แพรรัมภาเดินตามตรัยคุณเข้ามาในห้องนอนของเขา ซึ่งบัดนี้มันได้กลายเป็นห้องนอนของเธอไปด้วย เพราะข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างของเธอ ได้ถูกขนย้ายมาไว้ในห้องนี้ตามคำสั่งของชายหนุ่มเจ้าของห้องหมดแล้ว
“เดี๋ยวแพรเตรียมชุดใส่ไปทำงานให้นะคะ” หญิงสาวบอกด้วยน้ำเสียงที่พยายามปรับให้สดใส และเลี่ยงที่จะไม่พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ตามความต้องการของตรัยคุณ แต่ดูเหมือนจะเป็นเขาเองที่ยังสลัดเรื่องนี้ไม่หลุด เพราะเธอยังเห็นเขานั่งทำหน้าครุ่นคิด จนเกือบจะกลายเป็นเคร่งเครียดอยู่ที่ปลายเตียง
หลังจากหยิบชุดสูทสีเข้มอย่างเป็นทางการชุดหนึ่งออกมาแขวนไว้ที่หน้าตู้เสื้อผ้าแล้ว แพรรัมภาก็หยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาส่งให้สามี
“พี่ตรัยไปอาบน้ำก่อนนะคะ จะได้รู้สึกดีขึ้น”
“อาบน้ำก็ไม่หายหรอก” ตรัยคุณไม่ยอมรับผ้าเช็ดตัว แต่กลับตวัดแขนขึ้นเกี่ยวรอบเอวของคนตรงหน้ารั้งตัวเธอเข้ามากอด แพรรัมภากอดตอบคนที่ซุกหน้าอยู่กับทรว
