? Ang panunuksong sabi ng nurse kay katarina. Aba't may pagka tsismusa din pala ang nurse na ito. Ngumiti lang si katarina sa nurse ng papalapit ako sa kanila ay agad ito nag iwas ng tingin. even though she was wearing a hospital gown she still has the beauty even though she is in the hospital for a few days. Ano bat ito ang nasa isip ko. Saglit ko iniba ang imahenasyon ko ng mapansin Kong nakatayo pa doon ang nurse na panay pagpapa cute ng kanyang mata. do you need anything else??? nang hindi parin umaalis ang nurse. Ha! Wala ho sir! Agad ito tumalikod at isinara ang pinto.. Ang sungit.... Ang pabulong na wika ni katarina. Are you saying something?? Wala, sabi ko kailan ba ako lalabas sa ospital na ito? Mamayang hapon. Ang sagot ko sa kanya KATARINA'S POV Sa apat na araw kong pamamalagi sa ospital ay pakiramdam ko ay isang buwan ako naubusan ng lakas, hindi rin alam ni joseph ang tungkol sa panloloob sa bahay niya na halos ikamatay ko. Ang boung pagkakaalam niya ay nawalan lang ako ng malay dahil sa may nakita lang akong pusa. Hindi rin ako nag abalang magtanong ang mahalaga ngayon ay malaman ko kung ano ang pakay ng gustong sumaksak sa akin, maari bang ang tinutukoy ni manang sa text ay iisa lang sila ng taong gustong pumatay sa akin. Dahil abala ang isip ko ay hindi ko namalayan na ibang dereksyon ang pinupuntahan namin. Saan tayo?? Ang bigla Kong tanong kay Joseph. Bumili ako ng apartment para doon ka muna, mahirap na baka balikan ka pa ng taong yun. Ang mahabang paliwanag NG banata sa akin. So may alam ang mokong ito.. What??? Ahhmm...wala.. ibinalik ko ulit ang paningin Sa labas. Habang abala sa pagmamaniho ang binata ay mariin ko siya tiningnan. Joseph's has good behavior, he has an attractive personality, good sense of clothing and he polished in behavior ang mapupula niyang labi na para bang kay sarap niyang humalik. May bilogang siyang mata with long eyelashes. he is good looking, tall, sharp.. well built, balanced weight, Baliw lang ang babaing hindi magkakagusto sa kaniya. hey i'm going to melt that kinda of staring, Biglang wika ni joseph ng mahuli niya akong nakatitig sa kanya