Broken Iris

Chapter Twenty

Marianna Josefa Rivera

Maglilimang taon na akong nurse dito sa St. Catherine International Hospital, Canada at aaminin kong namimiss ko ng umuwi nang Pilipinas. Kung maganda lang sana ang oportunidad at pasahod doon ay hindi ko na nanaisin na magsilbi at magpaalipin sa ibang dayo.

"Kumusta ka na ate? Aba'y kaganda at kay puti mo na riyan 'ah!. Ika'y umuwi na at ng ako naman ang makapag-banat ng buto diyan!" Ani ng kapatid ko habang kami'y magkausap sa skype. Nakakagigil ang katabaan nitong si Maru. Pitong taong gulang pa lang sya pero nais na nyang tumulong sa amin para makaahon sa hirap ng buhay.

"Naku kang bata ka! Ika'y mag-aral muna at iyong igihan sa school. At ako bilang ate mo ang bahala sa lahat. Ikamusta mo ko kina Inay at Itay dahil hindi na ko magtatagal dine sa tawag. Kailangan na ko ng mga alaga ko 'ay."

"Ay sige ate. Ika'y palaging mag-iingat n'eh? I love you ate kong maganda!"

"I love you too bunso." Pagkatapos kong banggitin iyon ay syang pagpatay ko kaagad ng tawag dahil bigla na lang pumasok ang head nurse namin dito sa quarters.

"What do you think your still doing here Ms. Rivera? Get your ass back to work now!." singhal nito at nagkukumahog na kong umalis. Kung anong initim ng batok nya ay syang sumasalamin sa pagkatao nang head nurse namin na ubod ng sama ang ugali! Hindi naman maganda! Tse!

Dinoble check ko muna ang mga dadalhin kong gamot sa kwarto ni Sailey. I glance at our wall clock and its 8:30 a.m, malamang ay gising na iyon at tapos na rin kumain. Kailangan na lang nyang uminom ng mga gamot at makuha ko ang daily vital signs nya.

Binabagtas ko pa lang ang daan papunta sa kanyang kwarto nya ng makarinig ako ng ilang kalabog. Nakita kong aligaga ding pumasok si Doctor Breckett kaya naman binilisan ko na ang lakad ko.

"You fvcker! I told you to stay away from my sister but your thick face won't get it! Do you?!." hawak ni Levi sa kwelyo si Doc Raven habang ito ay tamad lang nakatingin kay Levi.

"She's the only one who could say that to me and not you. You can't order me around like that, kid." He smirk na lalong ikinagalit ni Levi at nasuntok na nya ito.

Agad namang pumagitna si Doc Breckett pero kalaunan ay nadamay na din sa gulo. Kanya-kanya na silang pasaringan at maya-maya'y nagpapalitan na ng kamao.

Oh my God!

"STOP!" buong lakas kong sigaw saka ko inalalyan si Sailey na ngayon ay hinihika na dahil sa pag-iyak.

I glared at these three idiots who made her like this. Minsan lang atakahin ng asthma si Sailey pero once na inatake sya ay matagal bago bumalik sa normal ang paghinga nya. Akmang lalapit sa amin 'yung tatlong tukmol pero tinignan ko sila ng masama.

Naku! H'wag kayong magtatangkang lumapit dito, kung hindi tatarakan ko kayo ng syringe!

Nagkatinginan ang tatlo at pabulong silang nagsisisihan. Tumataas ang altapresyon ko sa mga ito. Hindi sila nakakatulong sa sitwasyon!

"Lumabas nga muna kayo. OUT!" itinuro ko pa ang labasan pero ang kapal nilang hindi sumunod sa akin. Aba't talaga nga naman!

"Aalis ko kayo o pagbubuhul-buhulin ko 'yang mga t*t* nyo? LABAS!" tanging si Doc Raven ang napangiwi sa turan ko dahil sya lang sa tatlo ang nakakaintindi ng tagalog.

