Asteğmenim

3.bölüm

053.......................82 yazıyor

-Gerçekten resimdeki kişi,

-Sen misin?

Yazmış olduğu mesajla dudaklarım iki yana kıvrıldı. Geçen yaz çekinmiştim bu fotoyu ve sırf inadıma o bana yavrum deyince ilerisini gerisini düşünmeden ona atmıştım. Şimdi resmimi görüp benimle küçük çocukla konuşur gibi değil de seviyeli bir şekilde konuşması, ya ama ben bu Fidan'ı, pardon, Yavuz Fidan'ı yerdim ve pek bir sevmiştim. Neden sevdiğim ise muamma ve bana 90 derecelik dik açı yapanlar gözüme girerdi. Onlar hep benim gözdem kişiler olmuştur.

0532......................56 yazıyor

-Şüphen, mi var?

-Az önce gayet rahat olan havan, sanırım resim ile dağıldı.

-Ne o,

-Attığım resim hoşuna mı gitti? :)))

Yazdıklarımdan sonra onu beklemekten yorulmuştum ve oturduğum yatağıma bedenimi bırakıp sırt üstü uzandım. Annemgil içerde hala Fidan teyze ile oturuyorlar olmalılar ki ışık yanıyordu ve saat de epey aslında bir geç olmuştu. Mesaj okundu yazınca ne yazacak diye onu bekledim.

Nedensizce bir şekilde heyecan yapmıştım. Ayrıca mesajlaşmamızdan büyük bir keyif alıyordum. Her Allahın günü yanlışlık yapıp Fidanları karıştırmıyordum. Şimdi bunun başıma da gelmesi ne vardı ya azcık eğlenirdim. Ayrıca karşı tarafın farklı bir havası vardı ki bu beni ona çekiyordu ve hoşuma gidiyordu. Resim paylaşmasam da Yavuz bey ukala değildi. Bir de şu vardı ki ruh eşimi bulmuş gibi hissediyordum. Vardı bu Yavuz Fidan da beni ona çeken bir şeyler de, hayrolsundu.

Hissettiklerim boşuna olamazdı. Kaldı ki ona o resmi boşuna atmamıştım.

053................82 yazıyor

-Ne yalan söyleyim,

-Ortamın havasını dağıttı desem yeridir,

-Resim.

-Güzelliğin tek kelime ile büyüleyici.

-Öğrencilerin adına şimdiden çok sevindim:)

-şanslılar senin gibi bir öğretmenleri olacağı için.

-Mutlu oldum onlar adına

İşte tam da bundan bahsediyordum.

Ben ondan bir pislik yapsın diye beklerken o laubali davranıp kakare kikiri yaptık diye beni pişman etmemişti. Ne yalan söyleyim ondan bunu yapar mı yapar diye bunca saat beklemiştim. Tanımıyordum. Üstelik öğrencilerimden bahsetmesi bu benim can evimdi ve ona cevap yazdım.

0532.................86 yazıyor

-Onların adına bende seviniyorum.

-Kendimi başka bir meslekte düşünemesem de,

-Açıkçası atamamın neresi olur merak etmiyor da değilim.

Neden içimi ona dökmüştüm ki! Birden bire ona bunu yazmak istemiştim. Daha oysa ben bu konuları arkadaşım Fidan ile bile konuşmamıştım. Mesaj yazıyor görüntüsü ile ne yazacak onu bekledim.

053...............82 yazıyor

-Atamalar henüz yapılmadı diye biliyorum

-Var mı bir tercih yerin?

-Normalde vatanımın her yeri birbirinden güzel seç beğen derdim de

-İlk kez birinin yanımda olmasını

-Senin, burada bir yerde olmanı isterdim.

Okuduklarım beni şaşırtırken o yazmaya devam etti.

-değişik bir kızsın,

-Havandan belli

-Hele öğretmen olman, tebrik ederim:)

Onunda havasından belliydi ki hamuru güzel yoğurulmuştu. Saygılı olduğu kadar sözleri seçili konuşuyordu sanki. Yürürken bile ya bu çocuk asker ve öyle yürür der gibi temkinliydi.

