My Other Half Is Made For You

CHAPTER 3

ATHENA'S POV

"Ah, okay po. Pero 'yong sukli mo—" akmang kukunin kona sana ang wallet ko para maiabot sakanya ang sukli.

"Keep the change." Wow. Feeling close 'to ah.

Pero sana all Hahaha First time to ah edi syana mayaman lol. Kanina niya pa pinuputol ang mga sinasabi at gagawin ko ha!. Ngumiti ako sa kanya at nag pasalamat.

"Thank you sir, Enjoy your Coffe. Order po kayo ulit ha? salamat po ulit," sabi ko at tinalikuran siya.

Sakto namang pag-talikod ko sa kanya ay may dumaang taxi. Pinara ko 'yon at sumakay na. Nang medyo naka-layo na ang taxi ay nilingon ko pa sya ng makasakay na ako at nakita kong naroon pa rin si Sofa Boy. haha na sanay na kasi ako na sofa boy ang itawag sa kanya.

Pero 'di na siya nagi-isang naka-tayo roo'n. May tatlong guards at isang lalaki ang kasama niya., Kahit malayo na ay kita kong naka-tingin siya sa taxi'ng sinasakyan ko, Mukhang may sinasabi sakanya ang mga kasama niya roo'n, pero naka-tingin parin siya sa sinasakyan ko.

Hmm.. Cirin, Trainee ng JYP Comany. So, in the future kung makapag de-debut siya ay isa narin sya sa mga kababaliwan ng mga kabataan. N-tawa ako sa sarili ko. Anong kabataan? Masyado namang ano, teka.. eh kabataan din naman ako ah ay ewan basta yun.

***

Pag-dating ko sa trabaho ay agad kong ni-deposit kay boss E ang nakuha kong bayad.

Nag-taka pa siya dahil sobra ang ibinigay ko.

Sinabi ko na lang na tip ng customer ang sobra roon para sa Cofee Shop.

"Napaka-galente naman ng mga trainees ng JYP Company. Ang laki naman nilang mag-tip. Pero kung-sabagay, habang nag-tra-train sila ay sumeweldo nadin pala sila," sabi niya.

"Kumikita na sila kahit 'di pa sila artist?" tanong ko.

"Oo, ayon ang sabi ng kaibigan ko. Trainee kasi roon ang kapatid niya eh." Tumango na lang ako at nag-paalam na magbre-break na'ko.

"After mo mag-break pwede ka na umuwi." pahabol na sabi ni Boss E. Tapos kakaltasan mo na naman ulit sweldo ko? Wag na ano! Kahit gusto ko ng umuwi ng maaga at mag-pahinga, no thanks, tatapusin ko na lang shift ko.

Dati kasi ay sinabihan niya rin ako na pwede na raw ako umuwi. Tapos umuwi naman ako, nung araw naman ng sweldo ay nag-taka ako bakit may kaltas ng 250 pesos ang sweldo ko.Ang sabi niya sa'kin hindi ko raw kasi tinapos ang shift ko, Kaya simula noon kapag sinabi niyang pwede na ako umuwi ay 'di ako umuuwi.

"Totoo na 'to Athena. Walang kaltas sa sweldomo hahahaha," natatawang sabi ni boss M.

"Sure bayann Boss E baka ino-okray monanaman ako.?" naninigurado kong ulit na tanong sakanya

"Oo nga." pag uulit nya.

"Okay, uuna na ako. Thank you kuya," sabi ko.

"Sige na. Ingat pauwi." sabi nya at nag paalam ng pumunta sa office nya.

Nag-paalam pa ako ulit bago pumunta sa staff room. Para mag-ayos at kunin ang mga gamit ko.

***

Habang nasa jeep ay iniisip ko pa rin bakit ang bait ni Boss E ngayon. Ano kayang meron?

Usually kasi ay napaka-sungit noon. At minsan ay mahigpit sa schedule,pero kahit ganoon ay malaki ang pasasalamat ko sa kanya at kay

Kelly.

Nakilala ko ro'n si Kelly kasi nagtra-trabaho rin siya ro'n.Pero saturdays lang kaming magka-sabay sa duty. thankful ako kay Boss E kasi, kahit masyado pa akong bata noong nag apply ako ron ay tinggap niya pa rin ako. kaya laking pasasalamat ko talaga na nakilala ko si Boss E.

Noong mga una kong buwan ay sa kitchen lang ako. Taga-hugas ng plato, dahil nasanay ako sa marangyang pamumuhay ay nahirapan akong mag-adjust.

Hindi lilipas ang araw na wala akong nasisira o nababasag na pinggan noon. pero ngayon naman ayinilipat nila ako bilang waitress minsan naman ay cashier.

