ทำรอยเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
หลังจากที่เจ้านายและลูกน้องคุยธุระกันเสร็จสรรพ อี้ซานก็เลือกที่จะอนุญาตให้ป๊อกแป๊กเลิกงานเร็วกว่าปกติ เขาจึงเสนอออกไปว่าจะไปส่งเธอที่ห้องพักเอง ส่วนของป๊อกแป๊กก็ไม่ขัดศรัทธาที่เจ้านายเธอเสนอมาให้...
เพียงแค่ขึ้นรถมาไม่นานด้วยความที่อากาศข้างนอกร้อนมาก ร้อนเหมือนซ้อมตกนรก แล้วมาเจอกับแอร์ในรถที่เย็นฉ่ำ... มันเลยทำให้ป๊อกแป๊กถึงกับหนังตาเริ่มตกลงมาทีละนิดๆ.... และในที่สุดเธอก็เข้าโหมดของการนอน....
กร๊อกกก ฟี๊.......
อี้ซานถึงกับส่ายหัวให้กับเลขาของเขาทันที นางเป็นผู้หญิงแบบใด ถึงนอนกรนต่อหน้าคนอื่นได้ไม่มีความอายถึงเพียงนี้..... อี้ซานมองไปยังหน้าต่างด้านนอก... เขาสังเกตุเห็นเหล่าดวงวิญญาณเร่ร่อนที่มันพยายามเข้ามาใกล้ชิดที่รถของเขา เขาไม่เข้าใจเลย ปกติไม่มีใครผู้ใดที่มันจะกล้าเข้ามาใกล้ยานพาหณะของเขาขนาดนี้... แต่ทำไม? วันนี้พวกมันถึงพยายามที่จะเข้ามาใกล้.