0532......................86 yazıyor.

-Saat kaç oldu biz seninle hala yazışıyoruz

-Ben sana öğretmen olduğumu söyledim,

-Sende de

-Var mı bir Asteğmenlik:)))

Ah anne, ah Firuze teyze.

Daha ben mesajın devamını yazamadan onun yazıyor görüntüsü ile öylece durdum. Ne oldu ki?

053.................82 yazıyor

-Doğruyu söyle?

-Sen şu geçen gün engellediğim manyak değilsin, değil mi!!!!

-Asteğmen olduğumu da nerden bildin?

-Gerçi o delinin senin kadar tescili güzel olduğunu bilsem onu engeller miydin,,,,

-Bu şaibeli;) olur.

-Düşünürdüm.:)

Hadi canım! Attım ve on ikiden vurdum. Birde şu annemin bahsettiği Teğmen olsundu da taş benim başımı yaksındı. Yok canım daha nelerdi. Dünya küçücüktü de o kadar da değildi.

0532.................56 yazıyor.

-Annemgil

-Teğmen seni beğenmez filan deyince,

-Bu arada annemgilin bahsettikleri, bir Asteğmen vardı

-Bende onu sana konduruverdim.

-Ne bileyim cidden, Asteğmensin.

-Harbiden Teğmen misin?:)

-Oldum olası askerlere karşı özel bir ilgim olmuştur. Severim ben askerleri.

-Ben sana da, onun için söyledim aslında. Laubali bir adam değilsin.

053...................82 yazıyor

-Asteğmenim.

-Şuan aslında ortam pek müsait değil

-Eğer bir yarım saat sonra uyumazsan

-Doğruluğunu doğrulaman için resim paylaşabilirim.

-Şuan kutlama yapılıyor.

-Bir operasyonu yüksek başarı ile zaiyatsız şükür tamamladık

-Hani görmek istersen Deniz kızı,

-Hoş kızsın, vesselam

-Seninle tanışmak isterim.

-Sanırım benim de öğretmenlere karşı, ilgim var;D

05............................ 82 yeniden yazıyor

-Ya da,

-Sabah gözlerini açınca sana atarım

-Bu gece uzun sürecek bir burada kutlama var

-Ortam fazlaca karışık

-İiyi geceler ve eğer yarın beni görmek istersen,

- Müsait bir ortam bulur ve resmi paylaşmış olurum:)

Bu adam ciddi miydi? Neden kalbim durduk yere böylesine hızlandı ki?

Babamı hiç üniforma içinde görmemiştim. Babam Üsteğmendi. Asker kızı olmak, ne bileyim asker olanın bende ki yeri ve önemi hep başkaydı. Babam gibi bir adama aşık olmak benim hayalimdi ki bu bana babamdan kalan yegane miras bir aşktı. Her kızın ilk aşkı babaları değil miydi? Bende babam gibi birine aşık olmak isterdim.

Gözlerimi yarın olması için daha fazla açık tutamadım ve kapattım. Biliyorum saçmaydı ama bu işin ucunda kaybedeceğim benim hiçbir şeyim yoktu. En fazla, eğlenirdik.

Saat 3:50 gösterirken yüzümde gülümseme ile kapadım. Gerçekten saat onunla konuşurken su gibi akmıştı ve saat epey de geç olmuştu. Sekizde başladığım sohbeti saat bilmem kaçta onunla bitirmiştim.

Hayırlısı olsundu.

------------------------------------------------

Hikaye çok yeni ve anlaşılmayan bir yeri olduğunda, burdan soru sorabilirsiniz')

İlk bölümlerde hemen kitabı bırakmayın, derim. En az 10 bölüm ve o bölümleri okumadan kitaba içiniz ısınmayacaktır.

Asteğmen ve Efnan'a onlara bir şans verin:) İnanın buna değecektir.