Nagkusa naman syang i-translate ang sinasabi ko sa dalawa at kalaunan ay bumadha din sa mga mukha nito ang pagkadisgusto. Oh! Titingin pa talaga?

Nakahinga na ko ng maluwag ng lumabas na sila ng kwarto ni Sailey at dahil yata sa stress ay nakatulog na ito ng di nya namamalayan. I tsked. Masama ito. Bumabalik nanaman ang dating sintomas ang sakit nya. Parang nawala na lang na parang bula ang pinaghirapan nyang ilang buwang na progreso para labanan iyon. Mukhang kailangan naming magbago ng medications para sa kanya.

Inayos ko si Sailey sa kanyang higaan saka ko tinungo ang daan palabas. Naabutan kong nakaupo sa isang sulok si Doc Raven habang nakasandal naman sa may pinto si Levi. Si Doc Breckett naman ay nasa tapat ko na pala at mukhang papasok ng kwarto. Tinaasan ko sya ng kilay.

"We need to talk Doctor Breckett. In private." I said professionally.

Pagdating talaga kay Sailey ay kahit si Doc Breckett ay natatarayan ko. Parang kapatid ko na din kasi si Sailey at ang ginawa nilang iskandalo kanina ang nagpalala sa sitwasyon nya. Kahit pa nga ba superior ko sya ay hindi ko kayang hindi mag-init ang ulo dahil ang akala kong aawat ay makikisali pa pala.

"I'm sorry. I shouldn't act like that. It's just that those two pissed me..a-and they really broke the strings of my patience." He said apologetically. Nasa clinic na nya kami at naghahalungkat na ko ng files ni Sailey.

I just don't get it. Matagal ko ng pinag-aaralan ang kaso nya bago pa sya dumating dito and all my plan was smooth sailing not until this incident happen. Parang back to zero ulit ako. Back to scratches and raw materials and it's really frustrating.

Napasabunot ako sa buhok ko ng tanggalin ko ito mula sa pagkaka-bun.

"Hey. Calm down, Marian. We'll do something about this." pang-aalo sa akin ni Breckett. He held me both of my arms to make me calm but my body was doing the opposite.

My heart thumps wildly because of this man. I really like him the first time that our eyes met. Iyon yata 'yung sinasabi nilang 'love at first sight' pero like lang naman yung sa akin. 'Di ba?

I tried to get out of his hold but he wouldn't allow it. I gasped when he suddenly pulled me closer to him. I smelled his minty scent mix with sandalwood. I look at his eyes and I could see myself from that ocean iris. It was really a beautiful shade that sometimes I envy.

"B-bitaw..Breckett, i-isa!" Sinubukan ko ulit kumawala pero tuluyang lumingkis ang mga braso nya sa baywang ko.

"I can't stand this madness anymore Marian. I'm willing to risks my license just to be with this woman whose lingering in my mind these past months. " inipit nya ang takas na buhok ko sa aking tenga habang ako naman ay pinipilit ang sariling huminga.

Sinong poncio pilato ba ang sumasapi dito kay Doctor Breckett at nagkakaganito sya?

He held my chin using his fingers so I could face him. I felt my cheeks in heat because of this close proximity. Masyadong malapit...nakakapaso.

He deeply sighs before he speaks again. "Your the most stubborn woman I've ever met but I can't lose you out of my hold. You order me around like my superior but I was your senior. We mostly argue but your thoughts leave me breathless 'cause you deliver it smartly. You're a cunning woman who easily took my heart without notice. To put it shortly... I like you Marianna Josefa Rivera. I really do."

Halos panawan ako ng ulirat ng marinig ko iyon mismo sa kanya. Hindi ma-proseso nang utak kung paano 'to nangyayaring lahat. I never knew that my like for him will be reciprocated.

I gulp before I also let my hearts out

"I like you too Breckett Louie Cowell. I really do." I whispered and before I could protest his lips are dancing with mine, letting out my frustrations when I can't Sailey's medical files.