Sabah kahvaltı sofrasına diğerlerinden önce yerleşen Meliha, yer sofrasına oturup çatalını elinden alırken kapıdan giren Kartal’a “Günaydın…” dedi.
Kartal, kızın diğerlerini beklemeden iştahla kahvaltıya başladığını fark edince “Günaydın…” diye mırıldandı. Durduğu yerde dikilmeye devam ederken sofradakileri süzdü.
Meliha, patates kızartmasını ekmeğin arasına doldururken “Sizin mutfak fena…” diye burun kıvırdı. “El atmak zorunda kaldım… Bu nasıl sultanlık anlamıyorum ki…” deyip çenesiyle sofrayı işaret etti.
“Bugün baş başa yiyoruz sanki… Kimse gelmedi…”
Kartal, kızın umursamaz halinin yanıltıcı olduğunun farkındaydı. Kapıdan ayrılmadan koridora seslendi.
“Beş dakika içinde herkes sofrada olmazsa ben hepinizi tek tek sürükleyerek oturturum!”
İlk kendini koridora atan Azim’di.
“Ne
