Bound to love you

BTLY |03

I AM strolling around the campus quadrangle, may iilan na nagpapractice na mga athletes galing sa iba't ibang course of the college department for the upcoming sport fest kaya naman busog na busog ang mga mata ko lalo na sa mga soccer athletes na ngayon ay nakabilad sa araw

Oh tukso, layuan mo ako~

I should be loyal and faithful to my Boo

Speaking of Boo. I woke up only to find myself lying on my Boo's soft bed, with the thought of Boo carried me in a bridal style makes my cheeks heat in excitement.

Puno ako ng what ifs while getting out of his room like what if he did really found his love for me diba? At narealize niyang he love me more than a friend!

I was expecting him at the kitchen cooking our breakfast like the usual but only to find out that there's already food on the table.. It's my favorite chicken adobo, mainit-init pa ito, matutuwa na sana ako dahil may sticky note pa sa gilid but again I was disappointed with note he left.

"Love, make me an excuse letter. I will be taking care of Agatha today. Take care, tanga ka pa naman. " Basa ko sa sulat na halos kinausok pati ng aking bumbunan

nilamukos ko ang note saka inapak-apakan thinking that it was Boo bago tinapon sa trash bin ng kusina

Siempre padabog na nilantakan ko muna yung adobo at paulit-ulit na minura si Boo at Agatha dahilan para mas lalong masira ang araw ko

Puro na lang siya Agatha! Lagi na lang si Agatha! Parang noon lang sakin lang umiikot mundo niya ah! Kahit insekto ayaw niya akong padapuan.

He's like a fish getting out of his fish pond and got exposed to the vast ocean and abled to strive.

I think I'm jealous--no. I am definitely jealous of Agatha!

"Agithe!" I shouted in shocked when someone suddenly holds my hand. I looked at the man touches my left hand, my ring finger specifically

He's wearing the uniform of the business management Department, he looks fine but my Boo is better, magkasing tangkad lang din sila at parehong mabango

"You don't have strings. It's a rare case." He weirdly said tila may nakikita sa palasingsingan ko. Dahan-dahan kong inalis ang pagkakahawak niya dahil napansin ko na lahat yata ng mata sa quadrangle ay napalingon sa gawi namin.

"Hey, I think you mistook me of someone" I whispered and his dark orbs met mine. He awkwardly cough bago formal na inayos ang sarili bago inabot ang kamay para sa isang shake hands. I shook hands with him and gave him a suspicious look

"I'm sorry for my manners. I am Nicolai sparrow a Business management student" Tumango-tango pa ako sa tinuran niya.

Saan ko nga ba narinig ang pangalan na 'yon?

"I'm Psyche Agape. Now state your business." At dahil bad trip ako ngayong araw wala akong panahon para makipag landian sa gwapong 'to

"What a beautiful name for a loving lady, I see that you're quite busy as of the moment" he stated and look around bago binalik ang tingin sa akin.

"Oo masipag kasi ako"... 'Masipag mag pahinga'

He chuckled saka may nilabas na card mula sa bulsa na suot niyang uniporme

"This is my contact number. Call me for love advices and let's do have a business"

"Hindi bagay sayo maging isang love guru. Anyway, Skeptical person will think that you're creepy and weird but I'll think about it"... And I think that will not gonna happen. Wala akong oras para isipin ang iba na o-occupied kasi agad ni Boo ang isip at puso ko

"I understand. I got curious about your fate because not like the others, you don't have strings tied around your left ring finger" He weirdly murmured but I heard it properly

"Ahh! I remembered. Ikaw siguro yung cupid personified according to a friend of mine" I put some stress on the word 'Friend'

Kung ganon sa kanya ko malalaman kung kami ba talaga ni Boo ang tinadhana? Enebe kung hindi kami para sa isa't isa 'di pwedeng hindi, dapat nating ipilit

Nawala tuloy ang pagkabad trip ko bigla kay Boo at Agatha. Sige maglandian kayo ng Agatha mo hanggang sa magsawa ka, sa akin ka parin naman uuwe.

I evilly laugh with the thought

"Is this a coincidence? Psych and cupid meet up?" He said while grinning. Kung hindi lang ako patay na patay kay Boo ay baka kanina pa laglag undergarments ko sa pangiti-ngiti niya.

