เขาน่าสงสาร!
เอ็นดูเขา เอ็นแกจะขาดนะอีลูกพีชชชชช
ฉันทะเลาะกับตัวเองทั้งวัน จนกระทั่งบ่ายสองโมงเป๊ะ ไม่ขาดไม่เกิน รถหรูคันเดิมที่เคยนั่งกับเขามาจอดรอหน้าคณะนิเทศ ที่ฉันลงวิชาเลือกเอาไว้
ซึ่งอิตาไทเกอร์ที่บอกฉันว่ายังเศร้าไม่หาย กำลังยืนคุยกับสาวมหาลัยอยู่ที่ลานจอดรถด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มกับรอยยิ้มพิมพ์ใจที่เขาคงคิดว่าตัวเองหล่อสุดๆ
"มารับน้องสาวครับ"
"มุ้งมิ้งคิดถึงพี่ไทเกอร์จังเลยค่ะ ช่วงนี้เราไม่ได้เจอกันเลยนะคะ"
"ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลยครับ อยากเจอมาเที่ยวที่เอ็มบ่อยๆ ซิครับ พี่ชอบอยู่ที่นั่น"
ตามองนม ปากคุยเต๊าะไม่หยุด ส่วนมือโบกมาทางฉันที่กำลังเดินเข้าไปหา
"งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะคะ"
สาวของอิไทเกอร์โบกมือลาเขาไม่ลืมที่จะหันกลับมาหาฉัน
ดาวคณะซะด้วย!
"อ้าว..ไม่ยักรู้ว่าเธอเป็นน้องสาวพี่ไทเกอร์..แล้วเจอกันนะลูกพีช"
ยัยมุ้งมิ้งดาวคณะนิเทศปีเดียวกับฉันเดินสวนทางเข้ามาทักและยิ้มจิกส่งม
