Unplanned Love (Tagalog) LS Series #2

Chapter 1

Sydney, Australia

1 month ago

"Go Xandra! You can do it! A little more!" Haux cheering me up.

I raised my empty big glass while my opponent still on her glass emptying what is inside.

"Whoa! You made it!" Lexi shouted!

I wiped my mouth with the back of my palm.

"Give me my money." I said grinning and I held out my hand.

"Fair win buddy." Haux commented.

They held out my money and grab it immediately.

"Hoping that this will not be the last Xandra. We'll see each other soon and promise to beat you down!" Keila said and showed me her thumb from thumbs up to thumbs down.

"You are fooling yourself too much kiela. Too much confidence may bring you down." and showed her a thumbs down while smirking.

***

"Hooroo(Goodbye) Xandra! See ya this arvo(afternoon)." Lexi said before I went out from her car.

"Okay. Hooroo." Waving my hand and got out from her car. And when I can no longer seen her, I decided to went inside.

When I open the door, the dark and quiet serenity of our house embraces me. It was so quiet as if no one was living. No one will even care whether I went home late or never.

"Anak, bakit late ka na naman umuwi!" Nanny asked worriedly.

I smiled. Except for my Nanny.

"Did I woke you up nanny?" I asked, then hug her.

"No anak. I haven't slept yet. I'm waiting for you." She said while caressing my hair. "Uminom ka na naman ba?" She asked and I nodded while resting my head on my Nanny's shoulder.

"Konti lang po." I answered.

"Iwasan mo na iyan anak ha? Kapag nalaman iyan ng daddy at mommy mo baka ano na naman ang gagawin sayo." Pag aalala niya.

I smirk. I don't care.

"You should sleep now Nanny." Ignoring her advices and face her.

"Hindi na anak. Maghahanda na ako ng pang-umagahan mo." at tatalikuran na sana ako pero inabot ko ang kamay niya. Lumingon siya sa akin.

"Thank you Nanny for staying." I smiled. She held out my cheeks and caressed them. Napansin ko rin ang pamumuo ng luha sa mga mata niya. A felt a pinch of pain.

Nanny sacrifices a lot for me but she chose to stay and took care of me. Pwede naman na niya akong iwan since malaki na ako at nasa legal age na ako. Pwede narin sana akong umalis dito pero ayaw ng parents ko.

"Oh sya! Pumasok ka na sa kwarto mo. May pupuntahan pa daw kayong meeting mamayang hapon sabi ng daddy mo." Paalala ni Nanny.

"This arvo? I can't Nanny. I'm going somewhere this afternoon-- !"

"Just follow them anak. Please?" Pagmamakaawa niya.

I heaved out a deep sighed. Ano pa nga ba magagawa ko. Hawak na naman nila ako sa leeg. They torturing me physically, mentally and even emotionally. Alam nila na kapag nasa puder nila ako, hindi ako nakakahindi sa mga gusto nila. Is this a depth of gratitude? Gratitude pa nga ba?

"Ok fine!" I said frustrated. I turned my back from her and went inside my room.

Binagsak ko ang katawan ko sa kama. Akala ko nakawala na ako sa tali ng pagkakahawak nila ng hindi mangyari ang engagement party na gusto nilang mangyari 1 year ago with the Walkers. After that event, para na ulit akong multo sa bahay na parang hindi nakikita. Kung sa iba nalulungkot kapag ganoon ang setting, ako naman ay masayang masaya. It was as if I had escaped from prison. That was my comfort zone. Iyong tipong hindi napapansin ng magulang dito sa bahay. I feel at ease and do what I want. But now.. they're starting getting my freedom away again.

***

We were sitting for almost 15 minutes here. Were waiting for Walkers. The elders agreed to continue the wedding for their combined partnership in their big project. Feeling ko nasa bidding ako at tinitimbang ang halaga ko. I smirk. That won't be happen.

Bumukas ang pinto at niluwa ang isang binata. Matangkad, gwapo pero hindi mo kakikitaan ng interes sa mukha ang pagdalo dito. Sa likod naman niya ay ang ama niya.

My parents greeted them but don't expect me to do the same. Kinurot ako ni mommy pero hindi ko parin sila sinunod.

"What are you doing Xandra. Greet them." My father commanded me but I didn't pay attention to it. Should I prepare for this when we go home? Yes. The same setting.

As usual, our meeting didn't go well because I walked out. Ayokong ipakita ang sarili sa isang deal na parang ako ang talo. Well, hindi ko rin naman gusto ang matali sa isang taong ayaw ko, at ayaw ako.

As expected, my father slapped my face. My mother was just watching us. She even smirking all along the rants my father given to me. I smirked back. This how my own parents show their love for me. So pathetic Xandra.

"How did you manage them all?" Lexi curiously asked while sipping her coffee.

Where in a coffee shop now. Gusto kong magpalipas ng oras dito pagkatapos ang nangyari kanina. Aliwin at isang tabi ang nangyari kanina. Gusto kong makalimutan.

I smirked painfully. "I'm used to it. Don't bother to ask Lexi. You know me." Then sipped my coffee.

"Sometimes, you should do something to get even. Don't stay as prey, but be a predator sometimes. Eat them alive." She whispered the last words.

***

"What? I thought it was over!" I asked frustrated.

"That won't happen. Talk that Brent Walker and convince him to marry you!" Dad angrily said.

"I won't!" Matapang kong tugon.

He sharply looked at me. He came over and pulled my hair down so that I almost looked at him. Hinawakan ko ang kamay niya pero ayaw niya itong bitawan.

"D-dad! Please.. " begging him.

