Prisoner in Bed

Chapter 7: Order

Chapter 7: Order

Celeste's POV

"Uwi na tayo." Yaya niya sa akin at nag-umpisa na siyang maglakad papunta sa kotse niya.

Kinawayan niya pa ang mga madre bago tuluyang makapasok sa loob at binuksan ko na rin ang pinto.

Walang imik siyang nagmaneho at ako nama'y nakatingin lang sa bintana.

Paano kaya kung kausapin ko siya? Wala namang mawawala tsaka kausap lang naman, hindi ko naman siya aawayin.

"Tutunganga ka na lang ba diyan? Nararamdaman mo naman siguro ang pagpatak ng ambon ano?" Nagulat ako sa tinuran niya.

Umaambon nga pala at bukas ang bintana ng kotse, natural nababasa ako.

"Wala kang pake." Wala sa utak kong naibulong. Tae. Saan nanggaling 'yon? Ang tanga ko talaga. Magagalit na naman 'yan.

"Wala nga akong pake, kung nagkasakit ka naman sa akin din lang ang takbo mo. Tanga ka ba? Ako ang maaabala mo." Tumaas na naman ang boses niya.

Hindi na lang ako umimik at isinarado ko na lang ang bintana.

"Lahat ng gagawin mo dapat sinasabi mo sa akin. Hindi mo kasi alam lahat. Ayoko ng umiinom ka ng alak, ayoko ng lagi kang nakikipagkita sa Ella na 'yon. Ayoko na lagi kang tulala, kailangan na alam mo ang lahat. Naiintindihan mo ba ako, Cel?" Dugtong niya.

Ano na namang trip ng lalaking 'to? Ang sungit-sungit na naman tapos kung makaasta daig pa sina mama at papa.

"Ano bang trip mong gawin sa buhay ko?" Kalmado kong tanong sa kanya habang nakatingin sa daan.

"Malalaman mo rin. Basta nabili na kita." His words shot deep in my heart.

Ganyan naman ang tingin niya sa akin e, bayaran. Kaya hindi na ako magtatakang gawin niya akong alalay niya o mas malala pa, parausan at palahian niya. You know what I mean.

Hindi na ako nakapagsalita at mas lalong lumakas ang ulan. s**t.

"s**t! Ayokong nadudumihan ang kotse ko." Usal niya at niliko ang kotse niya sa may gilid ng mapunong lugar.

Napakasungit na nga ang arte-arte pa. Akala mo namang malinis e ang pangit-pangit naman ng pag-uugali pagdating sa akin.

Huminto kami sa may tabi at liblib na lugar. Ang lakas lakas nga masyado ng ulan, may kasama pang hangin.

"Huwag kang lalabas, dito ka lang. Maghahanap lang ako ng mapaghihingan ng tulong."

Nagtaka naman ako sa sinabi niya.

"Tulong? Bakit anong problema?"

"Nalagyan ng tubig 'yong makina, malamang hindi na sisindi 'to mamaya. Kailangan ng taong tutulak sa likod." Paliwanag niya at inalis ang tuxedo niya saka binuksan ang pinto at lalabas na.

"Kung gaano kamahal ng kotse mo, ganoon naman kabaliw para masira." At tumawa ako.

E kasi naman, ang mahal-mahal ng kotse niya tapos ang bilis masira. Luxury lang talaga 'di pwedeng pang-adventure.

Hindi siya umimik sa sinabi ko at halatang inis na at bumaba na siya ng kotse kahit malakas pa ang ulan.

Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa mawala na siya sa daan. Ang lakas tsaka hindi ko na makita kung nasaan ang kasalubong mo na sasakyan.

Ilang minuto pa ang nakakalipas pero wala pa rin siya. Mukhang namatay na yata sa daan.

Sumandal ako sa upuan nang may makita akong bulto ng tao na papalapit dito sa kotse. Mukha naman siyang kawawa at parang hindi pa nakakakain. Sumilip siya sa bintana at binuksan ko naman ito kasi nagsasalita siya para maintindihan ko.

"Neng pwede bang pumasok diyan sa loob? Basang-basa kasi ako. Pwede?" Pagmamakaawa niya sa akin.

Mukha namang mabait at basang-basa siya. Hindi naman siguro magagalit si Saic kapag pinapasok ko ito.

Binuksan ko ang pinto ng kotse saka nagulat ako nang may hawak siyang kutsilyo sa kanang kamay niya at aatras pa lang sana ako pero mabilis niya akong hinablot at nakalabas na ako sa kotse.

"Anong gagawin mo? Please stop!" I shouted. Nakakakaba kasi nakatutok na sa leeg ko ang kutsilyo niya habang hawak niya ako mula sa likod.

"Ibigay mo lang lahat ng pera mo kung ayaw mo madali lang naman akong kausap, huling hininga mo na mamaya." At tumawa siya na parang demonyo.