" This is fate. " I feel my eyes sparkling. Para kaming mga tanga na nakatitig lang sa isa't isa for about 5 minutes already. Para kaming may sariling mundo at naguusap gamit ang telepathy.

Kung hindi pa dumating si Maria na may dalang large burgers and drinks na nasa supot ay baka mag hapon kaming magkukwentuhan dito sa quadrangle.

"My class will start soon. I should get going, Love." He calmly said at tumikhim tila naiba ang mood pagkakita kay Maria.

"Please call me psyche" Sabi ko. Nakakailang pag hindi si Boo ang bumabanggit ng endearment na 'Love'

"Love suits you" He said bago tumalikod na hanggang sa mawala siya sa paningin namin saka lang kumibo ang babaeng kanina pa nakamasid sa amin

"Absent lang si Booboo mo, nangangaliwa ka na agad" turan niya at binigay sa akin ang dala niyang large burgers masaya ko naman itong nilantakan

"Nangangaliwa din naman siya ah, " I said in between of chewing the meat. We were sitting on one of the benches here at the covered court

"Ang pinag-tataka ko lang ay kung bakit ka nilapitan ng wirdong 'yon?" Pag iiba niya sa usapan

"Oh, yun ba? Pinakunsulta ko ang love status namin ni Boo" napatampal na lamang siya sa kanyang noo at nakakunot noo akong tinapunan nang tingin

"Same feathers flock together. Pareho kayong wirdo" I laughed at her respond. Pikon na pikon eh

I ROLLED my eyeballs for the nth time. After three days siyang hindi nagpakita because he's busy taking care of our beloved 'Friend' ay niyaya niya ko sa wakas na lumabas

Halos may cloud 9 moments ako kanina he was like....

"Let's have a date" He said while looking straight into my eyes.

I didn't bother to think twice and said

"I do" kaya naman pinitik niya ang noo habang humalakhak. What was he thinking? Na nagbibiro lang ako?

Haystt

"Sabi ko let's have a date, hindi let's get married" I pouted on what he said. Then we drove off to the Mall and again another beautiful day has ruined when a beautiful lady approach us

"Kanina pa'ko naghihintay dito sa labas Den" Agatha spoke without glancing at me. Tila isa lang akong extra sa isang pelikula na hindi kailangan pag tuunan ng pansin

Argghhh, the nerve. Akala ko ba date namin? Bakit may third wheel? Dang!

"Date hah," Sabi ko na nakakuha ng atensyon nila

"Kanina ka pa ba diyan?" Agatha said as if she didn't recognize my presence.

Inalagaan lang naging tanga na, ako nga alagaan o hindi tanga parin.. sa kanya

"I also invited Love para naman makapag bonding tayo" Boo said while smiling from ear to ear. His eyes sparkles whenever he always looks into Agatha.

I hate it. I look away thinking that my chest won't tighten but it's no use.

Kinagat ko ang sariling dila at nagkunwari na hindi ko sila nakikita, mga walang hiya.

Kailangan ba talaga sa harap ko pa maglandian? Daig ko pa ang na firing squad.

"Nag abala ka pang magdala ng chaperone..... Just kidding" Agatha laugh bago pinalo ako sa balikat.

"Ang Ganda naman ng chaperone niyo kung sakali and I'm not kidding" I acted laughing saka bumawi nang mas malakas na hampas. Siempre hindi dapat ako papatalo.

"Careful psyche!" Boo immediately grab agatha's waist. Muntik na mabuwal ang babae but I was shocked when Boo angrily shouted at me. He didn't even called me love.

Napapalunok ako dahil na rin sa hiya nakakuha na rin kami ng atensyon dahil sa pag sigaw ni Boo

"W.. whatever" I said as if I don't care bago nauna nang pumasok sa loob ng mall

I bit the inside of my cheeks to prevent myself from crying. Ayaw ko na madagdagan pa Ang kahihiyan ko ngayong araw.

Naiinis ako sa kanila. I felt betrayed.

Papungas-pungas ng ilong akong pumasok sa isang dressing boutique. Plano kong bumili nang damit para sa debut ko at the same time for the prom na hindi ko naman sigurado kung makakapunta ba ako.

Because of what happened, I'm pretty sure na hindi na talaga ako ang magiging partner ni Boo.

Kahit walang gana ay pinilit ko ang sarili na sumigla, I was really looking forward on this date kuno pero ganito naman ang nangyare

"What do you think of this blue dress Bo-" napahinto ako sa pagpili when I realized na hindi ako sinundan ni Boo.

