ห้องนอนของไดร์ฟ….
ไอริส อันฤดี….
พรึบ
“เจ็บไหมคะ….?”ฉันเอ่ยถามไดร์ฟไปอย่างเป็นห่วงที่ฉันแกะผ้าก๊อซที่พันแผลเขาอยู่ให้ออกเพื่อจะทำแผลให้เขา โดยมีไดร์ฟนั่งจ้องหน้าฉันอยู่อย่างไม่วางตาตลอดเวลา ฉันก็เขินเป็นเหมือนกันนะ จะจ้องอะไรขนาดนี้
“แล้วเธอล่ะ…เจ็บไหม…?”ไดร์ฟเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงเศร้าสลดพร้อมกับแววตาที่เป็นห่วงที่ออกมาจากใจของเขาจริงๆ เขายื่นมือของเขามาแตะสัมผัสลงที่หางคิ้วของฉัน
“ฉันขอโทษนะ….”ไดร์ฟเอ่ยขอโทษฉันแววตาของเขาสั่นไหวอย่างคนที่รู้สึกผิดจริงๆ
“ไม่เป็นไรหรอกไดร์ฟ….แค่นี้จิ๊บๆ^_^”ฉันยิ้มบางๆและตอบเขาไปแต่เขาก็ยังคงทำหน้าเครียดอยู่ดี
“ไม่เป็นไรนะคะ….เดี๋ยวไดร์ฟทำแผลให้ไอ…แล้วเดี๋ยวไอจะทำแผลให้ไดร์ฟบ้าง^_^”
“ฉันชอบ…ที่เธอแทนตัวเองว่าไอจัง^_^”ไดร์ฟเอ่ยออกมาพร้อมกับแววตาแพรวพราว ฉันก็ยิ้มให้เขาและยื่นมือไปลูบแก้มเนียนใสของเขาอย่างแผ่วเบา ตอนนี้เขายังไม่ได้ล้างไอ้คราบดำๆที่เ
