“สนุกนักหรอ” ตอนนี้ฉันหน้าบูดเป็นตูดแล้ว ฉันไม่สนุกด้วยกับเรื่องบ้าๆ แบบนี้หรอกนะ
“เธอจะซีเรียสอะไร ก็ฉันบอกแล้วไง...” เขาเงียบสักพัก ก่อนจะหนมาสบตากับฉัน
“ว่าถ้าเข้ามาในกรงเสือแล้ว โอกาสรอดยาก!” สรุปฉันไม่มีทางรอดสินะ พอขับรถมาถึง เขาก็ให้พนักงานข้างล่างช่วยฉันหอบข้าวของขึ้นมาบนห้อง สิ่งแรกที่ฉันคิดเลยนะ ฉันนอนที่ไหน
“ฉันนอนห้องนั้นใช่มั้ย” ฉันชี้ไปอีกห้องที่ดูเหมือนจะไม่มีคนอยู่ ก็คอนโดนี้มันมีสองห้องนอนนี้
“อันนั้นห้องไอ้เกิ้ลน้องชายผม”
“นายจะให้ฉันมาอยู่ด้วยทำไม ที่นอนก็ไม่มี มาให้ลำบากป่าวๆ”
“เธอเป็นเลขาฉันนะ อยู่ใกล้ๆ กันนะดีแล้ว ถ้าเกิดมีงานดึกดื่นขึ้นมา ฉันจะได้เรียกใช้เธอง่ายๆ ตอนเช้าเธอก็จะได้เตรียมอาหารให้ฉันด้วย กลางวันก็ออกไปกินข้าวด้วยกัน ร่วมถึงตอนเย็นด้วย ส่วนที่นอน...” เขาเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ สายตาเจ้าเล่ห์ของเสือยังคงส่อแววมาให้ฉันเห็น กำลังคิดจำทำอะไรอีกกก
“ก็
