My Foreign Love Presents [Tagalog]

MFLP : Stranded On You - Chapter 6

Puting kisame lang ang nakikita ng lalaki pagkagising niya. Sinusubukan niyang igalaw ang kaniyang mga binti ngunit nakaramdam siya ng sakit sa kaniyang buong katawan. Dahan-dahan niyang iginalaw ang kaniyang ulo at sinulyapan sa kaniyang kamay at nakita niyang may nakakabit dito. Oo, mayroon nakakabit na dextrose sa kaniyang kanang kamay. Nang mga sandaling iyon, nakumpirma niya na nasa nga ospital siya. At ang higit gumugulo sa isipan niya ay hindi niya matandaan kung bakit siya na-ospital.

Biglang, may dalawang hindi pamilyar na mga babae ang unti-unting lumalapit sa kaniya. Pumuwesto ang mga ito na magkatapat sa isa't isa sa gilid ng kama at masusing sinuyod nang tingin ang mukha niya. Palapit nang palapit ang mga mukha nila sa mukha niya na parang naghahanap ng isang bagay mula sa kaniyang buong pagkatao. Pagkatapos ay nagtinginan ang mga ito sa isa't-isa at pagkuwa'y muling tumingin sa kaniya. Sabay-sabay pang umiling ang mga ito. Gusto niyang mag-react ngunit kulang pa rin ang lakas niya para nagawa iyon. Kaya wala siyang magawa kundi hayaan na lang ang mga ito.

"Oh my, mao ba giyod ni siya?" sabi ng babae sa kaniyang kaliwa.

("Oh my, siya ba talaga ang lalaking iyon?" sabi ng babae sa kaniyang kaliwa.)

"Sigurado giyod ko. Di ko puwedeng masayop," sumagot naman ang Isa pang babae sa kaniyang kanan.

("I'm pretty sure. Hindi akong puwedeng magkamali," sumagot naman ang Isa pang babae sa kaniyang kanan.)

"W-who are you people?" marahang wika nito na halatadong naasiwa.

"Dude, seriously? You don't remember? You bumped unto me and I stumbled on the ground. I sprained my ankle but you ran away without saying sorry, " lahad ni Angie sa insidenteng nangyari.

"Really? Then why am I here lying on this bed? I think am harmed more than you," namiloposo pa ito kaya napanganga na lang ang dalawang babae sa pagkabigla sa narinig. Hindi makapaniwala ang mga ito sa pag-uugali ng lalaki!

"This ungrateful bastard! Is it okay to punch a patient?" gusto nang suntukin ni Anna ang nakaratay na lalaki.

"Look here. For your information, that was a week ago. You were in an accident last night. We brought you here hoping you'll still live. Of all places, why on earth you crashed near in our place? And in case you missed it, I forcedly use my sprained ankle taking you down here. Now I can't work for a month. Well, congratulations, you took away my chance of regaining our lodging house," naging emotional si Angie ng mga sandaling iyon. Nang narinig ng lalaki ang kuwento ni Angie, nalungkot ito at napatingin sa kawalan ng mga ilang segundo.

"Did I do that? I'm so sorry. I can't remember," mukhang hindi ito makapaniwala sa iginawi niya.

"Hey, white potato. That won't work. The damaged had done," wika ni Angie.

"What did you just call me?"

"White potato. Is there a problem?" diniin pa talaga ni ang unang pangungusap.

"Hey, I have a name. I am... I am," subukan ng lalaki na alalahanin ang pangalan nito pero hindi niya maalala. Napahawak pa siya sa noo ngunit wala siyang ideya kung ano ang pangalan niya. Naiinis si Anna dahil palagay niya nagdadrama lang ito para makaligtas sa responsibilidad.

"Oh come on, don't play dumb," singhal ni Anna.

"I'm not. I really can't remember my name," he says helplessly.

"Let's go, sweetie. I think he's fine. Let him settle his expenses alone," mungkahi ni Anna kay Angie. At nang paalis na sana sila, nagsalita muli ang lalaki.

"I really don't know my name! Who am I and why you look so different? Where's this country? What am I doing here?" natataranta ang lalaki.

Angie rolls her eyes in amazement and look at his direction again.

"Seriously? I won't buy it. Have a nice life," sarkastikong wika Angie.

"He's not lying. Maybe concussion makes him temporarily loss his memory," sumingit sa usapan ang doctor na papalapit sa kinatatayuan nila.

"What!" sabay-sabay na wika ng tatlo. Napalingon agad ang dalawang babae sa direksiyon ng doctor. Nagulat sila sa narinig dito.

