Prisoner in Bed

Chapter 4: Condition

Chapter 4: Condition

Celeste's POV

"Ugh... Ahhhh... F-Faster b-babe... s**t!"

"Coming! Arghhhh..."

Mula sa labas ng kwarto ay rinig na rinig ko ang tinig ng pagsisiping nila.

This s**t got my way to slap his face and make him pay for what he's doing. He's just f*****g a slut that came out here in his house.

Don't think that I'm jealous. I just don't want to hear their moans and groans, it's so annoying.

Pagkatapos kasi ng usapan namin ni Saic ay nagpakasal kami agad sa judge. Wala nang pasikot-sikot pa at kahit na pinangarap kong magpakasal sa lalaking mamahalin ko at mahal na mahal ako ay pinilit ko na lang kasi para rin naman sa pamilya ko 'to. I know it's hard but I will do anything for my family.

Tatlong araw na akong nandito sa bahay niya pero parang multo ako kung ituring niya. Kapag dumadating siya galing sa trabaho ay ni hindi niya man lang ako kinakausap. Pumupunta siya agad sa dining room at kumakain dala ang pagkain niya na binili yata sa mamahaling restaurant. 

Nagluluto naman ako ng pagkain at dinadamihan ko para sana kung gusto niya ay kukuha na lang siya pero ayaw pa din. Nag-oorder siya sa mamahaling restaurant at kumakain mag-isa.

Nakakatawa ba? Pero ganito kami, hindi ko pa siya actual na nakakausap simula nang pakasalan ko siya. Kapag aalis siya at pupunta sa trabaho niya ay wala nang pasabi sa akin.

Ayos lang naman ako dito sa bahay niya, hindi niya ako pinagmamalupitan, inuutusan, o pagawain ng gawaing bahay. Pero sa pagkakaalam ko ay iyon yata ang trabaho ko kasi simula nang tumira ako dito ay pinaalis niya lahat ng katulong na siyang ikinapagtaka ko.

Wala naman akong ginawa dito kundi ang magbasa ng libro, gamitin ang internet ng bahay niya at makipagchat sa bestfriend ko na isa, si Ella.

Tatlo kaming magkakaibigan, ako, si Ella, at si Feri. Since college magkakaibigan kami. Kung ako ay parang lalaki kung pumorma, ibahin natin si Ella, she is gorgeous and freakin' hot. Lahat na yata ng lalaki ay matutulala kapag dumaan siya sa harapan nila. Nasa New York siya ngayon, hindi ko alam kung anong pinagkakaabalahan niya doon. Hindi kasi siya makwento sa buhay niya. Last time I knew ay naging sila ni Kev. Kev is my college crush kaso nawala din 'yon nang nalaman ko na sila na ni Ella.

Mula sa pag-iisip ko ng kung ano-ano ay nagulat ako nang lumabas na yata sa kwarto ang dalawa. Maganda at maibibigay ko na itong hinihingi niyang kondisyon dahil pinakasalan ko siya.

Lumapit ako sa kanilang dalawa at halatang-halata ang pagkagulat ng babaeng kasama niya or I mean the one he had s*x with a while ago. And I was like speechless.

Kilala ko kasi 'yong babae, isang model sa sikat na kilalang branded shop ng mga damit. She is Phana Cammond, half british and a half filipino and she is, I don't know but more like a b***h and a w***e. Every week na lang nababalita na paiba-iba ng boyfriend, basta mayayaman kahit matatanda pinapatulan niya and now kahit ang aroganteng bilyonaryo? How could she? At hindi niya ba alam na may asawa na 'yan?

"Excuse me?" Tanong niyang bigla sa akin nang makalapit ako sa harapan nila at sabay na nakataas pa ang isang kilay niya.

Don't you dare, b***h.

Ngumiti ako ng mapang-asar at saka ko iniabot kay Saic ang papel. Nakita ko namang walang ekspresyon ang mukha niya at kinuha ang papel.

"That's my condition, Saic. And I want you to know that I'm still your wife." I winked at him and give Phana a playful smile.

"What?! She's your wife? She's dreaming right, Saic?" Takang tanong ni Phana with her british accent.

Natahimik si Saic sandali at saka hinawakan ang kamay ni Phana.

Oh gosh, nakakahiya naman. Parang ako pa ang panira sa pagmamahalan nila.

"Explain!"

"Don't mind her. She's just a nanny." Saic answered.

What the f**k? Itinanggi niya na asawa niya ako? Ano 'yon?

Ngumiti ng mapang-asar si Phana at saka ako inirapan.

