ELONA'S POV
“Ang kapal ng mukha mo para sabihing nasalisihan ka ni Lorenzo!” halos pasigaw na sambit ko kay Daddy Rowan.
“Hindi ba, ha! Hindi ba! Dikit na dikit ka sa kanya at nakitutulog ka pa, kaya masisisi mo ba ‘ko kung ‘yon ang iisipin ko! Lalaki ako, Elona, kaya natural lang na ganito ang iisipin ko!” segunda niya siya sa akin.
“Gan’yan ang iniisip mo dahil talagang marumi ka nang mag–isip! Kaunting galaw ko lang, iba na ibig sabihin niyon sa ‘yo,” depensa ko.
Imbes kasi na kumustahin niya ang kalagayan ko’y kung ano–ano na naman pinagsasabi niya.
“Hindi ako maruming mag–isip!” matigas na wika niya. “Ibinabase ko lang mga sinasabi ko dahil sa nakikita ko! Mahal mo ‘ko, pero ba’t patuloy ka paring nakipaglalapit kay Lorenzo! Ba’t mas pinili mong sumama sa kanya kaysa umuwi