Nasa unit na ako at nakapag-bihis na rin, Umupo ako sa sofa kong maliit para mag-isip ng gagawin. At naalala kong wala na nga pala akong pag-kain dito kaya naman ay kinuha ko ang wallet ko para sana mag-grocery para may stock ako sa isang linggo.

Pagka-baba ko sa ground floor ay nakita ko si aling Nina na naasa reception area. Nang maramadaman niyang mat tao ay napa-lingon siya sa'kin.

"Oh Athena, ang aga mo ata ngayon umuwi ah?" nag tatakang tanong nya.

"Maaga akong pinauwi ni Boss E ngayon eh. Alam niyo naman 'yon minsan lang maging seryoso at mabait," natatawa kong sabi.

"Hay nako ang lalaking 'yon talaga. Sa susunod na susungitan ka no'n, sabihin mo'y mag-asawa na siya para 'di na laging mainit ang ulo niya." natatawang dugtong nya pa.

"Nako, wala nga po atang balak mag-asawa iyon eh saka Masyado po syang babad sa trabaho. Baka nga po iyong ramen house na ang pakasalan no'n." biro ko at tumawa na naman si aling Nina.

"Kawawa naman ang tatay niya kung ganyan ang balak niya." tumatawang sagot ni aling Nina.

"hahaha oonga po, o sya na po sige na mauuna napo ako" paalam ko.

"Ay bakit saan ka naman pupunta? Mag-pahinga ka na lang dapat." Nag tatakang tanong ni aling Nina

"Eh wala na po kasing laman ang ref ko. Kaya naisipan ko pong mag-grocery na sana." sagot ko

Mula sa pagkaka-upo ay napa-tayo si aling Nina.

"Bakit po?" Tanong ko.

"Nako! Buti at pinaalala mo. Halika rito hija, may ibibigay ako sa'yo." Hindi agad ako lumapit.

Yumuko siya at may kinuha sa cabinets sa ilalim. Inilapag niya sa lamesa ang tatlong eco bags.

Puno 'yon ng mga pag-kain at iba pa. Tapos ay lumapit siya sa maliit na drawer at may kinuhang puting sobre.Mukhang alam ko na 'to. Lumapit ako at bumuntong hininga.

"Kani-kanina lang ay pumunta ang mama mo rito. Pero hindi ko pina-akyat sa taas dahil ang alam ko'y nasa trabaho ka pa, kaya ang sabi sa'kin ay pupuntahan ka na lang daw nya sa trabaho. Baka nasa Cofee Shop na 'yon ngayon at ma-datnang wala ka ro'n." mahabang paliwanag nya.

"Tita naman eh . Hindi po ba ang sabi ko 'wag niyo nang tanggapin o papasukin sila rito?" Naiinis kong sabi

"Pero anak, gusto ka lang naman makita ng nanay mo. Dalawang taon na rin Athena, Hindi mo man lang ba nami-miss ang Nanay mo?

Kausapin mo naman siya kahit ngayon lang, anak." pakiusap ni Aling Nina.

Hindi na ako sumagot. Dahil alam ko na sa sandaling ibuka ko ang bibig ko ay hindi salita ang lalabas doon, hundi hagulgol.

"At saka hindi naman kasama ang tito Keny mo kaya pinatuloy ko ang mama mo, pinatuloy ko na rin dahil mukhang may sakit ang mama mo. kawawa naman sa labas siya maghi-hintay sa'yo. Mainit pa naman ngayon tapos nag tungo pa sya sa cofee shop para lang mapuntahan ka." dag-dag pa nito.

Hindi pa rin ako umiimik. Naka-tingin lang ako sa mga eco bags sa harapan ko.

"Oh siya sige. Pangako ito na ang huling pagkaka-taon na patutuluyin ko ang mama mo okay? Basta'y kunin mo itong mga ito." dag dag pauling sabi ni aling Nina.

Simula noong umalis ako sa bahay ay hindi ko na kailanman kinausap o hinarap si Mama. Ilang linggo matapos kong mag-layas ay natagpuan nila ako rito sa apartment na ito, pilit nila akong pauwi-in pero hindi ako pumapayag. Hindi ko rin magawang umalis dito sa apartment, dahil wala naman na akong alam na murang uupahan pa.

Tanging natirang allowance ko lang ang pera ko noon at lagi rin silang nagpapa-dala ng pag-kain o pera na ni minsan ay hindi ko naman tinatanggap.

Si aling Injang ang tumatanggap no'n. At sa kanya ko lang din nalaman na binili na ni mama ang unit ko, mahirap man tanggapin ay tinanggap ko na lang. Sinabi ko sa sarili ko na babayaran ko na lang ang binayad niya sa unit ko Kapag naging succes full na ako balang araw.

Bago rin ako pumasok sa Cofee shop na pinapa-sukan kongayon nagtrabaho muna ako kina Aling Nina para makapagtapos ako ng pag aaral sa elementarya.