Broken Iris

Chapter Nineteen

Her

Katahimikan ang bumabalot sa kwarto ko pero para akong nabibingi. Napabuntong hininga muli sya at hindi ko na mabilang kung pang ilan na ba nya iyon. Sa paglamig ng hangin mula sa aking bintana ay masasabi kong hating-gabi na, ngunit himalang hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Tila nagsilbing kapeng barako ang presensya ni Raven sa kwarto ko kaya kahit na paghikab ay hindi man lang bumisita sa sistema ko.

I was about to talk to him but suddenly his hands caught mine. Napasinghap ako sa kanyang ginawa lalo na, nang pagsiklupin nya ang mga ito. My fingers fits perfectly on his just like when we're still young and naive about what could happen in our future. An image of him and I flash in my head. I felt my tears at their peak but I won't allow them to fall.

"This was out of my plan sweet pea. I never act on impulse but if the case has your name on it, everything went blank. I lose my sanity because of you and I should feel irritated about it but it's the opposite." He said and annoyance in his tone was evident.

"I-im sorry if I'm disturbing your sleep, but can I sleep here?." He asks hesitantly and I nodded.

Tumango ako kahit hindi ko maintindihan ang pinapahiwatig nya. May bumbagabag man sa isip ko kung bakit sya nagkakaganyan ngayon, subalit hindi ko na lang ito binigyang pansin. Ayokong pangunahan ang mga mangyayari dahil doon ka magsisimulang masaktan.

'Tandaan mo Sailey. Hindi ka na nya naalala kaya't ang Raven na nasa tabi mo ay hindi ang  Raven na nakasama mo dati'

Alam ko naman 'yun e. At masakit pa rin para sa akin ang katotohanang iyon. Mahapdi sa kalooban ko na ang taong naging kasangga ko mula pagkabata ay hindi na ko nakikilala ngayon. Kahit na ang lapit-lapit lang nya pero di ko pa rin sya magawang maabot. Iniisip ko na nga lang na kahit balang araw o kahit maputi na ang buhok ko ay umaasa pa rin akong babalik sya...na babalik 'yung dating Raven na maloko pero sagad sa buto kung magmahal at magpahalaga.

Hanggang ngayon ay pinagsisisihan ko pa rin ang nangyaring aksidente naming dalawa, kung hindi sana ako nagmatigas at pinakinggan ang mga paliwanag nya ay baka sakaling wala kami sa sitwasyong ito. Baka hanggang ngayon ay 'kami' pa rin kahit madalas kaming magtalo. Mas pipiliin kong awayin nya lang ako dahil inaaway ko sya sa maliliit na bagay at alam kong at the end of the day ay mag-uusap kami para maayos yung di namin pagkakaintindihan.

Iminulat ko ang mga mata ko kahit dilim pa rin ang sumalubong sa akin. Nagising ako na para bang may ibang tao sa kwarto ko. Ilang kalansing ng kutsara ang naririnig ko at humaplos din sa pang amoy ko ang mabangong amoy ng sinangag at tuyo. Oh my! Namiss ko ng kumain n'un. Puro kasi steak dito.

"Good morning sweet pea. Sorry for being noisy. Did I wake you up?" Malambing na sabi ni Raven.

Hala! Bat nandito si Raven sa kwarto ko ng ganitong kaaga---ay! Oo nga pala pinayagan ko syang matulog dito at hindi ko rin alam kung bakit ako pumayag.

"H-hindi naman----" bigla akong natigagal at unti-unting umakyat ang init mula sa leeg ko papunta sa aking mukha. Nakakahiya baka narinig nya akong humahagok kagabi. Pagod pa naman ako.

"Raven!" I suddenly squeak his name. Bigla ba naman nya akong binuhat para dalhin sa banyo at hihilamusan daw nya ko ng mukha. Ano bang nangyayari? Bakit parang bumabalik 'yung dating Raven? Naalala na ba nya ko?. Sumunod na lang ako sa kanya dahil sa totoo lang tulog pa yata ang diwa ko.

"Stop overthinking sweet pea and let's eat. I'm the one who cooks all that so I hope I could pass in your taste bud. " he suddenly said habang nandito na kami sa hapag-kainan.

Dahan-dahan kong isinubo ang pagkain sa plato ko at sa hinuha ko'y pinaghimay na nya ko ng tuyo para di ako matinik. Unang lapat pa lang ng sinangag at tuyo sa dila ko ay di ko matatangging masarap na syang magluto. Hah! Parang dati lang kahit pritong itlog ay nasusunog nya pero ngayon ay para na syang isang chef kung magluto! Ang sarap pramis!

Napadami ako ng kain at may pagkakataon na nabilaukan ako pero kaagad nya akong nabigyan ng tubig. Pinamulahan tuloy ako nang mukha sa hiya. Ang balahura Sailey! Ano? Patay gutom lang??

Natapos kaming kumain at talagang busog na busog ako. Pakiramdam ko nga ay ang bundat na ng tyan ko kaya kahit hindi na ko kumain ng tanghalian ay hindi ako makakaramdam ng gutom. Nagpasalamat ako sa kanya sa masarap na almusal at ginantihan naman nya ako ng pagkurot sa pisngi.

"Masakit Dok! Bitaw na!" usal ko kahit hindi naman talaga masakit. Naiilang lang kasi ako. Madaming alaala ang pumapasok sa isip ko dahil lang sa pagkurot nya sa aking pisngi. He used to do that when I was being too cute according to him. Before

"I think its time for you to take a bath---" agad akong nawala sa pag-rereminisce ko sa kanyang nais ituran.

"NO!" pagputol ko sa kanyang sasabihin. Hindi naman nya ako kailangang paliguan dahil kaya ko naman. Kabisado ko pa din naman ang katawan ko! Tinawanan nya lang paghihisterikal ko at kahit nakakadala ang tawa nya ay hindi ako natutuwa! Aba't hindi porque pinayagan ko syang matulog dito kagabi ay lalapastanganin na nya ang puri ko. No. Hindi. Hindi talaga pwede!

Napatili ulit ako ng biglaan nya akong binuhat ng pa-bride style.

"Your so thin sweet pea. I thought I carry a cute cat and not a young lady. Your light as a feather. I should feed you more." halata ang pang-aasar sa tono nya. Nahampas ko tuloy sya sa dibdib.

"Ibaba mo ko ngayon din! Kung hindi sisigaw ako ng rape." I tried to copy his voice when he's serious or mad but end up failing miserably. I heard him chuckle.

"I'll just send you to the bathroom sweet pea. Nothing more. But if you want I can bathe you. It'll be my honor." I'll bet my whole life that this doctor was smirking at me even though I can't see him. Perv!

Napakalaking tukso nitong si Raven pero di ako magpapagapi. Hindi nya pwedeng makita sa akin ang lahat-lahat hangga't di pa kami ikinakasal! Hala sya! Sang planeta ko naman hinagap 'yung salitang 'kasal'! Argh! Nasisiraan na ko ng bait!

Magpoprotesta sana akong muli nang biglang tumunog pabukas ang pinto kasabay ng panlalamig ng sikmura ko dahil sa galit na tono ni kuya Levi.

"What the fvck are you doing to my sister?!" He roared.

Bago pa ko makapagpaliwang ay naalis na ko ni Kuya Levi mula sa bisig ni Raven kasunod noon ang tunog ng ilang nabasag na gamit. Oh God kuya! Anong ginawa mo kay Raven?!!