Drops Of Blood

CHAPTER ONE "Congratulations, baby!" Kuya Nero was grinning from ear to ear. Umismid ako dahilan para magkatinginan silang tatlo ni Kuya Satan at Kuya Lucifer. Sabay silang tatlong napahalakhak. Napailing ako. God, nakakahiya talaga sila kapag nagsama-sama. Para silang may sayad na katatakas lang sa isang mental institution. "Where's my gift?" tanong ko sa kanilang tatlo. Graduate na ako ng high-school. Sa loob ng pitong taon ay silang tatlo ang nagsilbing mga magulang ko. They are so sweet at spoiled rin ako ako sa kanilang tatlo. They always treat me like a princess, because I am their princess. "Here." Umusod si Kuya Sat at hinalikan ako sa pisngi. Mas lalo lamang kumunot ang noo ko. "Kuya!" Ngumisi sa akin si Kuya Sat. Revealing his cute dimples. Grabe, mukha talaga siyang anghel. Sobrang salungat sa pangalan niyang pang-demonyo. I always wonder kung saan nila nakuha ang pangalan nila, nevertheless I find it cool. "What? Hindi mo ba alam na maraming babae ang gustong-gusto maalayan ng halik ko? Girls would die just to have a peck of me," natatawa niyang turan. I just rolled my eyes at him. Binalingan ko si Kuya Nero at Luci. Tiyak akong may gift sila sa akin. Sa kanilang tatlo kasi, si Kuya Sat ang hindi showy masyado. Si Kuya Nero naman ay todo talaga ang effort. "Here, princess," nakangiti nilang sabi. Sabay silang dalawang humalik sa noo ko. Nagtawanan sila nang makita nilang hindi na maipinta ang mukha ko. Nagpupuyos ang kalooban ko. I know that I am being a brat. Pero hindi nila ako masisisi dahil spoiled naman talaga ako sa kanila. Padabog ko silang tinalikuran. Valedictorian akong naturingan pero wala man lang akong gift na nataggap mula sa kanilang tatlo. This is so unfair. Tila ba'y maiiyak na ako habang pinagmamasdan ko ang mga kaklase kong sobrang saya. 'Yong salutatorian namin ay hindi magkamayaw sa pagbibit ng mga regalo niya. Samantalang ako. Napabuntong-hininga na lang ako. I have three bachelor brothers, pero wala man lang akong natanggap ni singko pisos. Padabog akong umupo sa designated area ko. Hindi magkamayaw ang mga kaklase ko. Nagpapa-picture ang iba. Ang iba naman ay kanya-kanyang bigay ng gift. "Hey, Missy. What's with that face?" natatawang tanong sa akin ni Ice. Ice is my bestfriend since day one. Siya lang at si Miyeka ang nakatatagal sa ugali ko. Sobrang sungit at moody ko raw kasi. "Kasi ... nakakainis sila Kuya. Imagine? Sa billion-billion nilang pera ay hindi man lang nila ako binilhan ng regalo?" himutok ko. "Bakit ba kailangan mo pa ng gift? Mukhang araw-araw ka ngang may gift galing sa mga kuya mo. Duh, 'di ba, kagagaling lang ni Kuya Sat sa Italy yesterday, ta's si Kuya Nero ay nagpuntang Japan, then si Kuya Luci ay nagpuntang Greece. Tiyak akong lunod ka na sa pasalubong," kunot-noong sabi ni Ice. Humalukipkip siya. Tama naman ito. Isang maleta nga ang dala ni Kuya Sat, eh. Bracelet, shirts, and shoes. Walang bags kasi alam naman nilang tatlo na hindi ako mahilig sa bags. Si Kuya Nero naman ay binigyan ako ng gold necklace na galing pang Italy at si kuya Luci ay binigyan ako ng isang daang libro. "Eh, no'ng isang araw pa 'yon, eh. Dapat ay ngayon, kasi ngayon naman ang graduation, hindi kahapon." Pumitik si Ice. "Pareho lang naman 'yon," aniya. Umiling na lang ako. Kahit na, binibigyan nga nila ako ng regalo kahit normal na araw lang, ngayon pa kayang graduation ko? "Hello, cuties!" Biglang simulpot si Miyeka. Hindi makandauga ito sa pagbitbit ng mga gifts. Nakita ko naman sa hindi kalayuan si Tita Mika at Tito Juno. Sa gilid ng mga ito ay ang mga magulang naman ni Ice at 'yong butler nila. "Hi, Miye. Congratulations!" masayang bati ko sa kanya. "Hey, Ekang," pang-aasar na bati ni Ice kay Miyeka. Umismid naman ang huli at pinitik sa noo si Ice. "Ikaw na, Yelo ka. Gusto mo yatang regaluhan kita ng ice crasher." Tinawanan lang ito ni Ice. 