แม้ว่าจะเริ่มทำขนมส่งร้านแล้วแต่ก็ยังติดนิสัยที่จะพิถีพิถันกับอาหารมื้อเย็น เป็นความรู้สึกที่สนุก อิ่มอกอิ่มใจ ไม่เหนื่อยหรือรำคาญเลย ยังต้องถามเขาทุกครั้งว่าวันนี้จะกลับมากินข้าวเย็นที่ห้องหรือเปล่า...จนกว่าเขาจะรำคาญจนบอกให้เลิกถามแล้วกัน
เฌอ : พี่พร้อม วันนี้ให้เฌอทำมื้อเย็นเผื่อไหมคะ
พี่พร้อม : ทำเผื่อนี่เขาใช้กับเวลาจะทำไม่เยอะ ไม่ได้ตั้งใจทำให้กินหรือเปล่า
ซึ่งพริษฐ์ก็ช่างมีจินตนการกับการหาคำตอบให้เธอหมั่นไส้เหลือเกิน มันใช้คำว่าทำเผื่อไม่ได้หรอก เพราะตั้งใจทำทุกครั้ง แต่ก็อยากจะใช้คำถามใหม่ๆ บ้าง
พี่พร้อม : วันนี้วันเกิดพี่นะ
พอเขาบอกมาแบบนั้นก็ใจแฟ่บลงนิดหน่อย คิดว่าเจ้าตัวคงจะไปฉลองกับครอบครัว หรือเพื่อนๆ เขา
เฌอ : เฌอไม่รู้เลย แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะคะ
พี่พร้อม : อืม ตอนแรกว่าจะชวนไปหาอะไรกินข้างนอก แต่ขี้เกียจเอาเป็นว่าพี่กลับไปกินข้าวที่ห้องนั่นแหละ เธอก็ทำอะไรเผื่อพี่ด้วยก