Akala ko may tao sa likod ko kani-kanina lang. The thought sends shivers down to my spine.

Gutom lang siguro ako, hindi ako kumain bago kami umalis kasi nga dito ako lalamon sa mall. Nagpakawala na lang ako nang malalim na buntong hininga bago pumili na lang ng kung ano ang mahawakan ko

"Thank you for shopping, please come again" The staff said nginitian ko lang siya pagkatapos mabayaran ang damit na napili. It was just a simple red sleeveless dress na may slit sa may part ng hita at hapit sa katawan paparesan ko na lang siya ng red killer heels.

Laylay ang balikat na lalabas na sana ako nang biglang may lalaking humarang sa harap ko. May suot itong black turtle neck long sleeves with Beanie hat at naka wayfarer sunglasses. Handa na rin sana akong sumigaw ng 'magnanakaw' kung hindi pa siya nagsalita

"What's with the long face? Hindi mo ba nagustuhan ang product?" Nicolai said.

"What's with the get up? Mukha Kang shop lifter, muntik na kitang hindi makilala" I didn't mind what he said to divert my thoughts on something else. Ayo'ko pa sana makipag usap muna kahit kanino pero bigla na lang sumulpot ang isang 'to sa kung saan

"What's your problem with my get up?" He asked as a respond.

" Magtatanungan na lang ba tayo dito? Ayain mo muna kaya akong kumain"

"Hindi ko alam na PG pala ang aking new found friend. I was busy a moment ago at hindi ko namalayan na hindi pa pala ako kumakain" He said at mabilis na inayos ang sarili 'saka kinuha ang bitbit kong shopping bag.

"My treat, saan mo gusto? " He continued

"Gusto ko ng lasagna" Napapalunok pa ako habang binabanggit ang pangalan ng pagkain.

Minsan lang ako nakakakain ng mga 'yon since pinagbabawalan talaga ako ni Boo kumain ng mga ganoong pagkain. Masyado siyang metikuloso pagdating sa pagkain ko, gusto niya healthy lahat at gusto niyang siya ang nagpeprepare dahil alam niyang nag i-instant noodles ako palagi sa apartment.

Hayssstt bakit ba Boo ako ng Boo!? Hindi ko mapalayas-layas si Boo sa isip ko, lakas kumapit.

Narinig ko ang pag tawa niya kaya naman lumingon ako sa kanya only to find out that he was looking at me intently

"Para kang bata" He said that made my mouth formed into 'O'

"Kaya ba..."... kapatid lang ang tingin niya sa akin?

"Hmmm?"

"Ahhh wala"

Panandalian kong nakalimutan ang sakit sa puso ko at masayang lumantak nang lasagna pagkatapos n'on ay pinagod ako ni Nicolai sa arcade ng mall hindi ko namalayan na sobrang dilim na nang makalabas kami

"Hatid na kita" He offered pero tinanggihan ko 'yon

"I enjoyed your company. Masyado na kitang naabala, negosyante ka pa naman baka pag bayarin mo pa'ko" Pagbibiro ko. He laughed at my remarks kaya naman hilaw na tumawa rin ako kahit na half meant ang joke na 'yon

Aba preventive measure na rin. Sabi nga wala ng libre ngayon sa mundo, at isa pa eto pa lang ang pangalawang pagkikita namin.

Pero kahit ganun he gained my trust a bit, gumaan ang pakiramdam ko

"I also enjoyed this day anyway. Think of this as my marketing strategy since you are a possible target audience" He winked at me na ikinatawa ko. Negosyante talaga.

His attention got caught by something or someone behind me lilingon na sana ako pero mabilis niyang hinuli ang mukha ko at inilapit ang mukha niya sa akin

"I'll send you home next time" He said before he ran off. Pinamulahan ako pagkatapos niyang mawala sa field of vision ko dahil sa pagiisip na baka hahalikan niya ako ng mga oras na 'yon

Ipinilig ko ang ulo ko at sinampal ang sarili dahil sa kahihiyan

Malay ko ba kung nainlove siya sa akin agad after our second encounter

Nakipagsiksikan ako sa loob nang jeep dahil rush hour na at naipit pa sa heavy traffic, nagsisisi tuloy ako na hindi na makisabay kay Nicolai. Hayssst kung minamalas ka nga naman.

TBC~