“ท่านแม่ คือเขาที่รังแกข้า” หลี่หลิงกอดเอวมารดาอย่างออดอ้อน เพื่อฟ้องว่าถูกเขารังแก
อีเหนียงจ้องหน้าหยงหมิงอย่างดุร้าย ไม่สนว่าคนตรงหน้าจะเป็นนักฆ่าหรือมือสังหารแต่ รู้เพียงคนผู้นี้ทำร้ายบุตรสาวตน ต้องยอมรับว่าสัญชาตญาณของมารดานั้นแรงกล้าจนไม่เกรงกลัวสิ่งใด ทำเอาชายหนุ่มตัวเกร็ง ปกติเขาจับดาบเข่นฆ่าปลิดชีวิตคน ไม่เคยสักครั้งที่จะทำตัวไม่ถูกเช่นนี้
“ท่านแม่ขอรับ พี่ชายท่านนี้ไม่น่าไว้ใจสักนิด ข้าว่าเราไล่เขาไปเถอะ” หลี่หลงเองไม่พอใจมากเช่นเดียวกัน ในเมื่อทำร้ายน้องสาวเขาแล้วจะให้อาศัยอยู่ด้วยทำไม
หยงหมิงยิ่งน้ำท่วมปากเขาไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับใคร จำความได้ก็ถูกฝึกให้เป็นนักฆ่า และไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน จึงเริ่มรู้สึกต้องการความช่วยเหลือ เขาหันมองเด็กสาว แต่ไหนเลยนางจะสนเพียงก้มหน้านับนิ้วมือฆ่าเวลา หลี่หลิงไม่มีความคิดจะเข้าไปยุ่งหรือแทรกแซงการเดินเรื่องของพระเอก นางขอเป็นตัว