'Eto talagang dalawa ang palaging nagbabangayan. Grabe kasi 'yong pang-aasar ni Ice kay Miyeka. Minsan ay sobra na. But nevertheless, masaya silang panoorin. Ang cute kasi talaga ni Miyeka. "Maori, hindi ka ba nagsasawa riyan sa full bangs mo? Aba, girl, uso rin naman ang magbagong-buhay- este, magbago ng hairstyle. Pero okay lang naman, bagay sa 'yo. Para kang manika na hindi tumatanda," ani Ice na sinundan nito ng tawa. Hilaw ko siyang nginitian. Sarap balatan ng buhay ng babaeng 'to. Kung hindi ko lang 'to kaibigan ay tiyak na matagal ko na itong nasapak. "Nah," maikling sagot ko. I don't know why kung bakit hindi ko mabago-bago ang hairstyle ko. I want to forget the past but there's a part of me that can't. Siguro, dahil si Yurika ang nagdesisyon no'n kung ano'ng hairstyle ang babagay sa akin. "Para ka talagang manika, Maori. Your eyes are so black. 'Yong buhok mo rin ay sobrang itim. Kung hindi lang kita kilala ay aakalain kong living chaka doll ka. Pero maganda ka naman at sobrang puti. Mabait ka rin kaya keri na," maarting sabi ni Miyeka. Natatawang binatukan ko siya. Tawagin ba naman akong chaka doll? "So, I looked creepy?" nagdududang tanong ko sa kanila. Kinakabahan ako. Paano kung ... "Nope. Cute ka nga, eh and besides, you're too pretty to be called creepy," ani Ice. Napangiti ako nang dahil sa sinabi ni Ice. Sobrang supportive talaga nilang dalawa sa akin. That's why I love them both. Nang dahil sa kanila ay pakiramdam ko'y normal din ako. "Hoy! Ang ingay niyo talagang tatlo. Hindi na kayo nahiya sa principal nating nag-e-speech," saway sa amin ng busangot na si Clayda. Ang salutatorian ng batch namin. "Inggiterang froglet," bulong ni Miyeka na ikinatawa ko. Mainit kasi ang dugo ng dalawa kay Clayda. Kung makaasta ang dalawa ay parang may nakakahawang sakit si Clayda. If I know ay crush lang naman nito si Ice. Ewan ko, Clayda is pretty and smart pero si Ice ang gusto nito. Babae si Ice at wala siyang planong maging lesbian. Kinikilabutan pa nga siya nang sabihin kong may gusto sa kanya si Clayda. Lalaki lang talaga siyang umasta at pumorma. But I am one hundred one percent sure that Ice is a girl. Ice is way pretty cool, marunong ito sa archery, she can even use guns and katana's. Palibhasa'y spoiled kina Tita at Tito. "God, I hate her," Ice whispered. It's so funny how Clayda like her from in and out while Ice dislike her to the core. "Enough, Ice. You might hurt her feelings," awat ko kay Ice. Grabe, hindi na siya nasanay. Pinag-aagawan nga siya ng mga kaklase at batch mates naming mga lalaki. "She deserved it. Pinapalabas niya yatang mas guwapo ako kaysa maging maganda." God, even her voice is way too cool. Hindi ko nga alam kung saan siya ipinaglihi ni Tita Tyra. "Sa guwapo ka naman talaga," natatawa kong asar sa kanya. Pero guwapo naman talaga siya. 'Yong buhok niya ay palaging naka-ponytail na itim. Iyon ang trademark niya from day one up to now. "Maori, isa!" she hissed. Nangingiting tiningnan ko siya. "Ang guwapo mo nga talaga!" kunwa'y kinikilig kong wika. Narinig ko ang pinipigilang tawa ni Miyeka. Ice just shot her death glares. Nakita ko naman sa peripheral vision ko ang nakamamatay na tinging ipinukol sa akin ni Clayda. Para bang ano mang oras ay sasabunutan na niya ako. "Tahimik na," kalmadong utos ni Ice sa amin. Nangingiting itinikom ko ang bibig ko. Iba pa naman siyang magalit. Mas lalaki pa sa totoong lalaki. Sabi ni Miyeka ay nagmana raw ito kay Tita. But Tita Tyra is way too scary. Specially the way she looked. Kung hindi lang siya ang mommy ni Ice ay nunkang magpapakita ako sa kanya. She's ... she's like an older version of my old self. Kung kaya'y minsan ay iniiwasan kong makita si Tita. Naaalala ko kasi ang sarili ko sa kanya no'n. But hers is natural, 'yong akin ay pinilit at ibinaon nang hindi ko man lang nalalaman. Mabuti pa 'yong daddy ni Ice. Sobrang gwapo. He's like a living Greek God. Lahat kami ay tahimik lang. Walang nangahas na mang-asar o magsalita man lang. Tutok na na tutok kaming tatlo sa adviser naming nagsasalita sa entablado. Sa mga sumunod na parte ng program ay busangot lang ang mukha ko. Naiinis ako sa tuwing naaalala ko 'yong kanina. Hindi pa rin ako maka-move-on sa hindi nila pagbigay sa akin ng regalo. Hanggang sa matapos ang program ay busangot pa rin ang mukha ko. "Makaka-move-on ka