ขวับ!! เสิ่นซัวหยางมองบ่าวชายพร้อมกับถาม “นางไปทำสิ่งใด”
“ไม่ทราบขอรับ เมื่อคืนนี้ในยาม 01.20 บ่าวกำลังจะเดินอ้อมไปทางด้านหลังเพื่อปลดเบาแต่กลับเห็นเสี่ยวเม่ายืนแอบอยู่ตรงนั้น พร้อมกับสนทนากับอาลี่”
ในความไม่เข้าใจว่าเหตุใดบ่าวของเย่วซินจึงไปยืนอยู่ตรงนั้นทั้งๆ ที่สตรีในห้องหอมิใช่…เย่วซิน!! มือแกร่งล้วงเข้าไปในอกเสื้อหยิบผ้าเช็ดหน้าหอมกลิ่นกายของสตรีในดวงใจขึ้นมาสูดดม ความเมามายเมื่อคืนบวกกับความมืดในห้องหอทำให้เขาเห็นสตรีใต้ร่างไม่ชัดเจน การแสดงออกในยามนั้นนอกจากคำรักที่เขาพร่ำบอกกับเย่วซินก็ยังไม่ถูกต้อง ทั้งๆ ที่ใต้ร่างคือซือหลิวเยี่ยน ‘แต่ถ้าใต้ร่างคือซือหลิวเยี่ยนจริง เหตุใดเช้านี้นางจึงไม่ต่อว่าเขาที่เอาแต่พร่ำพูดคำรักให้กับสตรีอื่น?’ “ข้าคิดว่ากลิ่นผ้าเช็ดหน้าผืนนี้น่าจะเป็นกลิ่นเดียวกันกับสตรีในห้องหอไม่ผิดแน่” แต่คิดอย่างไรมันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ “ข้ายังไม่เข้าใจว่าเสี่ยวเม่าไปย
