M I L L E R
It’s been three days since the last time I talked with Axel. Pagkatapos nun ay naging madalang na ang pagkikita namin sa university. At kung magka-salubong man kami sa hallway o kaya ay magkita sa klase namin sa Philosophy he will just go on. We don’t even exchange eye contact. I can’t tell if he is ignoring me or he is just preoccupied. Mahahalata kasi. Because whenever I look at him, he would greet me with a smile then continue what he is doing. Which is quite weird since he originally doesn’t care about me and won’t budge a curve in his lips kahit pa noong hindi ko alam ang sekreto niya.
Anyway, kung anuman ang rason niya ay wala na ako roon. Alam ko naman na lalapit din siya sa akin kapag kailangan na niya ng dugo ko. Sa totoo lang mas komportable nga ako sa ganitong set-
