Bad Boy Does Better (Filipino)

Chapter 1

Chapter 1

"s**t! You are so tight!" Mura ko habang walang tigil sa pag-ulos sa kaniya.

"Go on, Milo. Ohh..."

Napamura ako ng ilang beses hanggang sa pinatalikod ko siya sa akin. Wala ako sa pagtigil sa pag-ulos. Habang minamasa ang dibdib niyang sumusunod sa aming indayog.

Lalabasan na sana ako nang bigla na lamang mag-ring ang cell phone ko. Oh, f**k it!

Hindi ko iyon pinansin pero walang tigil sa pag-ring. Wala na akong nagawa kundi hugutin ang akin mula sa kaniya.

"What the f**k, babe?!" Mura sa akin ni Bella, oh. What is her name again?

Dinampot ko ang cell phone ko saka sinagot ang tawag.

"What the f**k, dude? You are disturbing me," sagot ko agad sa kabilang linya.

Narinig kong tumikhim ang sa kabilang linya. "Kuya Milo, saan ka na ba? Kanina ka pa namin dito hinihintay. Magsisimula na ang party para sa death anniversary ni Kuya Nido. Hindi ka ba pupunta? Pinapatanong ni Mommy."

Oh f**k! I almost forgot about Kuya Nido, death anniversary.

"Pupunta ako. Just give me a minute dude.."

Pinatay ko na ang tawag saka dali-daling dinampot ang brief at pants ko sa sahig. Nakita ko kung paano umikot ang mga mata ni Bea, what is her name again?

"Saan ka pupunta, Milo? Iiwan mo na naman ako?" Reklamo nito habang nakahilata parin sa kama.

Tinapunan ko siya nang masamang tingin. "I have to go. Sorry. May kailangan akong puntahan."

"Hindi pa tayo tapos, Milo! Bitin pa ako, at alam kong bitin ka rin!" Supalpal nito sa akin na ikinangisi ko lang.

Hindi ko siya pinansin. Sa halip, pumasok ako ng cr saka dali-daling nag-shower. Ilang minuto ang lumipas, lumabas na ako ng cr na nakabihis na.

Naabutan ko parin siyang nakahubad habang nakahiga sa kama.

"Forget me, Breala. Thanks for your time."

"What?! Who's Breala? It's Brittany!" Inis nitong sigaw sa akin.

"I don't care about your name. Just shut up and f**k your ass!" Galit ko ring sigaw sa kaniya pabalik.

Iiling-iling akong lumabas na room saka malakas kong sinara ang pinto. b***h!

Dali-dali akong lumabas ng motel pagkatapos kong mag-check out sa receptionist. Pagkarating ko sa aking kotse ay agad ko itong pinaharurot nang mabilis.

Ngayon pala ang death anniversary ni Kuya Nido. Nakalimutan ko pa.

IPINARADA ko agad ang aking kotse sa labas ng mansyon namin. Marami naring bisita. Hindi ko naman pinansin ang mga babaeng nakatingin ng malisya sa akin. Nginisihan ko lang. I am not interested.

Pinuno ng ilaw at musika ang buo naming mansyon at mga iba't ibang mga tao na nakasuot ng mga eleganteng damit. Itim at puti ang motif. Buti na lamang at puti ang polong suot ko.

Agad hinanap ng mga mata ko sina Mommy at Daddy. Pati narin ang mga kapatid ko.

Pagkarating ko sa sala, sinalubong agad ako ni Enfakid at Alaska.

"Kuya? Ba't ngayon ka lang? Kanina ka pa hinahanap nila Mom at Dad," salubong agad sa akin ni Alaska.

"May ginawa lang..." ngisi-ngisi kong sagot rito.

Narinig kong tumawa si Enfakid. "Ang sabihin mo, busy sa pagpapaligaya ng mga babae sa kama?"

Sinapak ko ito sa balikat, "gago!"

Natawa silang dalawa. At napairap ako sa hangin nang makisali ang tatlo ko lang kapatid. Sina Bearbrand, Birchtree, at Promil. Mukhang mapupuno na naman ako ng asar sa mga ito.

"Kuya Milo! Kumusta na ang misyon mo?" Asar na tanong sa akin ni Promil.

