MY FIANCE IS A GANGSTER (COMPLETED)

PANIMULA I'm Kenji Mathew Suzuki. I'm a Gangster. I almost killed someone. I can't talk without cussing. I was a thrashy shitty asshole person. Violence was my favorite game. But I changed when I met her. - She's my First Love - She's my Girl - She's my Soulmate -She's my FIANCEE - She's my Happiness - In short, she's my Everything. I can't imagine life without her. Hello. I'm Dolly Fiona Ferrer. I'm still 17 years old but in my 17 years leaving in this world I experienced to be love and to love back.    We are happy and both in love. I think?! But our love story change to an unexpected break up.  I do love him. After our break up, he never look back at me.  For him, I AM NOTHING. Nothing compared to his NEW flirt GIRLFRIEND. But my life changed after I met my gangster fiance.   - He is my FRIEND - He is my LOVER - He is my PROTECTOR - He is my SOULMATE - And he is FIANCE - my happiness and my everything. - My FIANCE is a GANGSTER and I can't imagine my life without him.       ** Chapter 1: He Broke My Heart into pieces "No, Raul! I don't care if you f*****g like her! Gosh Raul, You will ruin our 3 years relationship for that w***e b***h? How can you do this to me, Raul? For Pete's sake Raul. Gosh! You're really insane!" natatarantang sigaw ko kay Raul. He's my first boy friend at akala ko mahal niya ako. Siya ang unang lalaking nagustuhan ko tapos ganito nalang? Pagkatapos ng ilang taong pagpapa fall niya ay iiwan niya na lang ako na para bang walang lang sa kanya ang tatlong taon na mag boy friend girl friend kami?   Andito kami ngayon sa condo niya and apparently I saw him kissing another woman or should I say an Ugly b***h in HIS bed. Gosh! Kailan niya pa ako niloloko? Bakit napakadali lang sa kanya na talikuran ang tatlong taon? "I'm sorry! I'm so sorry Dolly, but I don't love you anymore." parang sinabi niya lang na one plus one is two. Napaka simple lang para sa kanya ang sinabi niya pero nasasaktan ako sa naririnig ko at sa nakita ko. Bakit mo to nagawa sa ‘kin, Raul?   "You must be kidding me Raul! What kind of joke is this huh? Should I laugh now? This is not funny, Raul!" sigaw ko habang umiiyak. Maybe I am pathetic now, but who cares? Nasasaktan ako! This is my first ever heart break. Damn you, Raul! Damn you!   "Dolly, I’m not kidding." sobrang seryoso ng mukha niya. Hinawakan ko ang kamay niya pero iniwas niya lang ito at halos hindi makatingin sa ‘kin.   "So, what is this now? Why are you kissing with that ass? Akala ko ba, ako ang mahal mo. ‘Yun ang sinabi mo, ‘di ba? ‘Yun ang pinaramdam mo! Kung hindi mo lang naman pangangatawanan sana hindi mo sinayang ang tatlong taon ko na kasama ka! Napaka sama mo! Ang sama sama mo!" sigaw ko. Sabihan niyo na ako ng pathetic at walang hiya dahil nag-iiskandalo ako pero wala akong pakialam! Nasasaktan ako.    "DOLLY! Stop it! Can't you see? I'm breaking up with you!" he shouted. Walang hiya! Ikaw pa ang makikipaghiwalay sa ‘kin na ikaw ang may kasalanan! Gusto ko siyang sigawan! Gusto kong ubusin sa kanya lahat ng mura sa mundo. Pero kahit anong galit ko sayo, mahal kita kaya susubukan ko pa.   "Raul *sob* do you still *sob* love me? *sob* be honest Raul. You *sob* still love *sob* me, right?" iyak ako ng iyak sa harap nilang dalawa ng babae niya. Maybe this is the worst scene in my life and I promise this will be the last time I'll beg to someone I love! If you love someone, you don't have to beg for his attention and time because he'll give it to you even if you won't ask for it.    "Look babe! She's so pathetic! Best actress as EVER!" she said sarcastically. Gusto kong tanggalin ang buhok ng babaeng to. Gusto ko siyang itapon sa ka ibuturan ng imperno at ipakain sa mga impakto! Kapal ng mukha niyang tawagin akong best actress eh siya naman ‘yung gumawa ng paraan para maahas ang boy friend ko. Another pathetic b***h na nakikisawsaw sa isang relasyon! Bakit dumadami sila ngayon? At talagang proud pa sila!   "You b***h! Stay away with my boyfriend. Baka nakakalimutan mo na nang ahas ka ng boy friend ng iba at talagang hindi ka pa nahiya at nandito ka pa sa harapan namin?! Anong pinagmamalaki mo?" hinead to foot ko ang gaga, "Hindi ka naman kagandahan at malaki lang ang dibdib mo! Para ka pang hipon na may rabist! Suntukin kita dyan!" saka ko siya inaktong susuntukin.   "Woaaaah! I'm scared. Raul sabihin mo nga sa babaeng to na ako ang mahal mo para matauhan na siya. She's really pathetic. No wonder why you chose me than her. It's totally obvious that I'm better than her. She's so manang! Yuck." then she left. I rolled my eyes . That SLUT!! At ano daw? Siya ang mahal? Eh bakit siya naging pangalawa kung mahal siya? Naiwan yata sa planet yekok ‘yung utak ng babaeng ‘yun! At she's better? Natikman niya ba ang sarili niya na parang mantika!? Mukha pa siyang si Barney at half Kokey! "Raul, tell me! Mahal mo ba siya? Okay lang ba ‘yung babaeng ‘yun para isiping siya ang pinili mo? Talaga bang pipili ka ng babaeng mukhang bakukang?! Com 'on Raul!" I rolled my eyes at tiningnan siya.  "Hindi mo man lang ba ako papapasukin at sisipain ko na palabas yang babaeng mukhang paa na ‘yan!?" lahat na yata ng panglalait nasabi ko na ah! Eh sa nahihirapan akong e describe ang mukhang paang ‘yun! Basta ‘yun na. Para sa ‘kin exotic ‘yung mukha niya. Hindi ako naiingit sa kanya dahil at the first place walang kaakit-akit sa kanya. Mas maganda at sexy naman ako sa kanya at kung hindi lang kalakihan ang dibdib niya paniguradong hindi siya lilingunin ni Raul. Hindi rin ako defensive, nagpapaliwanag lang.   "Just leave, Dolly! I don't love you anymore. I'm sick with your drama! ‘Wag ka nang bumalik rito para lang mag-iskandalo." aalis na sana siya pero hinawakan ko ang braso niya. Ganun nalang ‘yun? Ikinakahiya niya na ako? Kung ilibing ko kaya siya ng buhay tapos sabihin ko sa kanyang singhutin niya ‘yung lupa hanggang sa ma tae siya? Teka, Anong sabi niya? Hindi niya na ako mahal?   "Wait! W-why? Are you breaking up with me? P-please tell me you're joking!" kahit naman kasi naiinis ako ay gusto ko parin naman siya at ayokong iwan niya ako dahil lang dun, "Raul, please, remember ‘yung mga panahon mahal mo ko at mahal kita. ‘Wag kang padadala sa babaeng ‘yun. She's a slut!" Hinampas-hampas ko siya ng hindi niya ako kinikibo at nakatingin lang sa kawalan. Let's make even! Suntukin ko lang ngalangala nito, ayos na ko. But, no! No! No! Hindi ako susuko ng ganun nalang. "Ano ba, Raul?! Spill it." hinarap ko ang mukha niya, "Raul! Ano ba? Magsalita ka naman oh? Sabihin mo! Kausapin mo ‘ko. Ano ba?!" sinuntok ko ang dibdib niya saka niya pinigilan ang kamay ko at tinulak ako papalapit sa kanya. Amoy na amoy ko ang kinain niya kanina. Pizza? Burger? Paksiw? Parang naamoy ko ang bibig ng haliparot na ‘yun.   "Sh*t! Can you please stop annoying me? It's irritating. Can't you feel it? I. DON'T. LOVE. YOU. ANYMORE! So, can you please LEAVE?" sobrang diin ang pagkasabi niya ng bawat salita na para bang ako na yata ang pinaka toxic na girl friend niya, "Can't you see, Dolly? Hindi na kita mahal at kahit kailan hindi na kita mamahalin!" Ouch! Dama ko hanggang buto ang ang mga sinabi niya. Para akong sinampal ni Mcdonald sa harap ni Jollibee! Nakakahiya!   "No, RAUL!!! No!" I say it between my sniffed, "Bakit mo nasasabi sa ‘kin ang mga bagay na yan? Bakit mo ako sinasabihan ng ganyan!? Ha? Parang ang dating pa ay pinilit kitang mahalin ako? Baka nakakalimutan mo kung gaano mo ako kinulit dahil sa lintek na pagmamahal na ‘yan? Sino ba ang nangulit sa tahimik kong buhay? Bakit ka ba dumating kung mang iiwan ka lang rin naman at bakit ka pa magpapakita ng motibo kung hanggang sa huli hindi mo pala ako kayang panindigan?!" inis na inis na sigaw ko sa mismong pagmumukha niya. Wala akong pakialam kung nakita niya ang asopagos ko. The hell I care basta naiinis ako sa katangahan ng matang isda na 'to! Kala mo naman ka gwapuhan! Bitter ba? Eh sa naiinis ako! "Ang problema sa inyong mga lalaki, nanahimik kaming mga babae tapos guguluhin niyo kami dahil kunware mahal niyo kami tapos pag nakahanap kayo ng ibang prospect saka niyo kami iiwanan!" "Okay, fine! Gusto mo talaga malaman rason ko ‘di ba?! First, sawang-sawa na ako sayo! Alam mo ba tingin ko sayo? KAIBIGAN nalang! Hindi na kita mahal. Siguro meron pang natira pero ang masasabi ko lang ay hindi na to tulad noon. Alam mo kung bakit? Sa tatlong taon naging tayo wala akong napala sayo. Alam mo naman na may NEEDS din kaming mga lalaki pero parang wala lang sayo! Sa tatlong taon na naging tayo. Dalawang beses lang kitang nahalikan. Kamusta naman ‘yun ‘di ba? Naiintindihan ko ang pagiging conservative mo pero alam mo ‘yun? Sawa na ako. Kaya tama na! Let's end this!" he left me dumbfounded. Sinirado ang pintuan at iniwan akong nakatitig sa pintuan. Walang hiya! Teka, parang nahihirapang akong e digest ‘yung mga salitang binitawan niya.  Una, sawang sawa na siya sa ‘kin? Hindi niya ba ako tinanong kung nagsasawa na rin ba ako sa kanya? Matagal na akong sawa sa mukha niya pero iniwan ko ba siya? Nakipaghiwalay ba ako sa kanya? Naghanap ba ako ng iba? Hindi! Mahal ko parin siya kahit sawang sawa na ako sa pag uugali niya.    Pangalawa, kaibigan nalang ang tingin niya sa ‘kin? Walang hiya talaga! Akala mo naman kagwapohan ang mukhang alimangong ‘yun! Minahal ko ba talaga ang lalaking ‘yun? Kung minahal ko siya noon, pwes ngayon hindi na! Mukha siyang kalapating may asawang tilapya! Teka, ano na ba tong mga sinasabi ko? Naiiyak ako dahil sa sobrang inis ko sa lalaking ‘yun. Gusto kong sirain ang pintuan niya at bigyan siya ng kamekame wave pero of course hindi ko ‘yun magagawa dahil hindi naman ako si Sanguko! Pangatlo, meron siyang needs? Hindi ba siya nahihiya sa pinagsasabi niya? Oo, dalawang beses lang kaming nag kiss pero mabigat rin ang loob kung binigay ko sa walang hiyang lalaki ‘yun ang first kiss ko.  Pero ba't ganun? Nasasaktan parin ako kahit na inis na inis ako sa kanya.  Minahal ko rin naman ‘yung lalaking ‘yun. Gusto kong mag wala sa labas ng condo niya pero pinigilan ko. Gusto ko rin naman tirhan ang sarili ko ng konteng hiya.  Gosh! Si Raul ang una kung boyfriend. Di ko naman akalain na gusto niyang gawin naming ‘yun! Like? As in? Ang bata pa namin. 17 years old palang ako at wala pa akong planong pasukin ang mga bagay na makasisira sa imahinasyon ko. Eh! Ano ba tong iniisip ko? May sayad ka yata, Dolly.   Were still young! Di naman kailangan mag madali ‘di ba? Tama! Hindi ko kailangang mag madali. Hindi naman kami nagkarerahan ah! Nasa elevator ako ng may napansin akong lalaki papasok sana sa loob para sumakay rin pero sumirado ang pinto ng elevator. Hindi ako makagalaw habang nakatitig sa mukha niya.   Shaks! Sino ‘yun? Man in black? Bakit naka itim ‘yun lahat tapos naka shades pa ng itim. Pero mas maputi siyang tingnan dahil sa kutis niya at sa soot niya. Kahit broken hearted ako ngayon ay talagang sumagi pa sa isip ko kung gaano ka gwapo ‘yung lalaking ‘yun.   Umuwi ako sa bahay at umiyak. Nagluksa! Ilang araw na din akong absent. Tsk! Simpleng studyante lang naman ako. Bahala na yang grades ko! Sawi na nga ako sa pag-ibig, sawi pa ako pagdating sa pag aaral! Life SUCKS!