Broken Iris

Chapter Three

Her 

"Kyaahhhh!!!" Malakas na pagtili ni Ashley 'yan at syang ikinamatay naman ng eardrums ko. Ang sakit na ng tenga ko sa kakasigaw nya kahit kanina ko pa din sya pinagsasabihang tumigil na pero walang silbi. Ayon sa kanya kung hindi nya daw ilalabas ang kilig nya ay baka daw sumabog sya.

"Kumalma ka nga! nagkukwento ako sa'yo para tulungan mo ko at bigyan nang advice sa dapat kong gawin. Your the love expert here since madami kang friends and past boyfriends". Sabi ko naman sa kanya emphasizing the 's' in boyfriends just to tease her.

" Hoy! maka-boyfriendS ka d'yan! Flings lang 'yun!" Pabiro nya pa kong hinampas ulit sa braso.

"Eh sa nakakakilig naman kasi! Ang haba-haba ng buhok mo Sailey! Isipin mo isang Raven Heart Southwood lang naman ang nag-confess sa'yo pero tinakbuhan mo lang nang di ka nagpapasalamat sa pagsagip sa'yong pagiging sleeping beauty!! Ay talaga ka Meses eba ka!! " tignan mo nakuha pang ipagdiinan yung lang at ipamukha sa akin ang katangahan ko.

Hindi ko talaga alam ang gagawin ko... Its all new to me, kahit pa matagal na kaming magkilala, parang may nagbago sa status namin ni Raven sa biglaan pag-amin nya. I know may crush ako sa kanya but it doesn't mean na dapat nga bang maging 'kami'. I'm too scared what might something change between us. Sya na lang ang meron ako, at kung mawawala sya dahil sa lumagpas kami ng linya namin ay baka hindi ko kayanin.

Nahalata siguro ni Ashley na naguguluhan na ako kaya naman seryoso na nya akong hinarap at tinignan sa mata helding both of my shoulders in her grip. Aww.

"Sailey, alam kong bago lang itong lahat sa'yo at kahit alam kong ilang buwan pa lang tayo magkakilala alam kong kakayanin mo ito. Kailangan mong pagkatiwalaan ang nararamdaman mo at matuto kang makipagsugal sa tadhana. Para na rin wala kang pagsisihan sa huli. Hayaan mo ang puso mo ang magdikta kung paano mo sya mamahalin at ang utak mo naman ang magsasabi sa'yo kung paano mo iyon panghahawakan."

"Pero paano ko sya sasabihin? Kailan ko masasabi na pwede nga kami na maging 'kami'?" Sunod kong tinanong.

"Kayo agad?!! Bakit? Mutual feelings na ba?!! Kyaahh!! Naku nagdadalaga ka na talaga Sailey!" Kinilig ulit sya habang inaalog pa ang balikat ko. Panay pa din ang hampas nya sa braso ko. Pinigilan ko naman sya at sinubukan ulit syang pakalmahin bago nya ko tuluyang mabugbog. Masakit na din kasi. Sadists talaga 'tong si Ashley.

" Hindi ko pa alam Ashley.. sinabi nya lang naman na gusto nya ako and the rest was untold story dahil nga tumakbo ako di ba?"

"Ay! Oo nga pala! Tanga ka pala sa subject na attraction at love. Naku!Ikaw naman kasi! Mabuti pa tawagan mo na lang sya at sabihing mong mag-uusap kayo dali!!!" She screeched again at manhid na yata ang tenga ko dahil hindi na ko nag abala pang takpan ito sa kabila ng malakas nyang tili.

Hala! Anu bang sasabihin ko? aish! Bahala na nga!

I was about to call him ng mag pop out ang mukha nya sa screen ng cellphone ko. Sinagot ko ang tawag nya ng magpaalam sa akin si Ashley na pupunta daw muna sya ng cr. Tinawagan nya ako para papuntahin sa tree house na nakatayo sa likod ng bahay nila. Nandoon na daw din sya, kaya't nagmadali na kong kumilos. Naisipan ko pa ngang mag dress pero hinubad ko din iyon dahil hindi talaga ako komportable sa kahit na anong uri nang dress at maiikling damit.