"Ako na naman ang nakita niyo. Kapag kayo nga malaman kong ginagawa niyo rin ang ginagawa ko, huh! Magsitago na kayo sa mga betlogs niyo. Babalatan ko 'yan!"

Ngising-ngisi si Bearbrand na sumagot, "Kuya, hindi mo 'yun magagawa. Hindi ka taga-balat."

Sinamaan ko ito ng tingin. Magsasalita na sana ako nang mag-salita rin si Birchtree, "Kuya, puntahan mo na sila Mom at Dad. Bago pa magtampo ang mga 'yon sa iyo."

Iniwan ko sila saka binigyan ng humanda-kayo-sa-akin-mamaya look. Pero tinawanan lang nila ako.

LUMAPIT ako kina Mom at Dad na nakaupo sa family table sa salas namin. Agad lumiwanag ang mukha ni Mom pagkakita sa akin. Tumayo agad siya at sinalubong ako ng isang mahigpit na yakap.

"Oh, God, Son! Akala ko hindi ka na dadating at nakalimutan mo na ang death anniversary ng Kuya Nido mo," mangiyak-ngiyak nitong drama.

Binigyan ko naman siya ng isang warming na ngiti. "Mom, maaari ba 'yon? Hindi ko papalagpasin kung ang usapan si Kuya Nido. He is the best Kuya in the world. You know."

Lumapit sa akin si Dad saka binigyan niya ako ng man to man fist.

"Kanina pa nag-d-drama ang, Mommy mo. Akala niya talaga hindi ka na dadating. At the same time, kinakabahan sa misyon mo," dagdag ni Dad.

Kumunot ang noo ko, "Mom naman...stop the drama, okay? Hali nga kayo rito."

At walang hiya naging malambing ako. Hindi ko alam kung ano sumapi sa akin at niyakap ko ang mga magulang ko. Pero hindi ko pinagsisihan kahit ang corny. Atleast I loved them no matter what.

Bakla na kung bakla ang isipin ng iba. Pero puta! Bakla ba ang magmahal sa mga magulang? Sapakin ko magsasabi ng bakla eh.

Iniwan ko narim sila Mom at Dad. Hinayaan ko na muna silang makipag-usap sa mga kakilala nila. Ako naman ay tahimik na pumanhik sa aking silid para magpalit ng damit.

Pagkabihis ko bumaba narin agad ako para kumain. It's already eleven o'clock in the morning na rin. At kumukulo na ang tiyan ko.

I was about go to the kitchen, nang mahagip ng mga mata ko ang isang bulto ng babae.

Si Haona Gabriel.

"Hey!" Tawag ko sa kaniya.

Hindi niya talaga makakalimutan si Kuya Nido. Isang taon na ang nakakaraan. Tumatanda nang dalaga ang isang 'to. Sayang ang lahi. Wews!

"Milo!" Ngiti nitong tawag sa akin pabalik.

Niyakap niya ako saka nginitian pagkatapos. Napatingin ako sa wrist ng kamay niya at nakita kong suot niya parin ang bracelet na bigay ni Kuya Nido sa kaniya.

Magmula nang ilibing si Kuya Nido suot-suot niya iyon. Hanggang ba naman ngayon? Loyal?! Sana all.

"Ate Haona." Ang pormal ko, naiilang na tuloy ako sa sarili ko. Mukhang sinapian yata ako ngayon? "Kumusta ka na? Still moving on?"

"Okay naman, enjoying my life. No, naka-move on na ako."

Napataas ang kilay ko dahil sa sagot niya, "naka-move on ka talaga? Eh, ba't suot mo pa 'yan?" Tukoy ko sa bracelet na suot niya.

Tinapik niya ang balikat ko, "Si Kuya Nido mo lang talaga ang mahal ko."

Umiling-iling ako, "Ang corny mo. Diyan ka na nga, kakain pa ako eh."

Tawang-tawa itong lumakad papalayo. "Malalaman mo rin iyan, once na maranasan mo na rin ang mag-mahal!" Pahabaol nito.

"Actually, nagmahal na ako. At hanggang ngayon, mahal ko parin siya...at siya lang talaga wala nang iba.." bulong ko sa hangin habang kumukuha na ng pagkain na kakainin ko.