แพ้รักวายร้าย

ตอนที่ 18

เป็นเวลาเนิ่นนานที่พลอยขวัญถูกมอมเมาด้วยจุมพิตเสน่ห์หา จากนักรักผู้ช่ำชองอย่างเมฆา หญิงสาวไม่มีเรี่ยวแรงจะขัดขืนจึงปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจ หลังถอนริมฝีปากออกใบหน้าหล่อเหลาก็เลื่อนไปสัมผัสจุดอื่นตามที่เขาต้องการ จมูกโด่งฝากฝังลงที่แก้มเนียนก่อนจะไล่ลงมาที่ลำคอระหง ฝ่ามือร้อนผ่าวลูบไล้อยู่ที่ต้นขาและขยับสูงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะกระตุกสายชุดคลุมออกเผยให้เห็นเรือนร่างเย้ายวนด้วยส่วนโค้งส่วนเว้าที่ทำเอาเลือดในกายเขาเดือดพล่าน

“พลอยจ๋า พลอยสวยมากรู้ไหม สวยเกินกว่าที่ผมคิดไว้อีก” เมฆากระซิบบอกคนที่ตัวอ่อนอยู่ในอ้อมกอด พลอยขวัญเขินจัดเมื่อรู้ตัวว่าขณะนี้ชุดคลุมของเธอถูกดึงออก เผยให้เห็นเรือนร่างที่มีเพียงบิกินีตัวจิ๋วห่อหุ้มไว้เท่านั้น น้ำเสียงกระซิบแหบพร่าชิดริมหูนั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกสะท้าน เมื่อถูกเชยคางมนขึ้นสบตาเธอก็ไม่ต่างจากถูกมนต์สะกด ดวงตาของเขาช่างมีพลังดึงดูดมากมายเหลือเกิน เธอน่าจะเตือนตัวเองให้เร็วกว่านี้ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาหล่อและมีเสน่ห์อันแสนอันตรายต่อเพศตรงข้ามมากแค่ไหน แต่เธอก็ไม่ทันระวังตัว นำพาตัวเองมาอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมกับเขาแบบนี้ เขาก้มลงจูบแก้มเธออีกครั้ง ก่อนจะกระซิบถ้อยคำที่ทำให้เธอหัวใจพองโตและรู้สึกราวกับมีผีเสื้อนับร้อยนับพันกระพือปีกอยู่ในอก

“ผมรักพลอยนะครับ” คำว่ารักและแววตาหวานซึ้งที่มองมาทำให้พลอยขวัญคิดอะไรไม่ออก เธอรู้แต่เพียงว่าในอกมันเต็มตื้นไปด้วยความสุข

“พลอยจ๋า ผมขอได้ไหม” ประโยคสั้นๆ แต่อานุภาพร้ายแรงที่จะส่งผลต่อชีวิตเธออย่างมากมายนับจากนี้ทำให้พลอยขวัญนิ่งอึ้ง เธอไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาที่จะไม่รู้ว่าเขากำลังขออะไร หญิงสาวถามตัวเองในทันทีว่าเธอพร้อมที่จะก้าวไปสู่อีกขั้นของความสัมพันธ์นี้แล้วหรือยัง ความสัมพันธ์ที่แม้กระทั่งกับอดีตคนรักก็ไม่เคยก้าวข้ามไปถึง เมื่อเห็นพลอยขวัญ นิ่งเงียบ เมฆาก็คิดว่าเขาทำพลาดไปถนัด

“ผมขอโทษ แต่ผมห้ามตัวเองไว้ไม่ไหว พลอยจ๋า” น้ำเสียงออดอ้อนและอาการคลอเคลียลากปลายจมูกโด่งอยู่กับแก้มนุ่มและฝ่ามือที่ลูบไล้อยู่กับต้นขาเนียน ทำให้พลอยขวัญสติเลือนลางลงทุกที และเมื่อถูกเขากดจูบลงมาบนกลีบปากนุ่มอีกครั้ง ความลังเลหรือการยับยั้งชั่งใจใดๆ ก็ปลิวหายวับไปในทันที ฝ่ามือนุ่มวางลงบนแผงอกแกร่งทำให้เมฆาชะงัก

“พลอย” น้ำเสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์ของเมฆาและสีหน้าที่แสดงออกถึงความทรมานทำให้พลอยขวัญรู้สึกสงสาร ดังนั้นแทนที่ฝ่ามือนุ่มจะผลักเขาออกกลับเลื่อนขึ้นไปโอบรอบคอเขาเอาไว้และส่งยิ้มยั่ว

“พลอยอยู่ใกล้แค่นี้จะเรียกทำไมคะ” พลอยขวัญอุทานด้วยความตกใจเมื่อถูกกระชากเข้าไปปะทะอกและได้ยินเสียงเขาคำรามเรียกชื่อเธอ ก่อนจะถูกบดจูบลงมาอย่างดูดดื่ม เธอรู้สึกว่าตัวเองลอยขึ้นจากโซฟาก่อนจะได้ยินเสียงประตูเปิดและปิดตามมา แผ่นหลังเนียนสัมผัสกับความเย็นของที่นอนบนเตียงนุ่ม ก่อนร่างสูงใหญ่จะเอนตามลงมากอดเธอเอาไว้ทั้งตัว หลังจากนั้นเธอก็ถูกขุดจูบไปทั่วทั้งตัวโดยไม่มีส่วนใดเล็ดลอดริมฝีปากและจมูกโด่งอันแสนร้ายกาจของเขาไปได้