"Like you see? You're a nanny and you said that my BOYFRIEND is your husband? C'mon b***h. Wake up. You're dreaming. You can't have him like mine. You can't have him because he's my BOYFRIEND." She emphasizes her words and after she said those she torridly kissed Saic in front of me.

Eeww. Kahit sa kanya pa 'yang Saic na 'yan. Hindi ko pinangarap na mapasakin ang walang pusong lalaking 'yan. Kahit i-boyfriend niya pa.

Natawa ako sa kanila ng malakas at naputol ang halikan nila. Bakas sa mukha ni Saic ang pagkairita. Hindi ko alam kung sa akin ba o kay Phana.

"Nakakatawa kayo. Kawawa ka naman b***h. Nagsisinungaling na sayo ang tao pinapaniwalaan mo pa rin."

"What the f**k are you? Please get out. You're a nanny! Get out! You b***h! A w***e. Assuming nanny! You suck at your life! You're a loser! You're pathe-"

Habang sinasabi niya 'yon ay papalapit na siya sa akin para sampalin ako pero hinayaan ko lang siya at nagulat ako nang pigilan siya ni Saic.

"Babe. Babe, please. C'mon. Let her go." Sabi sa kanya ni Saic at ngumiti ako sa kanya ng mapang-asar.

Tumalikod si Phana at halatang inis na inis kasi namumula ang mukha niya.

"Mag-usap tayo mamaya." Huling sinabi ni Saic at umalis na sila sa harapan ko. 

Wala akong nagawa kundi ang panoodin siya na ihatid si Phana sa labas ng bahay at nandito ako sa bintana ng sala.

Ngayon ko lang napansin na nakatopless siya at nakasuot ng jogging pants. Medyo malalaki ang biceps niya at halatang nagwo-work out siya kasi may abs din siya and it made him hot.

Nang maihatid niya si Phana ay seryoso siyang pumasok at naupo sa harapan ko.

"Phana is really pissed off. Bakit mo sinabing asawa kita?"

Tumaas ang kilay ko sa tanong niya.

"Of course, sasabihin ko kasi 'yon ang totoo."

Bumuntong-hininga siya at saka inilabas sa bulsa niya ang papel na binigay ko kanina.

"What's this? Anong sinulat mo d'yan?" Malamig niyang tanong.

"My condition. 'Di ba sabi mo na maghanda ako ng gusto kong matanggap mula sayo?"

Hindi siya umimik at binasa ang nakasulat doon. Nilagay ko lang naman na dapat makuha niya sa bangko ang pagkakasanla ng bahay at lupa namin as soon as possible. Gusto ko lang na makuha agad kasi babawiin talaga sa amin 'yon. Iyon lang ang kondisyon ko at wala nang iba.

"Ito lang?" Tanong niya at tumawa siya.

Ano kayang nakakatawa?

Kinuha niya ang wallet niya sa bulsa at naglabas ng isang tseke saka siya umalis sa harapan ko at pumunta sa drawer at may kinuhang ballpen saka siya pumirma sa tseke. Lumapit siya sa akin at hinagis ang tseke sa mukha ko dahilan para tumama sa akin.

"Yan lang naman habol mo sa akin 'di ba? Ang pera? Bayaran ka kasi at simula pa lang mukhang pera ka talaga. No I'm not pissing you off, I'm just telling the fact that you're a gold digger. Ganyan kayong magpapamilya, mga mukhang pera, kaya 'yan nakakarma ka na." He paused and grab my risk.

Itinayo niya ako at hinawakan sa mukha. "Don't cry, you b***h. I'm just telling the truth. Ayoko na makita kang umiiyak sa harapan ko para magpaawa, ibinigay ko na ang perang kailangan mo pero hindi pa ako tapos diyan, lahat ng kondisyon mo may kapalit."

Halos masaktan na ang panga ko sa higpit ng pagkakahawak niya. Amoy na amoy ko rin ang alak sa hininga niya at hindi ko alam kung paano kumawala sa hawak niya. Masakit pero mas masakit ang mga sinabi niya. Dinamay niya pa ang pamilya ko.

"Umpisa pa lang ng pagpapahirap ko sayo, Cel. Gusto kong pagbayaran mo ang lahat ng ginawa mo sa akin. Pinatay mo ang kapatid ko at nang dahil sayo nawala ang daddy ko, see? You're a killer and I want to kill you but I want to torture you first, I want you to pay for what you've done." Halatang galit na galit at nanlilisik ang mga mata niya sa akin.

"Saic, please. Nasasaktan ako." Pigil ko sa kanya at tumulo na ang luha ko.

"Nasasaktan? Mabuti pa nga, kulang pa ang nararamdaman mo sa nararamdaman ko ngayon. You. ruined. everything." He hissed.