"Are you disobeying me now?" He asked angrily. I can even see how he gritted his teeth with anger. His evil eyes. I know him. I experienced a lot of this from him. I gulped.

"In- in one condition." Matapang kong sabi. Binitawan niya ang buhok ko at halos matumba ako sa pwersang ginamit niya. I almost crying now pero pinipigilan ko. Hinaplos ko ang buhok ko at ulo ko.

I took a deep breath and looked at him directly in his eyes.

"What condition? Tell me. Don't waste my time!" He hurriedly asked.

"Give me my freedom after this."

Manila, Philippines

After 1 month

Nagising ako na masakit ang ulo ko ng sobra na parang gusto pang bumaliktad ang sikmura ko pagkabangon ko kaya napatakbo agad ako ng CR. Hindi ko na inabalang lumabas at naligo nalang ako para mahimasmasan.

Hindi ko maintindihan na sa tuwing paggising ko ay parang bumabalik ako sa sitwasyong araw araw kong tinatakasan. Kahit anong gawin ko ay hindi ako makatakas sa realidad ng buhay ko. Parang nakatali parin ako kahit saan ako mapunta. Nakakainis isipin at sa ganitong pamilya ako naisilang.

Binuhos ko ang sakit nang nararamdaman ko kasabay ng tubig na bumabagsak sa akin. Alam ko na pag labas ko dito sa CR ay ibang Xandra ang makikita nila sa akin. Ayaw ko rin maging mahina sa mata ng iba dahil ayaw kong minamaliit ako ng iba sa paraan na tinitingnan nila ako.

"XANDRA!!" natauhan ako sa sigaw ng pinsan ko. Agad kong pinatay ang shower at sinuot ang robe saka lumabas habang pinupunasan ko ang basang buhok ko.

Nakita kong nakasiklop ang braso na nakatingin sa akin habang naglalakad ako papunta sa walk in closet.

"Alam mo bang tumawag sila tito kagabi at hinahanap ka sa akin?"

"And so??" pagtataray kong sagot.

"And so ka diyan" patarantang sagot niya sabay ang paglapit niya at sumampa sa kama ko "alam mo bang araw araw ka nila tinatanong sa akin dahil hindi mo sila sinasagot."

"What did you tell them?" sabay upo ko sa harap ng salamin at sinimulang iblower ang buhok ko.

"Mga kasinungalingan siyempre!!" sabay irap sa akin.

"Good job!!" sabay thumbs up ko. Diyan kasi yan magaling, magsinungaling.

"Pinsan ba talaga kita?? Alam mong natuto lang akong magsinungaling dahil sayo." Rason nito.

"That's why you did a good job. Continue that couz."I tap her shoulder and I evilly smirk her.

Inirapan niya lang ako. "Talaga bang hindi mo naalala yung lalakeng kasama mo kagabi?"

"Kasamang lalake? I have no recollection of being with anyone last night." Explain ko. Totoo naman.

"Talaga? Ehh andaming bote ng beer ang inubos mo kagabi tapos kinuha mo pa talaga ang isang buong VIP room?" napalingon ako bigla sakanya. What?? VIP Room? Nasa counter lang ako paano napunta sa VIP Room? Napahawak tuloy ako sa ulo na medyo kumirot.

"Ohh sya... aalis muna ako at baka hindi pa nawawala ang hang over mo, ipapadala ko nalang pagkain mo dito." Sabay tayo at lalabas na sana nang lumingon siya sa akin

"Sisingilin kita soon ha?" sabay ngiting nakakaasar at lumabas na nang tuluyan.

Paano ako napunta don? Napasabunot ako ng buhok ko. I can't remember anything. My gosh!! Ano nanaman ba ginawa ko!!

Napaayos ako ng upo nang may kumatok at bumukas ang pinto na iniluwa ni Manang Lorna dala dala ang pagkain ko.

"Ma'am Xandra, breakfast in bed po" ngiting sabi ni manag Lorna.

"Come in manang. I'm sorry and if you were bothered to deliver my food." Nahihiyang sabi ko. Mag isa kasi ni manang na umaasikaso dito sa bahay ng pinsan ko kaya ayaw ko rin sanang maging pabigat pa ako.

"Naku, wala po sa akin yun" ngiting sabi niya. "Tungkulin ko kayong paglingkuran dahil yun po ang trabaho ko dito." Ang sarap titigan talaga ang mukha ni manang. Ang amo tapos parang mas ramdam ko pa ang alaga ng ina sakanya kahit sa dalawang araw palang na pananatili ko dito. Naalala ko tuloy si Nanny sakanya. Kamusta na kaya siya?

"Aren't you having a hard time working alone here?" curious kasi ako kasi medyo may kalakihan itong bahay at siya lahat nag aasikaso sa lahat.

"Sanayan lang po mam" sabay tawa niya "Ohh nga po pala mam" napansin kong may kinuha siya sa bulsa at nilabas ito at iniabot sa akin "Nahulog po ito kagabi nung inaakyat po kayo ni Mam Chloe sa taas. Sa tingin ko po ay pagmamay ari niyo ito?" Kumunot ang noo ko sa nakita kong nilabas niya. Walet?? Saan galing yan??

"Mahilig po pala kayo sa panlalaking walet mam hehehe. Iwan ko na po kayo para makapagsimula narin po kayong kumain." Paalam ni manang at tinanguan ko naman.

Pagkalabas ni manang ay saka ko naman inabala na buksan ang walet na napulot ni manang. Kinuha ko ang mga card at nakita kong may ID. Kinuha ko at tiningnan ko kung sino ang may ari.

"Kurt Cedric Rodriguez? Sino ito at paano napunta sa akin??"