Taming Dr. Agatha

"Doc. Agatha! Kailangan niyo pong silipin yung bagong pasyente." sabi nung nurse.   Tumango ako at agad na kumilos para sundan ang nurse na tumawag sa akin. Pang-night shift ako at naka-assign ako sa E.R. as an Internal Medicine doctor. Apat na taon na akong residente dito sa sarili naming hospital. No, actually it's from my great great grandfather. Sa totoo lang, isa talaga akong Surgeon-General Surgeon however dahil wala naman akong operation ay inassign muna ako ni mommy dito sa E.R for two weeks and it's hassle, dahil iba't- ibang klase ng pasyente ang makakasalamuha mo sa buong magdamagan.  "Doc, ito po." sabi ng nurse. Agad kong tinignan ang pasyente at nakita kong namimilipit sa sakit at nakahawak ito sa kaniyang tyan.  "Sir? Ano pong masakit sainyo?"  "U-Ugggh... Doc... Masakit po yung tyan ko tas yung dibdib ko." Napaisip agad ako sa sinabi niya. "Masakit po yung dibdib niyo? Nagsusuka po ba kayo?" Tumango yung pasyente. Ilang saglit lang ay bigla itong sumuka at sa harapan ko pa mismo. Mabuti nalang at sumuka ito sa may basurahan sa harapan niya. May nakaready na kaagad, dahil mukhang kanina pa talaga ito nagsusuka. "O-Opo doc... Masakit po talaga..." Halos maiyak-iyak na sabi ng lalaki. Agad kong nilingon ang nurse. "Pwedeng i-ECG mo siya. Tas yung result iabot mo sa akin." Tumango naman kaagad ito. Agad niyang kinuha ang ECG machine. Habang ako, pinahiga ko ang lalaki at tinanong kung may-iba pa bang masakit sakaniya. "Uhm. Sir, may mga bakal ba kayong nakakabit sainyo? Pwedeng patanggal?" ani ko. Tumango ang lalaki at tinanggal ang bracelet niya sa paa at sa kamay. Pati yung hikaw niya sa kabilang tenga. "Wala na ho, doc..." Agad naman dumating ang nurse dala ang machine. "Ikabit mo na nurse. Pinatanggal ko na lahat ng bakal sa katawan niya." Mabilis namang pinagkakabit ng nurse ang mga maliliit na bilog sa dibdib ng pasyente. Mula center hanggang pa-lower left side ng dibdib niya. Nagmagsimula na, tutok na tutok ako sa resulta. At nang tuluyang matapos ay agad kong iniscan ang result. "Sir. Okay naman po ang heart beat at rate niyo. Siguro po kaya ho masakit ang dibdib niyo dahil sa pagsusuka niyo. Ilang beses na ho ba kayo nagsusuka?" "Hindi ko na mabilang doc." sagot naman nito.  "Sir rate 1-10, 10 is the highest. Gaano po kasakit?" tanong ko ulit. "Mga nasa 8 po doc..." aniya habang namimilipit sa sakit.  Tinignan ko yung nurse sa tabi ko.  "Na-CXR na ba ito?" tanong ko. Tumango ito.  "Opo Doc. Agatha, napabasa ko na din po kay Doc. Mariano kanina at sabi niya okay naman daw po."  Tumango din ako at muling hinaharap ang pasyente. "Okay po sir, maybe it’s because of vomiting."  Binalikan ko ng tingin ang nurse. "Give him, esomeprazole 30 mins before he eats." bilin ko sa nurse. "Tapos kapag sobrang sakit pa din, give him Maalox, or Gaviscon para ma-lessen ang pain after." Tumango ang nurse. "Sige po doctora Agatha."  "T-Teka doc. Ano po ba muna ang sakit ko?" kabang tanong nung lalaki.  "Ah, sir. It looks like you having hyperacidity. Ano po bang huli niyong kinain or ininom bago sumakit ang tyan niyo. Buong araw ho?"  "A-Ah eh.. Kumain kami ng mangga nung umaga. Tapos ang ulam namin nung tanghali doc, ay yung kinilaw tas kanina po nung sumakit uminom po kami ng alak." malinaw na sagot nito. Tumango ako. "Bago kayo uminom ng alak? Kumain po ba muna kayo ng proper meal?" Umiling ito. "Ayun po. Kaya tumaas ang acid sa katawan niny-"  "Agatha, pinapatawag ka ni Tito Armand sa office niya. Ako na muna dito." biglang singit ni Kris.  "Why daw?" "I don't know. But sure it is important kaya naman pumunta ka na. Ako na bahala dito." ani Kris.  "Ano bang findings mo?" "Okay take care of him. Severe hyperacidity, he's having upper abdominal pain." sabi ko habang naglalagay ng sanitizer. "I need to go, Kris."  "Okay."   ****   Everyone's bowing and paying respect habang dumadaan kami ni mama sa gitna. Nakasalubong ko kasi si mama kanina habang papunta ako sa office ni dad kaya nagsabay na kami.  "Still, I don't get it. Bakit kailangan kong pumunta ng Isla Palestina tomorrow. I still have duties here ma!"  "Yes, I know Agatha but it's for your own good. What don't you just follow our orders?" mahinang sabi ni mama dahil nasa hallway pa din kami naglalakad.  "But mama! I don't want to. And I don't even know why am I going there! " rason ko. "No, Agatha. You don't need to know the reasons. Just go there, pag-uwi mo mamaya ayusin mo na ang gamit mo cause we're both going to Isla Palestina. Sasamahan kita!" Here we go again, wala na naman akong magagawa. Napabuntong hininga nalang ako. Do I still have choice? Nauna na si mama na pumasok sa office niya samantalang ako, kailangan ko pang bumalik sa E.R. dahil mahal ko ang trabaho ko at ayokong magstay sa staff room at tumunganga lang doon lalo pa't may lakad ako bukas diba? "Oh? What's with that busangot face?" nakangising tanong ni Kris. Inirapan ko siya at tinungtong ang kamay ko sa nurse desk sa may nurse station. "It's mama and papa again." "And what about this time? What did tita say?" "Well, they want me to go back to Isla Palestina tomorrow. Hindi ko alam kung ano ang meron at kailangan kong umuwi sa probinsya. Ilang buwan nalang at matatapos na ang residency ko dito tapos aalis pa ako? I know mom and dad. Alam kong may binabalak ang mga 'yan and it frustrates me!" inis na sabi ko sakaniya.  May iilang mga nurse at ibang staff from any profession ang bumabati sa amin ni Kris kapag nakikita nila ako. Though I don't have any high position in our prestigious hospital, mataas pa din ang tingin nila sa akin as the daughter of the president and granddaughter of the chairman. All I do is to give them a weak smile. Wala talaga ako sa mood ngayon. Kris looks at her wristwatch.  "Two hours nalang off duty ka na. Why don't you go to the place you like. Like museum?"  Alam ni Kris kung ano ang nakakapagpawala ng inis ko. Ayon ay ang pagpunta ng museum at sa iba pang art events. Yes, I really love art. I love to sketch, paint, and do anything related to art. Kaya nga siguro kung hindi ako doctor ngayon? Maybe, I am an architect. Sometimes, kapag I am really stressed and frustrated with my work. I really do visit some art museums and galleries and it really makes me happy.  "No, Kris. I still have to pack my things. Dalawang oras nalang naman at sasapit na ang alas dose, at aalis nadin naman ako mga 6 PM. 2 hours lang ang byahe." wala sa sarili kong sagot.  I'm still preoccupied. Daming gustong isipin at iniisip. Bakit naman ako papabalikin ni mama at papa sa Isla Palestina. Ugh! This is so frustrating!