Hinawakan ko ang kamay niya na nakahawak sa panga ko at bumitaw naman siya sa akin nang maramdaman niyang nanghihina na ako.

"Take that f*****g money and get your f*****g face off of me. Get out at this f*****g place." Mariin niyang saad sa akin.

Inayos ko ang sarili ko at saka pinahid ang luha ko.

"I just want you to know that I'm not the one who killed your sister and it's not my fault that your father suicide." I explained and walk to my room.

Doon ko binuhos ang lahat ng sama ng loob ko.

Tatlong araw pa lang ako dito pero sobra na ang pagpapahirap niya sa akin. Paano pa kaya kapag ilang taon na? Ilang taon na akong nasa puder niya? Kakayanin ko pa kaya?

Minsan naiisip ko na lang na ako na lang sana ang namatay sa disgrasyang 'yon at hindi si Feri. Mas mabuti pa para hindi na mangyayari ito. Mas mabuti pa kasi hindi ako hahantong sa ganito pero hindi yata ayon sa akin. Kailangan ko pang pagbayadan ang lahat. I'm useless. I'm stupid. It's all my fault. It's all my f*****g fault.

Naluha ako sa mga naiisip ko.

Bigla namang nagbukas ang pinto ng kwarto, agad kong pinahid ang luha ko. Pumasok si Saic at naupo siya sa kama. Seryoso ang mukha niya, nakatingin ng puno ng galit at inis sa akin.

Nakasuot na pala siya ng tuxedo at ang casual niyang black leather shoes.

Siguro papasok na siya sa company niya. Pero sa pagkakaalam ko hindi pa siya natutulog. Madaling araw silang dumating dito ni Phana at natapos lang sila sa ginagawa nila kanina. Bakit parang kaya niya pa? Hindi ba siya napapagod?

"Are you done with yourself? If you're done, linisin mo ang kwarto ko. Make sure na walang dumi at kalat sa loob. I'm going and I don't have a time to talk to you." Pormal niyang saad at umalis na siya. 

Inayos ko ang sarili ko at nang marinig ko ang kotse niyang umalis ay kinuha ko na ang vacuum cleaner tsaka nagtungo ako sa kwarto niya.

Maraming nagkalat na bote ng alak, mga sachet ng condoms. Condoms? Talaga lang. He's also a f**k boy. Nang malinga ako sa isang sulok ay may nakita akong sachet ng narcotics. He's using narcotics. Kaya pala ganoon ang aura niya, nakakatakot. Nakakatakot talaga. Paano nalang kapag nasobrahan niya? Paano na lang ako?

"Saic is very mysterious." Bulong ko sa sarili ko at nagulat ako nang may malakas na vibrate mula sa side table ang tumunog. Nakita ko ang phone na nakailaw. Agad kong nilapitan ito at nabasa ang message mula kay Kev.

He knows Kev? Malamang kasi kaibigan niya rin siguro ito.

Hindi sa nakikialam ako sa phone niya pero nacucurious ako kaya binuksan ko ang message niya galing kay Kev.

Dude. I saw you and Phana last night. You're married dude, don't cheat on her. Cel deserves to be love. Final advice, f**k her up. f**k your wife.

'Yan lang ang nabasa ko at nainis ako ng konti kay Kev. Pareho lang pala sila. I hate Kev. Hindi niya dapat sinasabi 'yon.

Inilapag ko ang cellphone doon din lang at nagsimula nang maglinis.

Sa gitna ng paglilinis ko ay nakita ko ang picture ko na naka-frame sa isang tagong sulok. Hindi ko alam pero napangiti ako nang makita ito at kinuha ko.

Ito kasi 'yong picture ko na binigay ko kay Feri ilang taon na ang nakakalipas. Pero bakit nasa kanya ito at nakaframe pa?

Nalingat ako nang magbukas ang pinto at nakita ko siya na nasa pintuan na.

I thought umalis na siya?

Nakita niyang hawak ko ang picture frame na may larawan ko at biglang kinabahan ang mukha niya at binawi sa akin ang frame. Tinitigan niya ito at nanlisik na naman ang mata niya sa galit.

"Ayokong pinakikialaman ang lahat ng gamit ko." At itinago niya ang picture frame.

"Bakit picture ko ang nandon?" Tanong ko sa kanya at hindi niya ako pinansin.

Kinuha ang phone niya sa side table.

"Feri kept it here. Don't f*****g touch it. I got her finger prints in that frame with your picture, it's my remembrance of her finger prints." He said and leave me.

I admit na nasaktan ako. Akala ko pa man din kung ano na.

Damn you, Saic. I hate you.