“ท่านพี่ ท่านรู้ข่าวแล้วหรือไม่”
“ข่าวอะไร”
“ก็ฮูหยินนะสิ พาผู้ชายเข้าบ้าน”
“ผู้ชาย คงเป็นคู่หมั้นของหลิงเอ๋อร์ เจ้าไม่ค่อยได้ออกไปนอกเมือง ไม่รู้จักคงไม่แปลก”
“หนุ่มแซ่หยวนผู้นั้น ถึงข้าจะไม่เคยเห็นหน้าแต่ใช่ว่าคนอื่นจะไม่รู้จักเขา ทว่าคนที่คนพูดกันกลับไม่ใช่หยวนมู่ แต่เป็นชายฉกรรจ์ทั้งหนุ่มแน่นหน่วยก้านดีชื่อว่าหยงหมิง”
“....” หลี่หวงชะงักและดูครุ่นคิด
“เห็นทีคราวนี้ฮูหยินไม่ได้พูดไปอย่างนั้นเอง ไม่ทันไรก็หาหนุ่มรุ่นหลังไปคอยปรนนิบัติ นางคงรู้สึกเหงาเปลี่ยวเพราะปากแห้งมานาน รึไม่ก็อาจจะซุกซ่อนไว้นานแล้วแต่เพิ่งจะพามาเปิดตัว ท่านจำที่หลิงเอ๋อร์ร่ำร้องในตอนนั้นไม่ได้หรือ แม่ลูกต่างรู้เห็นเป็นใจ ท่านพี่ ท่านอย่าปล่อยให้พวกนางหยามศักดิ์ศรีอีกเลย ขับออกจากสกุลไปเสียเถอะ เก็บเอาไว้รังจะเป็นมลทินติดตัว”
ชิวอี๋เห็นดังนั้นจึงรีบสุมไฟใส่กองโต นางรอเวลาที่จะทำให้สามีตัดใจหย่ากับอีเหนียงเสียท