Shit sa tanang buhay ko ngayon lang ako na-hold up.

"O-Okay. I will give you my money. Bitawan mo lang ako." Pakiusap ko sa kanya.

Ang bilis-bilis na kasi ng t***k ng puso ko.

"Okay." Malademonyo siyang ngumiti at binitawan ako.

Nanginginig kong hinanap ang wallet ko sa bag pero anak ng tanga! Wala pala akong pera kundi 'yong tseke lang na binigay sa akin ni Saic noong isang araw. Ang tanga ko talaga. Anak ng tanga talaga ako. Saan naman ako kukuha ng pera para ipambayad ko sa bangko kung ibibigay ko 'to dito sa holdaper na 'to? Hindi na ko pwedeng humingi kay Saic kasi kung ano ano na namang sasabihin noon. Jusko. Help me.

No choice. Kinuha ko ang tseke na may pirma ni Saic at inabot sa kanya. Kahit na mabasa basta 'di naman mabubura 'yong ink nito. Wala talaga akong pera kasi wala naman akong trabaho.

"Oh. Wala akong cash on hand kaya tseke na lang. Please, maawa ka." Pakiusap ko habang iniaabot sa kanya ang tseke.

Tumawa siya ng malakas at kaagad akong hinila at tinutok na naman ang kutsilyo sa leeg ko. This time nararamdaman ko na ang tulis niya sa may leeg ko at nakakaramdam na rin ako ng konting hapdi.

Kung ito man ang huli kong pagtapak sa mundo, tatanggapin ko pero naiiyak ako kasi maiiwan ko sila mama at papa. Mahirap kasi ipinangako kong hindi ko sila iiwan.

"Niloloko mo ba ako? Ang sabi ko pera hindi tseke."

"Please. Wala akong cash on hand. 'Yan na lang mas malaki pa. 2.5 million ang laman niyan." Pagmamakaawa ko pero hindi yata siya natinag at mas lalong hinigpitan ang hawak niya sa akin. 

"Sumigaw ka nang sumigaw. Sigurado akong walang tutulong sayo dito. Ano ang sabi ko pera 'di ba? At wala akong pakialam kung magkano pa man ang nakalagay sa tseke na 'yan. Pambili ko lang ng Narcotics." Usal niya. "Maglalabas ka ng pera mo o hindi?" Nakakatakot na bulong niya.

"Promise. Wala talaga akong pera dito." At sa malakas na tulak niya ay kasabay ngpaglakas ng ulan.

Napasandal ako sa harapan ng kotse habang papalapit siya sa akin at nakatutok ang kutsilyo.

"Wala talaga ah. Ito ang gusto mo?"

"f**k you!" At dinuraan ko siya sa mukha nang makalapit na siya sa akin.

"Wow! Ganyan ang gusto ko, palaban." At tumawa pa siya na parang demonyo.

"Help! Help! Help me! Somebody help me! Saic! Saic! Saic!" Sigaw ko na kasi nakalapit na siya ng tuluyan sa akin.

"Kahit ano pang sigaw mo 'dyan walang makakarinig sayo."

"Ano bang gusto mo?" Naghahalo na ang nginig ko sa ginaw at sa takot.

"Simple. Maghubad ka. Gusto ko lahat. Lahat hubadin mo!" Utos niya. Umiling ako. No way! Sinuswerte yata ang mokong na 'to.

"Bibigyan na lang kita ng Narco-"

"Maghuhubad ka o papatayin kita?" He cursed.

Wala akong nagawa kundi unti-unting hinubad ang damit ko. Nang underskirts na lang ang natitira sa katawan ko at sumasabay ang ulan sa pagtulo ng luha ko ay tuwang-tuwa pa siyang pinapanood ako. Nasaan ba kasi ang lecheng Saic na 'yon?

"Please. Please. Please. Don't do this to me. Don't do this." I cried.

Uniiyak na ako nang siya na ang mismong lumapit at inaalis ang bra ko.

"Ang sarap mo. Hindi na ako makapagpigil." At hinubad niya na nga ang bra ko at tinulak niya ako sa kotse. Sinandal at saka niya hinawakan ang magkabila kong kamay. Inapakan niya rin ang paa ko para hindi ako makapalag.

"Saic! Saic! Help! Tulong! Saic!" Malakas kong sigaw.

"Ang ingay mo. Magugustuhan mo rin lang 'to aarte ka pa. Kahit anong sigaw mo diyan, walang makakarinig sayo. Walang nakatira sa lugar na 'to kundi ako lang."

Pilit ko siyang itinutulak palayo. Binuksan niya ang zipper ng pants niya. Habang ginagawa niya 'yon ay pinaglalaruan niya ang dibdib ko. I cried loud. Screamed.

