“คุณแสงคะ คุณแสง” นกแก้ววิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในห้องครัว ปากก็ร้องตะโกนเสียงดังไปด้วย
“มีอะไรนังนกแก้ว หรือว่าคุณแพรไม่สบายมาก” แสงแขรีบถามด้วยความเป็นห่วงเจ้านายสาว
“คุณแพรน่าจะหายไข้แล้วละค่ะ เพราะหนูเห็นคุณแพรกับคุณตรัยกำลัง...กำลัง...” นกแก้วเอาแต่ยิ้มกรุ้มกริ่ม บิดตัวไปมาด้วยความเขินอาย ไม่ยอมเล่าต่อ
“คุณแพรกับคุณตรัยทำไม รีบเล่ามา” แสงแขเริ่มใจคอไม่ดี
“หนูเห็นคุณตรัยกำลังกินตับคุณแพรอยู่ค่ะ” นกแก้วพูดโพล่งออกไป
“จริงเหรอนังนกแก้ว!” แม้จะค่อนข้างมั่นใจว่านกแก้วคงพูดอย่างที่เห็นจริง แต่แสงแขก็อยากจะถามย้ำให้แน่ใจอีกครั้ง และเมื่อสาวใช้ผู้เป็นดั่งมือขวารับคำหนักแน่นว่าเห็นมากับตาจริงๆ หัวหน้าแม่บ้านอาวุโสก็นึกโกรธตรัยคุณที่ไม่รักษาคำพูด ทั้งที่เมื่อคืนนี้รับปากแล้วว่าจะไม่ทำอะไรแพรรัมภา
“สงสัยคุณแพรไม่ยอมแต่งงานด้วยดีๆ คุณตรัยเลยจับรวบหัวรวบหางซะเลย เจ๋งเป้งไปเลยเจ้านายนกแก้วเนี่ย”
