ตกหลุมรัก ยัยเลสคิง

ตกหลุมรัก ยัยเลสคิง²

วันรุ่งขึ้น สาวพั้นช์แต่งตัวทำผมด้วยลุคสุดเท่ ไปมหาลัย ด้วยความมั่นใจว่าจะไปจีบพี่สาวสุดสวยที่ตนเจอเมื่อวานตอนเย็น

"โอโห..ยัยพั้นช์? นี้แกแต่งตัวมาเรียนหรือมาเที่ยวเนี้ยห้ะ?"เมื่อโมจิเห็นเพื่อนสาวเดินมานั่งตรงหน้า ด้วยลุคที่โมจิไม่เคยเห็นพั้นช์ใส่มามหาลัยเลยสักครั้ง แต่วันนี้มันชั่งแปลกหูแปลกตาไปกว่าทุกวัน ถึงมหาลัยจะเปิดให้แต่งตัวยังไงมาเรียนก็ได้ แต่พั้นช์ก็ไม่เคยที่จะแต่งเต็มยศแบบนี้สักครั้ง นอกจากเวลาไปเที่ยวผับ

"เอ้า มันก็ต้องดูเท่ไว้ก่อนดิ"

"ร้อนตายห่าพอดี"

"เออว่ะ ลืมคิดเรื่องสภาพอากาศไปเลย"

"โอ๊ยย โก๊ะว่ะมึงอ่ะ!"

อย่างว่าแหละค่ะ ยัยสาวคาสโนวี่สุดหล่อคนนี้ เธอทั้งโก๊ะ ทั้งเปิ่น ไม่มีใครเทียบเลยล่ะ ถึงจะขึันชื่อเรื่องความเจ้าชู้ แต่เรื่องเอ๋อๆแบบนี้ก็ไม่มีใครเทียบเธอได้เช่นกัน

"ถอดออก เดี๋ยวก็เป็นลมตายก่อนได้เจอรักแท้หรอก" ว่าจบพั้นช์ก็ถอดเสื้อคลุมหนังสุดเท่ของเธอออก แล้วจึงวิ่งไปเก็บที่รถของตน

ในระหว่างที่เดินกลับมา ก็มีรถมาจอดข้างๆรถของพั้นช์

คนที่เดินลงมาจากรถทำเอายัยสาวแทบช็อค เพราะคนๆนั้นคือรุ่นพี่สุดสวยของเธอนั้นเอง สองตาประสานกัน มาดนางพญาที่ทำเอาเธอละสายตาไม่ได้ หน้าหวานๆของรุ่นพี่สาวสุดสวยที่ยัยพั้นช์ฝันถึงในคืนที่ผ่านมา ทั้งสองจ้องมองกันอยู่นาน จนรุ่นพี่คนสวยทำลายความเงียบลงด้วยการทักถาม

"น้องมีอะไรรึเปล่าคะ เห็นจ้องพี่อยู่นานเลย" เสียงทักท้วงของคนสวยตรงหน้า ทำยัยพั้นช์หลุดจากพะวงได้

"อ..เอ่อ คือ..พ.พี่ชื่ออะไรนะครับ?" พั้นช์อ้ำอึงก่อนจะเอ่ยถามสาวตรงหน้า

"พี่ไอรินจ้ะ เรียกพี่รินก็ได้ แล้วน้องล่ะ?" ร..รอยยิ้มนั้น!! 'โอ๊ย!! ใจพั้นช์!'

"พั้นช์ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่ริน" ยัยพั้นช์เกาท้ายทอยอย่างเขินอาย พร้อมทั้งลูบแขนตัวเองแก้เขินไปด้วย อย่างว่าล่ะนะเจอคนตรงสเปกใครๆก็เขินกันทั้งนั้น

"ว่าไงคะ หนูมีอะไรกับพี่รึเปล่าคะ?" เสียงหวานปานน้ำผึ้งลอดผ่านหูพั้นช์ไป จนยัยพั้นช์หูแดงระเรื้อไปด้วยความเขิน

"คือ ว่าหนู เอ้ย! ผมคือเอ่อ.. คือ ผมชอบพี่อ่ะครับ" คำสารภาพหลุดออกมาจากปากอย่างอายๆ พร้อมสายตาที่หลบแล้วหันไปมองทางอื่น

ปากเรียวสวยยกยิ้มขึ้นมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเอ่ยตอบยัยสาวที่ยืนหลบตาไอรินอยู่

"ถ้าคิดว่าจีบพี่ได้ก็ลองดูสิคะ"

(Part Irene)

ฉันได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของยัยหนูพั้นช์นี้มาพอสมควร ได้ข่าวมาว่าเป็นคาสโนวี่ตัวเกร็งที่หลอกล่อสาวๆในมหาลัยไปไม่รู้กี่คนต่อกี่คน ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ายัยสาวนี้จะทำอะไรฉันได้ 'รุกมาก็แค่รุกกลับ' จะคอยดูว่าใครกันแน่ที่จะเป็นเหยื่อ

(End part Irene)

"พั้นช์จีบพี่ได้จริงๆหรอคะ" สีหน้าของยัยน้องที่บงบอกได้ถึงความตื่นเต้นที่จะได้จีบคนที่สวยดังนางพญาขนาดนี้ ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลย

"ถ้างั้น พี่เตรียมใจให้ดีเลยค่ะ เพราะพั้นช์จะรุกพี่เต็มที่จนพี่ตั้งตัวไม่ทันเลย คอยดูเถอะ" ว่าจบพั้นช์ก็เดินกลับไปหาเพื่อนของตนที่ตึกเรียนรวม

ไอรินยกยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะเพราะ'แมวตัวน้อย'กำลังติดกับเสือสาวอย่างไอรินเข้าซะแล้ว

"ใครกันแน่ที่จะโดนรุก:)"

{เอาแล้วว พั้นช์หรือไอรินกันนะที่จะเป็นฝ่ายยอม แต่ดูแล้วยัยพั้นก็ไม่ยอมเหมือนกันกันนะ แต่ไอรินก็สู้มือ เอ๊ะยังไงกัน ติดตามตอนต่อไปนะคะ💐}