Naipikit ko na lang ang mata ko. Praying. Habang hinahawakan niya ang dibdib ko.

Napadilat ako nang biglang may narinig akong parang tunog ng suntok at sunod sunod na mura. 

"Putangina mo! Wala kang karapatang gawin 'yan sa asawa ko! Tarantado ka! You s**t! f**k you! Magsisi ka kung sinong nakalaban mo!" Sunod-sunod na mura ni Saic sa lalaki habang pinagsisipa at sinusuntok niya ito.

May knuckes pa palang suot si Saic at duguan na rin ang mukha ng lalaki. Wala akong nagawa kundi ang panoodin siya habang ginagawa ito.

Tinangkang saksakin siya ng lalaki at napasigaw ako pero mabilis din niya itong nailagan at nakuha sa kamay ng lalaki.

"Tama na po. Tama na po. Tama na." Pakiusap ng lalaki.

"Mapapatay kita. Tangina mo! Kung may problema ka sa buhay h'wag mong idadamay ang asawa ko. Tangina mo! Masusunog ka na sa impyerno." Mura pa rin ni Saic at saka niya kinuha ang baril sa bulsa niya at tinutok sa lalaki.

"Huwag! Saic! Huwag!" Pigil ko sa kanya. Napatingin siya sa akin.

"Don't tell me may gana pang mabuhay ang gagong 'to sa mundo?"

Hindi ako nakasagot at tinutok niya na nga sa duguang lalaki saka kinasa.

"He deserves to burn in hell." At saka niya pinutok ang baril.

The bullet shut in guy's heart. Naitakip ko ang kamay ko sa labi ko. I just saw a bloody dead man shut by Saic. Hindi ko inakalang magagawa ni Saic 'yon.

Lumuhod siya at saka pinakiramdaman ang pulso ng lalaki. Kinalkal niya ang jacket ng lalaki at saka may nakita siyang bote na maliit na may lamang liquid na parang kulay pula.

"Narcotic user. Nasobrahan sa paggamit niya." At tinapon niya iyon saka inapakan. 

"Tutulala ka na naman diyan o magbibihis ka na?"

Sabi niya nang hindi tumitingin sa akin. Oo nga pala, wala akong bra at tanging underwear sa baba lang ang suot ko.

Pinulot ko ang mga damit ko habang siya ay may kausap sa telepono.

"Five minutes. Clean this s**t that I've done." At saka niya binaba ang phone niya at tinago ang baril saka tumingin sa akin.

Nakasuot naman na ako ng damit ko kaya wala nang hesitasyon na harapin siya.

I cleared my throat.

"Thank you dahil dumating ka." Sabi ko sa kanya at kumunot ang noo niya at lumapit sa akin na ikinapagtaka ko.

Hinawakan niya ng dahan-dahan ang leeg ko at mas lalo humapdi ito.

"You're bleeding. Tangina talaga ng lalaking 'to. May sugat ka and I think it's a blade cut."

"Tinutukan niya ako ng kutsilyo kanina. Napadiin siguro." Paliwanag ko.

"Kapit ka." At napasigaw ako nang buhatin niya ako at nagsimula na siyang maglakad.

"Wait?! Saan ba tayo pupunta? Paano 'yong lalaki?"

"Bahala na 'yong tinawagan ko diyan. Doon tayo sa cabin na nakita ko. Gagamutin natin yang sugat mo." Paliwanag niya.

Hindi na ako umimik. Malakas pa rin ang ulan at patuloy lang siyang naglalakad.

Huminto siya sa harap ng isang bahay na kahoy at saka niya ako binaba. Medyo nakakatakot ang lugar pero safe naman para pagpalipasan ng gabi. Hapon na kasi at hindi pa tumitila ang ulan. Natatakot pa rin ako sa kanya. Nagawa niyang patayin ang nagtangkang gahasain at patayin ako. Hindi biro 'yon at kasalanan sa langit 'yon. 

Pumasok kami sa loob at basang-basa kami pareho. Nanginginig pa rin ako sa lamig. May kinuha siya sa cabinet doon at naglabas siya ng alcohol at bulak at saka betadine.

"Come here." Lumapit ako sa kanya.

Seryoso niyang ginagamot ang sugat ko sa leeg habang nakatitig ako sa mga mata niya. Ang ganda ng mga mata niya malamlam at punong-puno ng hindi maipaliwanag na emosyon. Perfect din ang set ng kilay niya at may pormang makapal.

"Sabihin mo lang kung masakit." At hindi ako mapakali nang nilagyan niya na ng alcohol ang sugat ko at mahina akong napaaray.

Huminto naman siya at saka nagtatanong ang mga mata niya.

"Are you okay?" He asked.

Tumango lang ako at tinuloy niya na ang paggagamot.

"Buti na lang hindi nasagi ang ugat mo sa sugat mo kundi mas malala ang mararating mo dito." Sinabi niya.