rin, Maori," nakangising sabi ni Ice sa akin. "Heh! Palibhasa'y binigyan ka raw ni Tita ng Big bike," nakanguso kong sabi. Nagkibit-balikat siya. "It's the usual thing." "Sa akin ay boutique. Dumalaw kayo minsan." Sobrang lapad ng mga ngiti ni Miyeka. "Buti pa kayo." Bumuntong hininga ako. Nagpaalam na ako sa kanila. Agad naman akong nilapitan ng tatlong demonyo. "What's with that face, princess?" Kuya Nero asked. Naglalambing na ikinawit ko ang mga braso ko sa kanya at saka siya niyakap. Sobrang mahal ko sila to the point na hindi ko na alam kung paano mabuhay kung mawala man sila sa akin. If I must be a devil just to protect them, then I will be. Nang dahil sa kanila ay natanggap ko ang sarili ko. Sa poder nila ay isa lang akong normal na bata. Sobrang spoiled sa kanila. "Dalaga ka na, pero kung makayakap ka sa akin ay parang nine years old ka pa rin," natatawang sabi ni Kuya Nero. Hindi ko siya pinansin at mas lalo ko pang hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kanya. You locked the devil inside me and I owe you that. No'n pa mang nasa mansyon ako ay hindi ko na itinuring ang sarili ko bilang tao. I hate them, sana'y binabayaan na lang nila akong mamatay, hindi 'yong ganitong kailangan ko pang kontrolin ang sarili ko. "I love you, guys," mahina kong bulong. Napahikbi ako sa hindi malamang dahilan. Namimiss ko sila kahit palagi ko naman silang nakikita. Ganito ang problema ko araw-araw, it's nausea to me thinking that one day, this joy will vanished. Na mawawala silang tatlo sa akin. "Hoy, Nero. Ba't mukhang umiiyak 'yang prinsesa natin? Inaway mo ba?" narinig kong sigaw ni Kuya Luci. Pinalis ko ang mga luha sa mga mata ko. I don't want them to see me vulnerable. I want them to know that I am strong. Ayaw kong mamroblema sila sa akin. "Nah, she's just back being a crybaby again," Kuya Nero teased me. "Hindi, 'no!" depensa ko. Yumuko ako para hindi nila makita ang namumula kong mga mata. Inayos ko ang full bangs ko. Tiyak na tutuksuhin na naman ako nito ni Kuya Sat. "Let's go, guys," aya ni Kuya Sat sa 'di kalayuan. "Tara na raw," nauna nang maglakad si Kuya Luci, leaving us behind. Naglakad na rin ako. Pero natigilan ako nang magsalita si Kuya Nero. "What are you afraid of, Riri?" aniya. Pinigilan ko ang mga luha ko. Enough of being emotional, Maori! "Losing the three of you," bulong ko. "Don't be, cause you won't. "SURPRISE!" sigaw nilang tatlo nang marating na namin ang mansyon. Natigalgal ako nang makita ko ang itinuro ni Kuya Nero. It's a black Bugatti Veyron. It's shining. s**t! It's so cool. "Congratulations, princess. We're so proud of you." Kuya Satan kissed me on my forehead. Naiiyak na tiningnan ko silang tatlo. Kuya Luci handed me the key. This feeling is overwhelming. Inisa-isa kong niyakap silang tatlo. "I love you, guys. You guys are the best kuya on Earth! Thank you for this wonderful gift!" Nagkatinginan silang tatlo at nagtawanan. "Anything for our princess." NAALIMPUNGATAN ako nang may marinig akong katok sa bintana ng kuwarto ko. He's here. Tinatamad na bumangon ako mula sa pagkakahiga. Tinatamad na tinungo ko ang bintana at binuksan ito. "Corvo," mahinang tawag ko sa kanya. His eyes sparkled in delight. Sobrang namiss ko siya. Niyakap ko siya ng mahigpit. He's not the small crow anymore, he's getting bigger and bigger as times goes by. Dumako ang tingin ko sa puting papel na nasa paa niya. Lukot ito. Kinuha ko iyon at binasa. Don't be too overwhelm with your life right now, Maori Deviliano. I'll find you ... soon. "Corvo, am I bad? I am starting to love my life right now. I'll be greedy if I'll drag my brothers to hell," namuo ang luha sa mga mata ko. His eyes were jet black. Deretso itong nakatingin sa akin. Tuwing gabi lang siyang pumupunta sa kuwarto ko dahil tiyak akong magtataka sina kuya kapag nakita nila si Corvo. Natuon ang tingin ko sa kamay kong may bahid ng sariwang dugo. Galing iyon kay Corvo. "You should stop this," naiiyak kong pakiusap sa kanya. Corvo just stared at me. Tumalikod siya at lumipad na. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa maglaho siya sa dilim.