Kerimoğlu elinde boyundan büyük ağır bir kutuyu kaldırırken yüzünde ki ifade hiçte zorlandığını gösterir gibi değildi çoğunlukla sinirli ve sanki kendi kendine söylenir gibiydi.
Kutuyu yukarı doğru kaldırdığı vakit açıkta kalan teniyle Yaman gözlerini kaçırmak istedi fakat bir kere o tene yakalanmıştı. Zorlukta yutkundu ve ince belin çevrelediği dümdüz göbeğe açlıkla baktı. Bedeninin anında verdiği tepkiyle yerinde kıpırdadı ve arabanın kapı kolunu derin bir nefes alıp verirken bütün gücüyle sıktı. Kabul etmek ne kadar kendisi için zor ve utanç verici olsa da kabul etmişti otuz dört yıllık hayatı boyunca istemediği kadın bedenine reaksiyon göstermenin ötesinde istiyordu artık. Ama bu tabi ki Meva Kerimoğlu olmayacaktı kendisine açık davet veren bir çok kadın vardı birine elbette içindeki