"Hi, I'm Doctor Reyes you're attending physician. How do I call you, since you don't remember your name?" wika ng doctor habang papalapit sa nakaratay na pasiyente.

"I hear you have American accent so I'll call you Mr. American instead," patuloy ng doctor.

"Thanks for attending me, doc," tugon ng lalaki.

"I have here the result of your CT Scan and and everything is fine. Just that you have some bruises and minor injuries. You can be discharged in three days. But the problem is I think you have a temporary amnesia, maybe due to your shock."

"When will I regain my memory?" tanong ng lalaki. Sa kabilang banda, gustong-gusto nang umalis ang dalawang babae.

"Uhm, excuse us doc. Di na man siguro mi kinahanglan pa diri. Puwede molakaw na lang mi?" putol ni Angie sa usapan ng dalawa.

("Uhm, excuse us doc. Siguro naman hindi niyo na po kailangan ang presensiya namin dito. Puwede po bang lumabas na lang kami?" putol ni Angie sa usapan ng dalawa.)

"Okay. Thanks for your help," tugon naman ng doctor. Paalis na sana uli sila nang magsalita uli ang lalaki.

"Hey, thank you so for all you've done. I might lose my memory but I'm not that ungrateful. I'll pay you back someday," wika ng nakaratay na lalaki. Kaya lang hindi ito pinansin ng dalawang babae at nagpatuloy ang mga ito sa paglalakad palabas ng ward.

"Where are we again? Ah yes. Well, about your memory I can't give you definite answer. It depends on which or what thing can trigger your memory to come back."

"What am I going to do then?" inosenteng tanong ng pasiyente.

"Well for now, get better faster," the doctor tap his shoulder to comfort him.

"Oh by the way doc, I really, have nothing. Not even wallet or cellphone."

"Well, the incident is already reported to the police. Maybe the motorcycle you used is now impounded. You can check it with the owner later on and then probably you can recover your stuff."

"Thank you doc."

"Welcome. Oh wait, that woman who brought you here last night, I thought he is your wife. She's really worried about you last night," kuwento ng doctor sa kaniya.

"Really? Well, she said I bumped into her last week and I ran away without saying sorry. She sprained her ankle at that incident and was triggered last night after sending me here," he sounds guilty.

"Aw. No wonder she's behaving that way."

"I'm ashamed of my past me."

"You still have a second chance to readjust things. Alright, I have to go. If you need anything just call the nurse, okay?"

"Okay. Thank you so much, doc."

Kahit hindi niya maalala ang totoong nangyari, nakokonsensiya pa rin siya sa ginawa niya sa babaeng iyon. Ni hindi man niya nakuha ang pangalan nito. At ang malala pa, walang-wala siya, wala rin siyang kakilala. Ni sarili nga niya hindi maalala eh. Hindi niya alam kung paano magsisimula.

Maya-maya ay may kumatok sa pinto at nabaling dito ang atensiyon niya.

"Good morning. I'm Inspector Gomez. I'd like to ask few questions regarding your accident," pumasok ang police sa ward.

"Please come in, Sir," tugon niya.

"As much as I want to answer everything you'll ask, but I'm afraid I can't. I have temporary amnesia. I don't even know my own identity," inunahan agad ng lalaki ang police para hindi magtagal ang usapan. Napagod kasi siya sa kaiisip sa pagkakilanlan niya. Idagdag pa ang masakit na katawan dahil sa insidente. Pakiramdam niya ay helpless siya.

"I'm so sorry to hear that, mister. Oh by the way, we searched the area of the accident and we found your backpack. We found clothes and your action camera." Inilapag ng police ang bag sa kama kung saan nakaratay siya.

"Thank you, but are that all you've found? Haven't you found my cellphone or my wallet?" tanong ng lalaki.

"We searched thoroughly but there is no wallet, nor cellphone."

Hearing those words makes him vulnerable.

"Don't worry, I will help you. Oh wait, how about the person who brought you here?"

"I don't even know their names," he laugh bitterly.

"Oh really. Well, before I go, can you please try to open the camera? Let's take a look and find relevant details."

At pinapanood nilang magkakasama ang mga videos na kuha niya sa camera. Nakalulungkot, ang mga videos na iyon ay mga tanawin lamang ng ilang mga magagandang lugar na narating niya. Ni kahit isang hint ng lugar na tinutuluyan niya ay wala siyang makita. Kaya nagpasiya ang police na umalis na lang muna para mag-imbestiga pa nang husto. Nangako din ito sa kaniya na hahanap ng anumang bagay na maaring makatulong para matuklasan niya ang pagkakilanlan niya.