Nagsuot na lang ako nang jogging pants at isang maluwag na gray hood jacket. Medyo madilim na ang langit nang makalabas ako ng apartment namin ni Ashley. Mahigpit nya pa kong hinabilinan at sinermunan sa suot ko bago nya ko hinayaang lumabas at puntahan si Raven.

Dumiretso agad ako sa likod nang bahay nila at doon ko natagpuan ang tree house namin na ngayon ay medyo nag evolve na. Maganda na ito at maituturing talagang hideout dahil hindi ito kaagad makikita dahil sa mga salamin na nagsisilbing reflection sa mga punong nakapaligid dito. Nagka-camouflage ang buong tree house at kung bago pa lang ako dito ay iisipin kong mga puno lang iyon at walang tree house na nakatayo, but within those trees is our secret hide out that only me and Raven knows about it. Kami din kasing dalawa ang nagtayo noon n'ung mga bata pa kami pero sya ang nag-effort at nagpaganda nito.

Pumasok ako sa loob at nakita ko syang nakaupo sa isang lazy boy couch. Umupo naman ako nang medyo malapit sa kanya pero may sapat pa ring distansya sa isa't-isa. Ewan ko ba kung bakit parang naiilang ako sa kanya. Juskolord.

"If I know that confessing my feelings for you will result to this fvcking distance I would rather keep it to myself than seeing you like this. Bullsh*t! " He said while staring the space between us.

Napakadumi talaga ng bunganga nitong si Raven. Tsk. Kahit naiilang man ako ay pinilit ko na lang  kumalma at medyo lumapit sa pwesto ng inuupuan nya. Tumikhim muna ako bago nagsalita.

"P-pasensya ka na Raven, hindi lang talaga ako mapakali, saka ano parang medyo mainit kasi tapos hindi ko alam anu irereact sa confession mo tapos--" I suddenly stop blabbering nonsense na mapagtanto kong bukas ang aircon. Jusko! Lupa bumuka ka at pakilulon ako please!

Agad nagbago ang mukha nya, his eyes were now hidden as he keep his head hung low. Natataranta tuloy ako baka kasi kung anu-ano nanaman ang iniisip nya. May dual personality kasi itong si Raven. Oh God.

"I mean, hindi naman sa masama yung pag-confess mo, its just that I was shock and... fl-flattered at the same time." Ramdam kong uminit ang pisngi ko, I blushed and surprised when I heard him chuckle.

Gusto ko sanang mainis but I felt relieved knowing that we still have this string as best friends. It still  saddens me at the same time, to think that we might break it if we take a risk to jump in our own emotions. Its scaring the hell out of me, since sya lang ang bukod tanging lalaki na pinagkakatiwalaan ko aside sa Papa ko.

I was lost in my own thoughts over thinking of so many what ifs. Its making my knees tremble same goes with my heart that keeps on thumping out loud. It really did not help in the situation I'm in right now. I keep on fidgeting on my fingers hoping I could get some answers while looking at the ground and not to him. I heard him cuss again being the living cursing machine he is. I suddenly held my breath when he suddenly hold my hand tightly and kneeled in front of me.

I was indulged and drown by his grey orbs as he speaks the words that almost collapsed my entire system.

"Will take this slow lav, I know that you've seen me hanging with those different girls I had before but to be honest I'm just pissing myself off hoping what I felt for you was just a phase of infatuation. Instead of moving forward I came back hard and fall deeply with you. I'm sorry for those times but I'll prove myself to you. I'll court you from this day on and onwards even though I don't know how ... Cause I'll be damn if didn't. I fvcking like you and its final." He seriously said while his grey orbs never leave my purple ones.

Ngayon ko lang din na-realize na all this time that the way he calls me lav is not the shortcut of my name but the foreign feeling I am now experiencing with this man in front of me. I genuinely smile and nod. Bahala na, I'd rather take the risk than lose this man in my whole life.