พลอยขวัญเบียดกายเข้าหาร่างสูงใหญ่ เมื่อชุดว่ายน้ำตัวจิ๋วของเธอถูกปลดออกไปกองที่พื้น ใบหน้าของเธอร้อนเห่อเมื่อรู้ตัวว่ากำลังเปิดเผยเรือนร่างเปลือยเปล่าต่อสายตาของเขา ซึ่งตอนนี้ก็มีสภาพเปล่าเปลือยไม่ต่างกัน หญิงสาวห้ามสายตาไม่ได้ที่จะมองไปที่แผงอกและกล้ามทองเป็นลอนสวยกำลังดี เธอบอกไม่ถูกว่าตัวเองกำลังรู้สึกอย่างไรเมื่อได้มองร่างกายของเขาใกล้ๆ แบบไม่มีเสื้อผ้าปกปิด แต่ที่แน่ๆ มันดูดีมาก มากจนเธอไม่อยากให้ผู้หญิงคนไหนได้เห็นมันอีกต่อไป หญิงสาวไล่สายตาจากกล้ามท้องสวยไปยังแผงอก ผ่านลำคอแข็งแกร่งจนถึงใบหน้าหล่อเหลาแบบที่เพื่อนเธอให้คำนิยามว่าลูกรักพระเจ้า แล้วเธอก็หลบสายตาแทบไม่ทันเมื่อพบว่าเขากำลังมองเธออยู่เช่นกัน นั่นหมายถึงว่าเขารู้แล้วว่าเธอกำลังแอบมองร่างกายเขาอยู่

“เวลาพลอยเขินเนี่ย น่ารักมากรู้ไหม แล้วยิ่งเขินแบบไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นแบบนี้บอกเลยว่าเซ็กซี่เป็นบ้า” เมฆาก้มลงกระซิบกับเธอแล้วตามด้วยจุมพิตที่ซอกคอขาว พลอยขวัญสะดุ้งนิดๆ เมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดบริเวณที่ริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาสัมผัส

“อุ๊ย มาร์ค คุณทำอะไรคะ”

“ประทับตราความเป็นเจ้าของ จากนี้ไปผู้ชายที่มีสิทธิ์แตะต้องพลอยแบบนี้ได้ มีแต่ผมคนเดียวเท่านั้น” ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไร ความเจ็บจี๊ดก็เกิดขึ้นที่ซอกคออีกข้างลามลงมายังเนินอก ก่อนที่เธอจะสะดุ้งเฮือกและเผลอจิกผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อยอดอกอวบถูกครอบครองจากริมฝีปากร้ายกาจนั่น ส่วนอีกข้างก็ถูกฝ่ามือใหญ่บีบคลึงอยู่เช่นกัน พลอยขวัญจิกมือและเท้าเข้ากับผ้าปูที่นอน เพื่อสะกดกลั้นความรู้สึกปั่นป่วนที่กำลังโจมตีอยู่ตอนนี้ แต่เมฆาไม่ปราณีเธอเลยสักนิด

หลังจากหยอกเย้ากับเนินอกของเธอจนพอใจ ริมฝีปากร้ายก็ลากลงมาที่หน้าท้องแบนราบช้าๆ เรียวขาของเธอถูกดันแยกออกจากกันก่อนที่จุดลี้ลับที่สุดจะถูกเขาครอบครอง พลอยขวัญพลิกใบหน้าซุกลงกับหมอนแล้วปล่อยเสียงครางออกมาอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้อีกต่อไปกับสัมผัสแสนวาบหวามแบบที่ไม่เคยพานพบมาก่อน และเมื่อถูกบุกรุกหนักขึ้นเธอก็เผลอตัวใช้สองมือสอดเข้าที่ศีรษะของเขาและดึงออกจากจุดอ่อนไหว แต่เขาขืนเอาไว้และไม่ยอมผละออกง่ายๆ เมื่อทำอะไรไม่ได้ เธอก็บิดกายไปมาหวังว่าจะหลุดพ้นจากความทรมานนี้

“มาร์คขา พอแล้ว” เสียงหวานครางอ้อนวอนยิ่งทำให้เมฆาได้ใจเพิ่มความหนักหน่วงขึ้นอีก ถึงตอนนี้พลอยขวัญสะกดกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไป หญิงสาวปล่อยมันออกมาอย่างลืมอาย ในขณะที่พยายามกระถดกายหนี แต่ถูกสองมือใหญ่ตรึงสะโพกเอาไว้จนไม่สามารถขยับได้

“ทูนหัว หวานมาก หวานเหลือเกิน” เมฆายอมผละออกจากกุหลาบงามแล้วเลื่อนตัวขึ้นมาประคองใบหน้าของพลอยขวัญที่มีไรเหงื่อซึมอยู่ตามไรผม แม้เครื่องปรับอากาศจะถูกเปิดไว้จนเย็นฉ่ำ ชายหนุ่มบดจูบกับกลีบปากแดงฉ่ำที่เกิดขึ้นเพราะฝีมือเขาก่อนหน้านี้ พลอยขวัญรับรู้รสชาติของตัวเองผ่านเรียวลิ้นร้ายกาจของแฟนหนุ่มหมาดๆ เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างชายหญิง มันจะก่อความรู้สึกเร่าร้อนวาบหวามและโลดโผนขนาดนี้ เธอจูบตอบเขาตามอารมณ์เสน่หาที่พุ่งทะยายอย่างไม่อาจควบคุม หูแว่วเสียงคำรามจากลำคอแกร่ง แต่สติสัมปชัญญะของเธอนั้น ลางเลือนเต็มที หญิงสาวหอบหายใจเมื่อเมฆาถอนจุมพิตออกแล้วหยิบซองบางอย่างออกมาฉีก เธอรู้ดีว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นต่อไป แต่ไม่มีความลังเลอยู่ในใจเธอเลยแม้แต่นิดเดียว!