I am thankful na dumating siya kanina. Kung hindi siya dumating siguro nagahasa na ako ngayon at wala nang patutunguhan ang buhay ko.

"Thank you." Usal ko nang matapos na siya.

Nilalamig pa rin talaga ako e. Mataman niyang tinitigan ang hitsura ko.

"Tara sa loob at magbihis ka. Alam kong kanina ka pa nilalamig."

At sinundan ko siya sa loob. Inilibot ko ang mata ko. Maganda ang loob at may sariling kusina at kwarto. Nakakita rin ako ng picture nila ni Feri at ni Sir Jaime Caleb. Parang family picture at panigurado akong sakaniya ang cabin na ito.

"Wear anything you want." At pinakita niya sa akin ang closet niya na puno ng damit niya.

Seriously? Ang lalaki kaya ng mga damit niya. Parang 'pag nagsuot ako niyan hanggang legs ko na ang damit niya.

"Ayaw mo? Magbihis ka na bago pa magbago ang isip ko. Huwag ka nang maarte."

Pagkasabi niya ay umalis siya sa harapan ko at naiwan ako sa harap ng closet niya.

No choice. Hindi na ako aarte pa kasi nilalamig na ako kaya nagbihis na lang ako. Nagsuot ako ng isa sa mga T-shirt niya at kumuha rin ako ng boxers niya. E sa ayaw ko nga na magsuot ng basang undies. Nakakairita kaya. Inalis ko na lang ang bra ko na basa rin saka ako lumabas.

Nakita ko siya na nakabihis na rin at may niluluto. Alam niya ring magluto? Siya na. Siya nang magaling sa lahat.

"Uhm... T-Thank you pala sa pagtulong mo sa akin kanina. Kung wala ka doon, malamang nangyari na ang di dapat mangyari." Naupo ako sa dining chair habang pinapanood siyang nagluluto.

"Ano ba kasing ginawa mo?"

Kwinento ko ang mga nangyari sa kanya at natapos na siya sa pagluluto at hinain ang may sabaw na ewan ko kung ano 'yon. 

"Huwag ka kasing magtitiwala kung kani-kanino. Tapos huwag ka ding magsasanto-santohan. Tutulungan mo tapos ikaw din lang mapapasama. Sa panahon ngayon, konti na lang ang katiwa-tiwala." Paliwanag niya at inabot sa akin ang bowl na may soup. "Pampainit ng katawan mo." 

Inabot ko ito. Tahimik lang kaming humihigop ng sabaw nang matapos na siya ay sinundan ko siya. Malakas pa rin ang ulan sa labas kaya nawalan ng kuryente at sobrang dilim. Malakas din ang sunod-sunod na pagkulog at kidlat kaya napapahalukipkip ako sa dinadaanan ko.

"Saic." Tawag kong bulong nang mahawakan ko ang dibdib niya.

Hinila niya ako papasok sa loob ng kwarto at saka niya sinarado ang pinto. Nangangapa pa rin ako sa dilim.

Nararamdaman ko ang yakap niya sa akin kaya napapayakap na rin ako sa kanya. Ang maiinit niyang bisig ang nagpatigil sa nararamdaman kong lamig.

"Next time be careful who you trust with. Your near to death and got molested by that f**k man."

"I'm sorry. Hindi ko naman kasi alam na gano--"

"Shut up. Nagkasugat ka tuloy." Bakas sa boses niya ang pag-aalala.

Napangiti ako ng konti. He really cares.

"But he deserves to live."

"Nope. Kriminal siya at gagahasain ka na niya. Wala na siyang karapatang mabuhay pa."

Aalis na sana ako sa pagkakayakap niya nang biglang kumulog ulit kaya mas napakapit ako sa kanya.

"Paano kapag nakulong ka?" Tanong ko.

"Don't ask too many questions, ang mahalaga ligtas ka."

Hinarap ko siya at saka niya hinawakan ang mukha ko. This time its not ruthless anymore. His touch was full of care. I touch his hand that's cupping my face.

Inilapit ko ang mukha ko sa mukha niya saka ko siya binigyan ng halik sa pisngi. Nagulat naman siya sa ginawa ko.

"Thank you kiss." I said awkwardly staring at the floor.

Iniangat niya ang mukha ko at saka nagtama ang mga mata namin ulit.

"Saic. I want you to--"

Hindi ko pa lang nasasabi ay hinalikan na niya ako sa labi. Dahan-dahan hanggang sa maging agresibo.

Dinala niya ako sa kama at inihiga. Doon ko napagmasdan ang mga mata niyang punong-puno ng pagkasabik.

"Are we gonna make love here?" I smirked.

Umiling siya at itinaas ang damit ko.

"Making love is just a plain s*x. I'm going to f**k you. f**k you so hard." He cussed in a husky voice.